Reklama

Łaska śmierci od stu szatanów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Ustawa ukazała się jednego z owych wiosennych dni, kiedy drzewa są już zupełnie zielone (…), a ludzie chowają głęboko do szaf wspomnienie zimy. (…) Ci, którzy do końca w nią nie wierzyli, mogli przeczytać w Biuletynie Ustaw, Rozporządzeń i Przepisów Prawnych: ustawa nr 212 o łasce śmierci”.
Czy ktokolwiek uwierzy mi, że podana ustawa o eutanazji to czysta fikcja, zacytowany fragment książki Marii Starzyńskiej pt. Kuszenie świętego Antoniego? Czytając ją kilkanaście lat temu, byłam przerażona czarnowidztwem przyszłości, która przecież nie może się zdarzyć w państwie tak chrześcijańskim, jak Polska.
A przecież treści Kuszenia nie nasunęła wyobraźnia twórcza. Autorka skonstruowała rzecz w oparciu o rozbudowaną strukturę reportażu. Jej „fikcja” miała źródła w materiałach prasowych na temat eutanazji i poznanych przez nią wnioskach do czynników ustawodawczych. Stawiając w fabule Kuszenia naprzeciw siebie świat dobrobytu „bez wad” i świat „braków” - ludzi ułomnych fizycznie i psychicznie, M. Starzyńska zmusza do myślenia. Kilkanaście lat temu pomyślałam więc: „To niemożliwe, ludzie aż tak bardzo nie zgłupieją!”.
Ale koszmar lektury powracał niepokojem o naszą rzeczywistość, aż dopadł mnie boleśnie w obliczu współczesnych faktów: prawne zezwolenie na eutanazję w Holandii, która zalegalizowała ją jako pierwsza na świecie, a zaraz po niej jesienią 2001 r. jako drugi kraj uczyniła to Belgia. W grudniu 2004 r. Życie Warszawy podało informację, że holenderscy lekarze domagają się uchwalenia prawa do uśmiercania noworodków z wadami genetycznymi. Miary zła dopełniła wiadomość o projekcie ustawy dopuszczającej eutanazję w Polsce, autorstwa senator SLD prof. Marii Szyszkowskiej.
Ustawa nie wyeliminowałaby, wbrew opiniom Pani senator, przypadków nielegalnej eutanazji w szpitalach (o ile w ogóle zbrodnia może być legalna), lecz zalegalizowała oraz przekształciła całą sferę w uśmiercanie ludzi bez ich zgody. Osoby stare lub niepełnosprawne, nieuleczalnie chore, jak ognia stroniłyby od leczenia szpitalnego (tak właśnie dzieje się w Holandii), aby uniknąć śmierci z ręki lekarza.
Przewodniczący Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny bp Stanisław Stefanek powiedział m.in.: „Wątpię, że pani prof. Szyszkowska chce posłużyć się swoim tytułem profesorskim czy wiedzą. Bo jedno i drugie kłóci się z tym, co napisała w projekcie”.
Myślenie Pani senator jest najwyraźniej szokujące i nielogiczne dla tych kręgów, które jednoznacznie skrytykowały projekt: Kościół katolicki, lekarze i prawica. Marszałek Sejmu dał do zrozumienia, że projektu ustawy nie wprowadzi do porządku obrad sejmowych. Prezes Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii prof. dr hab. Andrzej Nestorowicz w liście do Marszałka Sejmu, przekazanym do sejmowej Komisji Zdrowia, napisał w lutym 2005 r.: „(…) Obowiązek niesienia pomocy - kanon zawodu lekarza - nie ma więc nic wspólnego z działaniami mającymi na celu świadome skracanie życia. Ze świadczeniem, które można określić jednym słowem - zabijanie. Lub eutanazja. Obowiązek niesienia pomocy nie może obejmować też pomocy w popełnianiu samobójstwa osobom w końcowym etapie ich życia, którym należy zapewnić humanitarną opiekę terminalną i godne warunki egzystencji. Żadne uregulowania prawne nie powinny więc nadawać lekarzowi prawa zadawania śmierci, nawet jeśli chory o to prosi”.
Łaska śmierci pochodzi od stu szatanów. Taki wydźwięk mają wypowiedzi młodych ludzi, oburzonych projektem prof. Szyszkowskiej, z których trzy wybrane przytoczę za cały komentarz: Weronika, licealistka: „Czyżby wracał nazizm i eliminowanie jednostek słabych i nieużytecznych? Jestem osobą młodą i mnie to przeraża”.
Rafał, internauta: „Ludzie od takich projektów to zwyczajne diabły, a w mózgu M. Szyszkowskiej siedzi sto szatanów. Kto ją wychowywał? Czy eutanazja jest zgodna z przysięgą Hipokratesa?”.
Alicja, studentka: „Czy ktokolwiek byłby w stanie powiedzieć: zabijcie moją matkę, zabijcie mojego ojca, siostrę, brata?”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Katedralne organy to skarb Wrocławia

2024-06-25 15:20

Marzena Cyfert

Konferencja prasowa poświęcona katedralnym organom

Konferencja prasowa poświęcona katedralnym organom

W święto Jana Chrzciciela, patrona katedry wrocławskiej, Wrocławia i archidiecezji odbyła się konferencja prasowa poświęcona katedralnym organom. O budowie instrumentu, jego remoncie i znaczeniu mówili: ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz parafii katedralnej, Włodzimierz Patalas, sekretarz miasta oraz organmistrz Dariusz Zych.

Organy zostały wybudowane w latach 1911-1913 dla Hali Stulecia i wówczas były największe na świecie. Mający obecnie ponad 13 tys. piszczałek instrument nadal utrzymuje się w światowej czołówce pod względem wielkości.

CZYTAJ DALEJ

Ks. dr Strzelczyk: ksiądz bez stałej formacji popada w rutynę

2024-06-24 15:25

[ TEMATY ]

duchowość

formacja

formacja kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

Jeśli ksiądz zaniedbuje stałą formację duchową, intelektualną i wspólnotową, popada w rutynę. Możemy wtedy mieć do czynienia z gburem i samotnikiem, który się nie modli i nie rozumie współczesnej kultury - mówi w rozmowie z KAI ks. dr Grzegorz Strzelczyk z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, odpowiedzialny za formację stałą księży w archidiecezji katowickiej. Był on gościem ubiegłotygodniowej konferencji zorganizowanej w Warszawie przez Zespół ds. przygotowania wskazań dla formacji stałej i posługi prezbiterów w Polsce, który działa przy Komisji Duchowieństwa KEP.

Łukasz Kasper, KAI: Proboszcz małej wiejskiej parafii nie garnie się do stałej formacji kapłańskiej, bo i on sam, i jego parafianie, uważają, że dobrze jest jak jest. Co wtedy?

CZYTAJ DALEJ

Paulini zapraszają na pielgrzymkowy szlak na Jasną Górę

2024-06-25 19:14

[ TEMATY ]

Jasna Góra

pielgrzymka

Karol Porwich/niedziela

- Jasna Góra nie ma wakacji - uśmiecha się rzecznik Sanktuarium o. Michał Bortnik i zapewnia, że paulini jak zawsze „z wielką gotowością otwierają drzwi Kaplicy Matki Bożej i bramy Jasnej Góry” przed „pątniczą rzeką”. Zakonnik podkreśla, że „po to tu jesteśmy, by ludzi prowadzić do Matki Najświętszej”. Paulini zapraszają na pielgrzymkowe szlaki, a te wiodą ze wszystkich zakątków Polski. Oprócz tych najbardziej tradycyjnych, sięgających początków istnienia częstochowskiego klasztoru, czyli pieszych, są i te dla rowerzystów, rolkowców czy pielgrzymów na koniach.

O. Bortnik zauważa, że patrząc na czerwcowe pielgrzymowanie, widać niejakie ożywienie. Są parafie, które po latach przerwy spowodowanej nie tylko pandemią, powracają do zwyczaju letnich „rekolekcji w drodze”. Teraz to specjalny czas dla Ślązaków. W czerwcu, a zwłaszcza lipcu nie ma prawie dnia, by na Jasną Górę nie przychodzili wierni z Górnego Śląska. Często jest to jeden dzień w drodze, jeden na Jasnej Górze i powrót pieszo. Niektórzy pozostają na Jasnej Górze nawet kilka dni. Do pielgrzymów pieszych dołączają wierni, którzy docierają autokarami, rowerami, a nawet biegiem.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję