Impulsem do otwarcia okna był dramat, który wydarzył się w Szczecinku w ubiegłym roku. 10 października, obok garaży na osiedlu przy ul. Armii Krajowej, znaleziono porzucone dziecko. Mimo szybkiej akcji lekarzy w Szczecinku, a potem w Koszalinie, noworodka nie udało się uratować.
- Postanowiliśmy więc stworzyć tu miejsce, w którym takie dziecko mogłoby zostać ocalone - mówi ks. Tomasz Roda, dyrektor Caritas Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Okno zostało zainstalowane w klasztorze sióstr niepokalanek, który znajduje się niedaleko szczecineckiego szpitala.
- Z jednej strony każde dziecko jest przez nas tutaj oczekiwane. Z drugiej strony chciałybyśmy, żeby takich wypadków było jak najmniej - mówi s. Zita, przełożona klasztoru.
Procedury funkcjonowania Okna Życia są ściśle określone. Gdy dziecko w oknie się pojawi, siostry powiadamiają szpital. Ten wysyła zespół, który je odbiera oraz powiadamia policję. Uruchamia się cała procedura prawna, w którą zaangażowany jest sąd. Dziecko otrzymuje rodzinę zastępczą, która do czasu wyjaśnienia spawy opiekuje się nim. Matka, zostawiając dziecko, ma bowiem czas na refleksję, po której dziecko może do niej wrócić.
- Takie miejsce jest szansą na uratowanie człowieka. To przede wszystkim się liczy. Dzisiaj bardzo często padają piękne słowa o człowieku, jego wolności, prawach, ale to wszystko nic nam nie pomoże, jeśli nie zaczniemy zachwycać się wartością życia. Kiedy ginie człowiek, to zawsze jest nieszczęściem, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z kimś wielkim, działającym w świecie, czy z kimś malutkim, niepozornym, ale przecież też człowiekiem. Okno Życia jest miejscem nadziei - powiedział biskup koszalińsko-kołobrzeski podczas uroczystości otwarcia Okna.
Patronką Okna Życia w Szczecinku została Służebnica Boża Stanisława Leszczyńska. Ta zmarła w 1974 roku pielęgniarka i położna, będąc więźniarką obozu zagłady w Auschwitz, odebrała w nim ok. 3 tys. porodów. Robiła to wbrew zakazom władz obozowych.
