Reklama

Niedziela Legnicka

Henryk Pobożny znów stracił głowę

Na dwa dni gmina Legnickie Pole przeniosła się do XIII wieku W jarze gniewomierskim pod Legnickim Polem rozegrała się bitwa sprzed stuleci.

[ TEMATY ]

Legnica

Monika Łukaszów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po 776 latach, po raz kolejny Mongołowie rozbili swoje jurty w Legnickim Polu i tym samym rozpoczęły się uroczystości upamiętniające rocznicę bitwy na Legnickich Polach. Trwające dwa dni uroczystości rozpoczęły się w piątek, 5 maja w Muzeum Bitwy Legnickiej, gdzie okolicznościowy wykład „Imperium Mongolskie – fakty i mity” oraz koncert chóru Axion, wprowadził zebranych w średniowieczny klimat.

Sobota, 6 maja, była drugim dniem święta. Już od samego rana życie zaczęło tętnić w obozach rycerstwa chrześcijańskiego i mongolskiego. Odbywały się tam m.in. pokazy walk rycerskich, turniej bojowy i łuczniczy. W centrum Legnickiego Pola tuż przed bazyliką św. Jadwigi, można było spotkać, damy dworu, rycerzy czy też mongolskich wojowników. Można było poznać średniowieczne rzemiosło, wybić okolicznościową monetę, nauczyć się średniowiecznej kaligrafii, czy czerpania papieru. Można było także uczestniczyć w zabawach plebejskich, postrzelać z łuku, a nawet z bicza. Można było także skosztować smakołyków i posłuchać muzyki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Głównym widowiskiem, które rozpoczęło się o g. 16.30 były pokazy łucznictwa konnego oraz rekonstrukcja bitwy „Legnickie Pole 1241”. W rekonstrukcji wzięło udział ponad 300 osób, w tym 13 grup rekonstrukcyjnych z całej Polski, oraz grupa z Węgier. W inscenizacji wziął udział także sam wielki Hetman Rycerstwa Polskiego, Arkadiusz Dzikowski herbu Brandt. Byli rycerze chrześcijańscy oraz wojownicy mongolscy na koniach. Wojsko stoczyło regularną bitwę, podczas której na polu walki padł książę Henryk Pobożny.

Przypomnijmy, że 9 kwietnia 1241 r. polskie i europejskie rycerstwo stoczyło bitwę z armią mongolską. Wydarzenie to zapisało się w historii, jako jedno z największych w obronie wartości chrześcijańskich. W bitwie poległ książę Henryk Pobożny, syn Świętej Jadwigi. Choć bitwa była przegrana, jednak walka w obronie wolności, wiary i chrześcijańskiej kultury Śląska i Polski zatrzymała pochód Mongołów na zachód Europy.

Reklama

Tuż po zakończonej bitwie, wszyscy zostali zaproszeni na średniowieczny rynek, tuż przed bazyliką, gdzie można było obserwować prace działających w średniowieczu rzemieślników m.in. kowali i tkaczy.

Warto dodać, że organizatorem wydarzenia „Legnickie Pole 1241 – tu można stracić głowę” był Gminny Ośrodek Kultury i Sportu w Legnickim Polu.

2017-05-08 10:13

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niedziela Palmowa w Katedrze

Tegoroczna Niedziela Palmowa przypadała 10 kwietnia. W legnickiej katedrze, w niedzielne przedpołudnie, grupa wiernych uczestniczyła w świątecznej Eucharystii, odprawianej pod przewodnictwem biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego.

Rozpoczęto od obrzędu poświęcenia palm na zewnątrz świątyni, z przypomnieniem fragmentu Ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy. Następnie procesyjnie udano się do głównych drzwi katedry, które pozostawały zamknięte. Ma to przypominać, że to sam Jezus Chrystus stoi u drzwi serca człowieka i kołacze, czekając na ich otwarcie. Tu symbolem kołatania przez Króla Chwały, było uderzenie przez biskupa w drzwi pastorałem. Po tym geście, drzwi zostały otwarte i wszyscy uczestnicy mogli wejść i zając miejsca w świątyni.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Sosnowiec: bp Artur Ważny – nowym biskupem sosnowieckim

2024-04-23 12:01

[ TEMATY ]

Sosnowiec

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

Karol Porwich "/Niedziela"

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego.

Decyzję Papieża ogłosiła dziś w południe (23 kwietnia 2024) Nuncjatura Apostolska w Polsce. Mianowany biskupem sosnowieckim bp Artur Ważny urodził się 12 października 1966 r. w Rzeszowie. Święcenia prezbiteratu przyjął 25 maja 1991 r. w Tarnowie. 12 grudnia 2020 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej. Święcenia biskupie przyjął 30 stycznia 2021 r. Jego dewizą biskupią są słowa: „Patris corde” („Ojcowskim sercem”). Bp Ważny w swojej dotychczasowej posłudze duszpasterskiej współpracował z różnego rodzaju ruchami i stowarzyszeniami, wiele czasu poświęcał też małżeństwom i rodzinom. Głosił rekolekcje w wielu krajach europejskich, w Ameryce Południowej oraz w USA. Jest autorem takich książek, jak: „Ewangelia bez taryfy ulgowej”, „Jesteś źrenicą Boga” czy „Warsztat św. Józefa”. Ponad dwadzieścia razy pielgrzymował pieszo w pielgrzymce z Tarnowa na Jasną Górę. W Konferencji Episkopatu Polski pełni funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji przy Komisji Duszpasterstwa, wchodzi też w skład Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję