Kiedy Guglielmo Marconi pod koniec XIX wieku użył fal elektromagnetycznych do przeniesienia dźwięku na odległość, nie uznano tego z początku za praktyczny wynalazek. Niezwykle drogie urządzenia radiowe wykorzystywano do celów komunikacji morskiej, później wojskowej. Przypadek zdecydował, że w 1920 r. w amerykańskim Pittsburghu podczas sprawdzania sprzętu nadano przez radio muzykę. Tak się to spodobało, że w tym samym roku powstała pierwsza rozgłośnia radiowa, a po niej następne.

Słuchanie radia stawało się rozrywką coraz bardziej powszechną, choć jedynie dla nielicznych szczęśliwców posiadających drogie odbiorniki. Mimo to polski dziennikarz zachwycał się: „Radjo poruszyło świat! Poruszyło go od tak zwanej góry, do tak zwanego dołu, łącząc najrozmaitsze warstwy społeczne, przeskakując przez granice państw, ras i kontynentów! Prosty, gienjalny sprzęcik, pozwalający na odbycie najdalszej podróży bez opuszczania wygodnego fotela. Prosta, niekosztowna instalacja, pozwalająca na zadzierzgnięcie stałego kontaktu ze wszystkiemi stolicami świata”.