Reklama

Niedziela Małopolska

Z wizytą u tarnowskich misjonarzy w Afryce

Co zmieni się w tarnowskim szpitalu w Bagandou w Republice Środkowoafrykańskiej? Kto może pojechać do Kamerunu? Co robi ks. Mateusz Dziedzic, który wrócił na misje, mimo trudnych chwil podczas porwania przez rebeliantów? O tym dowiemy się z rozmowy Ewy Biedroń z ks. Krzysztofem Czermakiem, wikariuszem biskupa tarnowskiego ds. misji, który niedawno był w Afryce

Niedziela małopolska 18/2017, str. 5

[ TEMATY ]

wywiad

misje

misjonarz

Arch. ks. Krzysztofa Czermaka

Kierownictwo szpitala w Bagandou przejęły siostry kombonianki

Kierownictwo szpitala w Bagandou przejęły siostry kombonianki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

EWA BIEDROŃ: – W lesie w Bagandou w Republice Środkowoafrykańskiej znajduje się szpital dla Pigmejów i innych potrzebujących. Wizyta Księdza była związana z przekazaniem kierownictwa w tej placówce medycznej. Co się zmieni?

KS. KRZYSZTOF CZERMAK: – Oddajemy placówkę w bardzo dobre ręce i możemy być spokojni, że szpital nadal będzie funkcjonował. Teraz pracują tam dwie siostry kombonianki, które pochodzą z Etiopii i z Włoch. Mają doświadczenie w pracy misyjnej, są także położnymi. Ich pracę nadal będzie wspierał miejscowy personel. Natomiast dotychczasowa dyrektor szpitala Izabela Cywa, a także pomagająca jej Magdalena Iwan – dwie świeckie misjonarki posłane przez Kościół tarnowski – zakończyły ofiarną pracę i służbę chorym. Kościół tarnowski nadal będzie wspierał materialnie prowadzenie tego szpitala.

– Szpital przed laty wybudowała diecezja tarnowska, dzięki ofiarom zebranym przez kolędników misyjnych. Jest on utrzymywany także z datków zbieranych co roku przez dzieci i młodzież podczas tego przedsięwzięcia. Jaka jest rola tego szpitala?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– W szpitalu leczą się Pigmeje, ich dzieci, a pozostali pacjenci często pokonują nawet 60 km, by skorzystać z fachowej pomocy. Tego typu placówka w tamtym rejonie jest czymś bezcennym dla miejscowej ludności. Obok operacji, konsultacji medycznych, miejscowe dzieci, cierpiące na niedożywienie, są objęte specjalną opieką. Wspieramy projekt, który ich dotyczy. Szpital posiada 50 łóżek dla chorych, blok operacyjny, salę porodową, aptekę, laboratorium i gabinet dentystyczny. W minionym roku z usług placówki skorzystało niemal 4700 osób, a hospitalizacji poddaje się ponad 2 tys. z nich. 60 proc. pacjentów to dzieci do 5. roku życia.

– Odwiedził Ksiądz także dziewięciu tarnowskich misjonarzy pracujących w Republice Środkowoafrykańskiej. Czym obecnie zajmuje się ks. Mateusz Dziedzic, za którego modliła się cała Polska, kiedy został porwany przez rebeliantów? Po krótkim pobycie w Polsce kapłan wrócił do Afryki.

– Ks. Dziedzic nadal pracuje w diecezji Bouar, czyli wrócił do tej samej diecezji, gdzie kiedyś został porwany. Przemierzając samochodem szosę prowadzącą do Kamerunu, ma możność zobaczyć tych, którzy kiedyś (choć może to nie te same osoby) go uprowadzili. Stoją bowiem niedaleko szosy z karabinami i próbują kontrolować ruch. Na szczęście, nie zatrzymują misjonarzy. Ks. Mateusz jest pomocnikiem miejscowego biskupa i troszczy się o formację chłopców, którzy znajdują się w szkole zwanej niższym seminarium. Może kiedyś niektórzy z nich zostaną kapłanami. Całą tą instytucją kieruje tarnowski kapłan, ks. Leszek Zieliński.

– Był Ksiądz także w Bertoua w Kamerunie, gdzie tarnowska misjonarka Ewa Gawin, dzięki pomocy kolędników misyjnych, wybudowała szkołę dla dzieci głuchoniemych. Jaka pomoc jest tam potrzebna?

Reklama

– W styczniu minęło 27 lat, od kiedy w Kamerunie rozpoczęła misyjną pracę tarnowska misjonarka Ewa Gawin. Od lat pomaga chorym i więźniom. Sama poszukuje niepełnosprawnych, głuchoniemych, dba o ich zdrowie, pomaga w zakupie protez i wózków inwalidzkich. Jej wielkim dziełem jest budowa szkoły dla dzieci głuchoniemych. Z placówki edukacyjnej i z internatu korzystają także osoby niepełnosprawne ruchowo i z upośledzeniem umysłowym. W szkole uczy się 130 dzieci, a z internatu korzysta 40 podopiecznych. Pani Ewie pomagają dwie wolontariuszki: Małgorzata Pietrucha i Magdalena Słowik, ale potrzeby nadal są tam bardzo duże. Osobiście dostrzegam konieczność zwiększenia liczby wychowawców, ponieważ są tam także dzieci, które nie chodzą o własnych siłach. Wolontariusze, którzy chcą pomagać najmłodszym, mogą się zgłaszać do Wydziału Misyjnego Kurii Diecezjalnej w Tarnowie. Potrzeba ludzi otwartego serca, bo jest to praca charytatywna.

* * *

Pierwszy taki w Czadzie

Diecezja tarnowska pomogła wybudować kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Ndżamenie, w Czadzie. Uroczystej konsekracji świątyni dokonał w Niedzielę Bożego Miłosierdzia bp Andrzej Jeż.

– Prace przy budowie kościoła przebiegały bardzo szybko, bo 2,5 roku – mówi ks. Krzysztof Czermak, dyrektor Wydziału Misyjnego Kurii Diecezjalnej w Tarnowie. I dodaje: – Będzie to pierwszy kościół w Czadzie pw. Miłosierdzia Bożego. Budynek kościelny to trzecia świątynia na terenie stolicy kraju. Jest tam w sumie kilkanaście parafii katolickich, ale zazwyczaj wierni gromadzą się pod wiatami i tak sprawuje się liturgię.

Inicjatorem budowy kościoła jest tarnowski misjonarz ks. Stanisław Worwa. Razem z nim w parafii pracuje ks. Paweł Tabiś, pochodzący również z diecezji tarnowskiej. W każdą niedzielę celebrują dwie Msze św., w których uczestniczy do 2800 osób. Osiemdziesiąt procent pieniędzy na budowę kościoła pochodziło z diecezji tarnowskiej.

Ewa Biedroń/diecezja.tarnow.pl/

2017-04-26 14:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp K. Nitkiewicz: Pielgrzymka Franciszka do Iraku wielkim wsparciem dla chrześcijan

[ TEMATY ]

wywiad

bp Krzysztof Nitkiewicz

Franciszek w Iraku

Fot. E. Bartkiewicz/www.episkopat.pl/photo

Bp Krzysztof Nitkiewicz

Bp Krzysztof Nitkiewicz

Chrześcijanie w Iraku bez względu na przynależność kościelną, wspierają się nawzajem i, jeśli chodzi o rozwiązania ekumeniczne, są daleko przed nami. Dzisiaj jednak to właśnie wyznawcy Chrystusa znajdują się w najgorszej sytuacji, stąd pielgrzymka papieża Franciszka będzie dla nich wielkim wsparciem - powiedział KAI biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, w przeszłości wieloletni pracownik watykańskiej Kongregacji Kościołów Wschodnich oraz wybitny znawca realiów Bliskiego Wschodu. Przedstawił obecną sytuację w tym kraju, opowiedział o islamie szyickim, stosunkach chrześcijańsko-muzułmańskich i dlaczego Irakijczycy lubią Polaków.

Bp Krzysztof Nitkiewicz: Pielgrzymka do Iraku była już w planach św. Jana Pawła II i Benedykta XVI. Wówczas na przeszkodzie stanęło zagrożenie terrorystyczne. W przededniu podróży Franciszka również nie można powiedzieć, żeby było spokojne. Tzw. Państwo Islamskie (PI) – współczesny kalifat – poniosło co prawda klęskę przed trzema laty, ale w Iraku stacjonuje nadal przynajmniej kilka tysięcy jego bojowników. Podobnie jest w Syrii i w innych krajach arabskich. 21 stycznia br. terroryści z PI dokonali krwawego zamachu bombowego w centrum Bagdadu, z kolei 16 lutego milicje szyickie zaatakowały bazę amerykańską w Irbilu niedaleko lotniska. To stanowi realne zagrożenie.
CZYTAJ DALEJ

Św. Dobry Łotrze! Czy Ty naprawdę jesteś dobry?

Niedziela Ogólnopolska 13/2006, str. 16

pl.wikipedia.org

To - wbrew pozorom - bardzo trudne i poważne pytanie. Przecież w głowie się nie mieści zestawienie razem dwóch słów: „dobry” i „łotr”. Za życia byłem pospolitym kakoűrgos, czyli kryminalistą i recydywistą zarazem. Byłem po prostu ZŁOCZYŃCĄ (por. Łk 23,39-43). Wstyd mi za to. Naprawdę... Nie czyniłem dobra, lecz zło. Dlatego też do tej pory czuję się zażenowany, kiedy ludzie nazywają mnie Dobrym Łotrem... W moim życiu nie mam właściwie czym się pochwalić, więc wolę o nim w ogóle nie mówić. Nie byłem przykładem do naśladowania. Moje prawdziwe życie zaczęło się dopiero na krzyżu. Faktycznie zacząłem żyć na parę chwil przed śmiercią. Obok mnie wisiało Dobro Wcielone - Nauczyciel z Nazaretu, który przeszedł przez życie „dobrze czyniąc” (por. Dz 10,38). Zrozumiałem wtedy, że aby naprawdę ŻYĆ, to wpierw trzeba po prostu umrzeć! I ja umarłem! Naprawdę umarłem! Wtedy wreszcie dotarło do mnie, że totalnie przegrałem życie... Właśnie w tym momencie Jezus wyciągnął do mnie pomocną dłoń, choć ta nadal tkwiła przymocowana do poprzecznej belki krzyża. Właśnie w tej chwili poczułem na własnej skórze siłę miłości i przebaczenia. Poczułem moc, którą dać może tylko świadomość bycia potrzebnym i nadal wartościowym, nadal użytecznym - człowiekiem... W końcu poczułem, że ŻYJĘ naprawdę! Wcielona Miłość tchnęła we mnie ISTNIENIE! Może więc dlatego niektórzy uważają mnie za pierwszego wśród świętych. Osobiście sądzę, że to lekka przesada, lecz skoro tak myślą, to przecież nie będę się im sprzeciwiał. W tradycji kościelnej nadano mi nawet imię - Dyzma. Pochodzi ono z greki (dysme, czyli „zachód słońca”) i oznacza: „urodzony o zachodzie słońca”. Przyznam, iż jest coś szczególnego w znaczeniu tego imienia, bo rzeczywiście narodziłem się na nowo, właśnie o zachodzie słońca, konając po prawej stronie Dawcy Życia. Jestem patronem więźniów (również kapelanów więziennych), skazańców, umierających, pokutujących i nawróconych grzeszników. Oj! Sporo ludzi obrało mnie za orędownika. Ci pierwsi wydają nawet w Polsce specjalne pismo redagowane właśnie przez nich, które nosi tytuł... Dobry Łotr. Sztuka przedstawia mnie na wiele sposobów. Raz jestem młodzieńcem, innym razem dojrzałym mężczyzną. W końcu zaś mam wygląd zmęczonego życiem starca. Co artysta to inna wizja... Któż może nadążyć za sztuką?.. Na pewno nie ja! Zwykle moim jedynym strojem bywa opaska na biodrach lub tunika. Natomiast na ikonach jestem ubrany w czerwoną opończę. Krzyż, łańcuch, maczuga, miecz lub nóż stały się moimi atrybutami. Cóż takiego mogę jeszcze o sobie powiedzieć? Chyba tylko tyle, że Bóg każdemu daje szansę. KAŻDEMU! Skoro dał ją mnie, to może również dać ją i Tobie! Nikt nigdy przed Bogiem nie stoi na straconej pozycji! I tego się w życiu trzymajmy! Z wyrazami szacunku - św. Dobry Łotr
CZYTAJ DALEJ

Odkrywajmy tajemnice historii. Nowy numer "Niedziela Magazyn" już dostępny

2025-03-27 08:59

red

Dramaty, tajemnice, sensacje, ludzie którzy zmienili Kościół i świat oraz cuda – wszystko to znajdziemy w najnowszym numerze kwartalnika „Niedziela. Magazyn”, który będzie w sprzedaży dostępny od 30 marca, zarówno w wersji papierowej, jak i w e-wydaniu.

MAGAZYN NIEDZIELA - ODKRYJ TAJEMNICE HISTORII. ZOBACZ NOWY NUMER
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję