– Jeśli dzisiaj nazywamy siebie lubuszanami, to nawiązujemy do dawnego biskupstwa lubuskiego – powiedział bp dr Adrian Put na kolejnym spotkaniu z cyklu „Teologia w mieście”, które 24 lutego odbyło się w Zielonej Górze.
Było poświęcone dziejom dawnego biskupstwa lubuskiego oraz odnowie Kościoła na przestrzeni wieków. To już szóste z dziesięciu spotkań w cyklu „Teologia w mieście”.
Bp dr Adrian Put wygłosił dwie konferencje na temat historii Kościoła: pierwszą – dotyczącą historii Kościoła lokalnego. a mianowicie dawnej diecezji lubuskiej, której rocznica 900-lecia utworzenia przypada w tym roku, oraz drugą – o przykładach odnowy Kościoła w ciągu dziejów. Bp Adrian w bardzo ciekawy i przystępny sposób przybliżył fakty wokół narodzin administracji kościelnej na naszych terenach. Podał też mało znane ciekawostki.
– Kiedy mówimy o Kościele lokalnym, warto zauważyć, że dzisiaj mieszkamy w regionie nazywanym województwem lubuskim. Ta nazwa jest dosyć ciekawa, ponieważ została zaproponowana po zakończeniu wojny jako jedna z hipotetycznych nazw dla tego regionu – powiedział biskup pomocniczy. Wyróżnił trzy możliwe źródła tego określenia. Jako najbardziej prawdopodobne wskazał nawiązanie do dawnego biskupstwa lubuskiego, którego pierwotna siedziba mieściła się w Lubuszu, dzisiaj niemieckie Lebus. – Najdłużej ze wszystkich instytucji lubuskich istniała diecezja lubuska, która funkcjonowała w latach od 1124 do 1555 roku. To najdłużej istniejąca instytucja lubuska w dziejach tego regionu – zauważył.
Reklama
W wybrane sobotnie przedpołudnia w Gorzowie Wlkp. i Zielonej Górze na wykładach zatytułowanych „Teologia w Mieście” gromadzą się zainteresowani pogłębieniem wiedzy religijnej w różnych jej aspektach. Są między innymi konferencje historyczne, biblijne, teologiczne. Wykłady o historii diecezji lubuskiej i o Kościele podlegającym nieustannym reformom bp Adrian Put wygłosi również w Gorzowie Wlkp. 9 marca w godz. 9:30-13:00. Więcej informacji na stronie Instytutu Filozoficzno-Teologicznego.
Przy dawnym pałacu Zamoyskich w Łabuniach, na niewielkim cmentarzu rodowym Szeptyckich i zakonnym Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi, pochowano urnę z prochami nadesłanymi z Dachau żonie zmarłego w obozie 13.04.1941 r. Stanisława Starowieyskiego. Pośród radialnie ułożonych mogił, wytyczonego kołem urokliwego cmentarzyka, znajduje się skromna płyta nagrobna błogosławionego. Od Jego śmierci minęło zaledwie 75 lat. Natomiast w roku 2015 obchodziliśmy 120 rocznicę Jego urodzin. Ta właśnie rocznica stała się okazją do pierwszego spotkania przy grobie błogosławionego Stanisława Kostki Starowieyskiego, grupy ludzi zafascynowanych życiem i postawą chrześcijańską tego świeckiego człowieka.
Pomysłodawcą i organizatorem zeszłorocznego i tegorocznego spotkania był ks. Zbigniew Kulik z parafii rzymsko-katolickiej p.w. Miłosierdzia Bożego w Siennicy Nadolnej. Ksiądz Zbigniew Kulik jest autorem książki „Bł. Stanisław Kostka Starowieyski 1895-1941 działacz Akcji Katolickiej. Cztery tajemnice zwykłego człowieka”, wydanej przez Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnię w Sandomierzu w 2015 r. Osobą Stanisława Starowieyskiego był zafascynowany o wiele wcześniej. Kiedy był na pierwszym roku Seminarium przyjechał do Łaszczowa z przedstawicielami Rodziny Szeptyckich, którzy przez bezsensowny zakaz władz komunistycznych, mogli dopiero teraz, po raz pierwszy od czasów wojny, odwiedzić swoje dawne miejsce zamieszkania. Trzeba tutaj wspomnieć, że ks. Kulik w l. 90-tych XX w. napisał pracę magisterską poświęconą Stanisławowi Starowieyskiemu, która wykazała, że życie i postawa tego świeckiego człowieka zasługuje na miarę świętego. Biskup Bolesław Pylak ubogacony tą wiedzą wniósł kandydaturę Stanisława Starowieyskiego do procesu beatyfikacyjnego.
W 2024 r. do diecezji i zakonów w Polsce zgłoszono 67 zarzutów z lat 1969-2024, które zostały potwierdzone lub są w trakcie badania - poinformowało biuro delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży. Z rocznego raportu wynika, że wsparcie ze strony Fundacji Św. Józefa KEP otrzymało 131 skrzywdzonych.
Roczny raport "Ochrona małoletnich i bezbronnych oraz pomoc skrzywdzonym wykorzystaniem seksualnym w Kościele w Polsce" za 2024 r. zawiera wyniki kwerendy statystycznej oraz informacje na temat działań prewencyjnych i pomocy osobom skrzywdzonym wykorzystaniem seksualnym.
W 1823 r. wielki pożar, spowodowany zaniedbaniem podczas prac remontowych, prawie całkowicie zniszczył Bazylikę św. Pawła za Murami. Odbudowa świątyni trwała ponad 30 lat. Jednym z niemych świadków tego katastrofalnego wydarzenia jest fragment drzwi, przez lata przechowywany w magazynie. Przez najbliższych kilka dni można go oglądać w rzymskim Muzeum Narodowym Pałacu Weneckiego.
Fragment poczerniałej płytki pochodzącej z drzwi Bazyliki św. Pawła za Murami jest ważnym świadkiem ogromnego pożaru, który 15 lipca 1823 r. zniszczył niemal całą świątynię, przechowującą dziś doczesne szczątki Apostoła Narodów. Do 24 marca niewielki element pochodzący z drzwi bazyliki, odkryty na nowo po latach zapomnienia, można zobaczyć z bliska w Pałacu Weneckim. Ekspozycja rozpoczyna cykl wystaw „Przywracanie. Z magazynów na szlaki zwiedzania”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
