Ze świata

USA

Krwawa masakra w kinie w Denver

W USA w stanie Kolorado na przedmieściach Denver w nocy z 19 na 20 lipca (wg miejscowego czasu) doszło do strzelaniny w kinie. Zginęło 12 osób, a prawie 60 zostało rannych. Jak twierdzi policja, nie był to zamach terrorystyczny, ale atak szaleńca. O masakrę w kinie podejrzany jest 24-letni mężczyzna, który miał przy sobie kilka sztuk broni, w tym strzelbę, pistolet i nóż, a także nosił kamizelkę kuloodporną. Do strzelaniny doszło na nocnej premierze filmu „Mroczny rycerz powstaje” w kinie Century Aurora 16 Movie. Mężczyzna miał na głowie maskę gazową, która być może imitowała Bane’a, postać z filmu, głównego wroga Batmana.
Wytwórnia Warner Bros odwołała paryską premierę filmu „Mroczny rycerz powstaje”, mającą się odbyć 20 lipca wieczorem. Większość ekipy filmowej w chwili tragedii przebywała w Paryżu, gdzie gwiazdy miały promować ostatnią część trylogii o Batmanie, autorstwa Christophera Nolana. Wiadomość o masakrze w Denver zastała ich w Hotelu Bristol, gdzie czekali na nich francuscy i inni europejscy dziennikarze. Anulowano wszystkie wywiady aktorów i reżysera, jakie zaplanowano w ramach promocji filmu w Paryżu.

Czechy

Zwrot mienia kościelnego

Reklama

Izba Poselska czeskiego parlamentu zatwierdziła tuż po północy 14 lipca br., po wielogodzinnej burzliwej debacie, rządową propozycję zwrotu mienia kościelnego i majątku gmin żydowskich o łącznej wartości 5,5 mld euro. Uchwalono również, że w 2030 r. państwo przestanie finansować działalność Kościołów. Za wnioskiem rządowym głosowało 93 deputowanych centroprawicowej koalicji, przeciw było 89 posłów.
21 lat po upadku komunizmu państwo zwróci Kościołom i gminom żydowskim zagrabiony i znacjonalizowany majątek, oceniany na 3 mld euro oraz wypłaci odszkodowania w wysokości 2,5 mld euro. Chodzi o 2,5 tys. budynków, 175 tys. ha lasów i 25 tys. ha ziemi. W przeważającej większości są to dobra Kościoła katolickiego. Państwo zwróci Kościołom 56 proc. majątku, a przez następne 30 lat będzie płacić odszkodowanie za obiekty, których nie da się odzyskać.
Rząd premiera Petra Neèasa zawarł porozumienie z Kościołami po 20 latach skomplikowanych rozmów, twierdząc, że chce naprawić w ten sposób krzywdy wyrządzone im przez reżim totalitarny. Decyzję Izby Poselskiej może jeszcze odrzucić Senat, w którym przewagę mają deputowani lewicy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Polonia

Parafia w Cleveland wznawia działalność

Ponad tysiąc osób wzięło udział w niedzielę, 15 lipca br. w pierwszej od niemal trzech lat Mszy św. sprawowanej w parafii św. Kazimierza w Cleveland, w stanie Ohio. Wznowiła ona działalność na skutek decyzji Kongregacji ds. Duchowieństwa, od której odwołali się wierni, niezadowoleni z decyzji władz diecezji, które zlikwidowały tę istniejącą od ponad wieku placówkę. Ostatnia Msza św. w kościele św. Kazimierza została odprawiona 8 listopada 2009 r.
Świątynia ma duże znaczenie dla tamtejszej Polonii nie tylko ze względu na więzy emocjonalne, ale również dlatego, że w 1969 r. odwiedził ją ówczesny metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła. Nowym proboszczem parafii jest ks. Eric Orzech.

Ludzie

Kard. André Vingt-Trois

Metropolita Paryża kard. André Vingt-Trois spotkał się po raz pierwszy po wyborze z prezydentem François Hollande’em. Spotkanie zdominowały sprawy świeckości państwa, legalizacji związków homoseksualnych, opieki paliatywnej i eutanazji.
Po spotkaniu kardynał zaznaczył, że umożliwiło ono bardzo swobodną wymianę opinii na wiele interesujących obydwie strony zagadnień, w tym deklarowanego przez Hollande’a jeszcze w debacie wyborczej zamiaru wpisania do konstytucji artykułu Ustawy o laickości państwa z 1905 r. czy w sprawach opieki paliatywnej.
Arcybiskup Paryża odniósł wrażenie, że szef państwa uważnie słuchał argumentów Kościoła. Dodał zarazem, że ani Kościół nie jest partnerem rządu, ani rząd nie jest partnerem Kościoła. Obydwie te instytucje mają odmienną odpowiedzialność.

Cudzysłów

Nie można dopuścić do powstania Kościoła niemiecko-narodowego.
Abp Gerhard Ludwig Müller, prefekt Kongregacji Nauki Wiary

Krótko

Budżet UE w przyszłym roku ma być zredukowany o ponad 5 mld euro. Cięcia dotyczą głównie funduszy spójnościowych i strukturalnych.

Materiałów na temat więzień CIA w Polsce zażądał Europejski Trybunał Praw Człowieka. Te dokumenty są tajne, a prawnicy twierdzą, że można ich nie przekazywać ze względu na rację stanu.

Hiszpanie coraz gwałtowniej protestują przeciw programom oszczędnościowym wprowadzanym przez rząd. Hiszpańska policja użyła gumowych kul w celu rozpędzenia uczestników wielkiej antyrządowej demonstracji w Madrycie.

Rosja i Chiny zawetowały w Radzie Bezpieczeństwa ONZ przedłożoną przez Zachód rezolucję w sprawie Syrii, która groziła jej władzom sankcjami, jeśli nie przestaną używać broni ciężkiej przeciwko powstańcom i nie wycofają oddziałów z miast.

Amerykańska Izba Reprezentantów opowiedziała się za przerwaniem współpracy z rosyjskim państwowym przedsiębiorstwem zbrojeniowym Rosoboroneksport, które zaopatruje w broń m.in. reżim syryjskiego prezydenta Baszara al-Asada.

W USA zagrożone są zbiory kukurydzy i soi. Powodem jest katastrofalna susza, która objęła prawie połowę kraju. Departament rolnictwa ocenia, że tylko 31 proc. upraw kukurydzy jest w dobrym stanie.

W Bułgarii w zamachu bombowym na lotnisku w Burgas 8 osób zginęło, a 30 odniosło rany. Celem ataku była grupa izraelskich turystów, którzy autokarem mieli się udać do jednego z ośrodków wypoczynkowych. Zamachowiec był samobójcą.

W zamachu, do którego doszło w czasie posiedzenia osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo Syrii, zginęli minister i wiceminister obrony państwa. To może być punkt zwrotny w konfrontacji reżimu Baszara al-Asada z syryjskimi rebeliantami.

Jemen jest na krawędzi katastrofy humanitarnej - informuje UNICEF. Setki tysięcy dzieci z tego kraju cierpią głód, a ponad milion jest niedożywionych, z powodu skrajnego ubóstwa rodzin.

Politycy niemieckiej FDP chcieliby wprowadzenia dopłat do wakacji dla Niemców, którzy chcieliby wypoczywać w Grecji lub Portugalii.

Strony informacyjne opracowano na podstawie doniesień korespondentów własnych, wiadomości Radia Watykańskiego, KAI i BP KEP.

Drodzy bracia i siostry, W ostatnich katechezach widzieliśmy, jak czytanie i rozważanie Pisma Świętego w modlitwie osobistej i wspólnotowej otwierają na słuchanie Boga, który do nas mówi i rozbudzają światło, aby zrozumieć teraźniejszość. Dzisiaj chciałbym mówić o świadectwie i modlitwie pierwszego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jednego z siedmiu wybranych do posługi miłości względem potrzebujących. W chwili jego męczeństwa, opowiedzianej w Dziejach Apostolskich, ujawnia się po raz kolejny owocny związek między Słowem Bożym a modlitwą. Szczepan został doprowadzony przed trybunał, przed Sanhedryn, gdzie oskarżono go, iż mówił, że „Jezus Nazarejczyk zburzy...[świątynię] i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał” (Dz 6, 14). Jezus podczas swego życia publicznego rzeczywiście zapowiadał zniszczenie świątyni Jerozolimskiej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Jednakże, jak zauważył św. Jan Ewangelista, „On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J, 21-22). Mowa Szczepana przed trybunałem, najdłuższa w Dziejach Apostolskich, rozwija się właśnie na bazie tego proroctwa Jezusa, który jako nowa świątynia inauguruje nowy kult i zastępuje ofiary starożytne ofiarą składaną z samego siebie na krzyżu. Szczepan pragnie ukazać, jak bardzo bezpodstawne jest skierowane przeciw niemu oskarżenie, jakoby obalał Prawo Mojżesza i wyjaśnia swoją wizję historii zbawienia, przymierza między Bogiem a człowiekiem. Odczytuje w ten sposób na nowo cały opis biblijny, itinerarium zawarte w Piśmie Świętym, aby ukazać, że prowadzi ono do „miejsca” ostatecznej obecności Boga, jakim jest Jezus Chrystus, a zwłaszcza Jego męka, śmierć i Zmartwychwstanie. W tej perspektywie Szczepan odczytuje też swoje bycie uczniem Jezusa, naśladując Go aż do męczeństwa. Rozważanie Pisma Świętego pozwala mu w ten sposób zrozumieć jego misję, jego życie, chwilę obecną. Prowadzi go w tym światło Ducha Świętego, jego osobista, głęboka relacja z Panem, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli jego twarz „podobną do oblicza anioła” (Dz 6, 15). Taki znak Bożej pomocy, przypomina promieniejące oblicze Mojżesza, gdy zstępował z góry Synaj po spotkaniu z Bogiem (por. Wj 34,29-35; 2 Kor 3,7-8). W swojej mowie Szczepan wychodzi od powołania Abrahama, pielgrzyma do ziemi wskazanej przez Boga, którą posiadał jedynie na poziomie obietnicy. Następnie przechodzi do Józefa, sprzedanego przez braci, którego jednak Bóg wspierał i uwolnił, aby dojść do Mojżesza, który staje się narzędziem Boga, aby wyzwolić swój naród, ale napotyka również wielokrotnie odrzucenie swego własnego ludu. W tych wydarzeniach, opisywanych przez Pismo Święte, w które Szczepan jest, jak się okazuje religijnie zasłuchany, zawsze ujawnia się Bóg, który niestrudzenie wychodzi człowiekowi naprzeciw, pomimo, że często napotyka uparty sprzeciw, i to zarówno w przeszłości, w chwili obecnej jak i w przyszłości. W tym wszystkim widzi on zapowiedź sprawy samego Jezusa, Syna Bożego, który stał się ciałem, który - tak jak starożytni Ojcowie - napotyka przeszkody, odrzucenie, śmierć. Szczepan odwołuje się zatem do Jozuego, Dawida i Salomona, powiązanych z budową świątyni Jerozolimskiej i kończy słowami proroka Izajasza (66, 1-2): „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Jakiż to dom możecie Mi wystawić i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie? Przecież moja ręka to wszystko uczyniła” (Dz 7,49-50). W swoim rozważaniu na temat działania Boga w historii zbawienia, zwracając szczególną uwagę na odwieczną pokusę odrzucenia Boga i Jego działania, stwierdza on, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowiadanym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się obecny w sposób wyjątkowy i ostateczny: Jezus jest „miejscem” prawdziwego kultu. Szczepan przez pewien czas nie zaprzecza, że świątynia jest ważna, ale podkreśla, że „Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich” (Dz 7, 48). Nową, prawdziwą świątynią, w której mieszka Bóg jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało. To człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstałego gromadzi ludy i łączy je w sakramencie Jego Ciała i Krwi. Wyrażenie dotyczące świątyni „nie zbudowanej ludzkimi rękami” znajdujemy także w teologii świętego Pawła i Liście do Hebrajczyków: ciało Jezusa, które przyjął On, aby ofiarować siebie samego jako żertwę ofiarną na zadośćuczynienie za grzechy, jest nową świątynią Boga, miejscem obecności Boga żywego. W Nim Bóg jest człowiekiem, Bóg i świat kontaktują się ze sobą: Jezus bierze na siebie cały grzech ludzkości, aby go wnieść w miłość Boga i aby „spalić” go w tej miłości. Zbliżenie się do krzyża, wejście w komunię z Chrystusem oznacza wejście w to przekształcenie, wejście w kontakt z Bogiem, wejście do prawdziwej świątyni. Życie i mowa Szczepana nieoczekiwanie zostają przerwane wraz z ukamienowaniem, ale właśnie jego męczeństwo jest wypełnieniem jego życia i orędzia: staje się on jedno z Chrystusem. W ten sposób jego rozważanie odnośnie do działania Boga w historii, na temat Słowa Bożego, które w Jezusie znalazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczestnictwem w modlitwie Pana Jezusa na krzyżu. Rzeczywiście woła on przed śmiercią: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu 31,6 i powtarzając ostatnią wypowiedź Jezusa na Kalwarii: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46); i wreszcie, tak jak Jezus zawołał donośnym głosem wobec tych, którzy go kamienowali: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” (Dz 7, 60). Zauważamy, że chociaż z jednej strony modlitwa Szczepana podejmuje modlitwę Jezusa, to jest ona skierowana do kogo innego, gdyż jest ona skierowana do samego Pana, to znaczy do Jezusa, którego uwielbionego kontempluje po prawicy Ojca: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (w. 56). Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepana daje nam pewne wskazania dla naszej modlitwy i życia. Możemy się pytać: skąd ten pierwszy chrześcijański męczennik czerpał siłę do stawiania czoła swoim prześladowcom i aby dojść do daru z siebie samego? Odpowiedź jest prosta: ze swej relacji z Bogiem, ze swej komunii z Chrystusem, z rozważania Jego historii zbawienia, dostrzegania działania Boga, które swój szczyt osiągnęło w Jezusie Chrystusie. Także nasza modlitwa musi się karmić słuchaniem Słowa Bożego w komunii z Jezusem i Jego Kościołem. Drugi element to ten, że św. Szczepan widzi w dziejach relacji miłości między Bogiem a człowiekiem zapowiedź postaci i misji Jezusa. On - Syn Boży - jest świątynią „nie zbudowaną ludzkimi rękami”, w której obecność Boga stała się tak bliska, że weszła w nasze ludzkie ciało, aby nas doprowadzić do Boga, aby otworzyć nam bramy nieba. Tak więc nasza modlitwa powinna być kontemplacją Jezusa siedzącego po prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszego, mojego codziennego życia. W Nim, pod przewodnictwem Ducha Świętego, możemy także i my zwrócić się do Boga, nawiązać realny kontakt z Bogiem, z zaufaniem i zawierzeniem dzieci, które zwracają się do Ojca, który je nieskończenie kocha. Dziękuję. tlum. st (KAI) / Watykan