Chyba nikogo nie trzeba przekonywać do konieczności archiwizacji ważnych danych. W przypadku Outlook Express, o który byłem pytany w korespondencji, można zawartość poczty utracić nawet przez przepełnienie którejś skrzynki. W zakresie wykonywania kopii bezpieczeństwa danych użytkownicy Outlook Express mają utrudnione zadanie, gdyż program nie oferuje funkcji archiwizacji. Oczywiście, można odpowiednie pliki programu samemu kopiować. Na przykład w polskiej wersji systemu Windows XP, pliki *.dbx programu Outlook Express przechowywane są domyślnie w folderze C:\\Documents and Settings\\[nazwa użytkownika]\\Ustawienia lokalne\\Dane aplikacji\\Identities\\[ciąg cyfr]\\Microsoft\\Outlook Express. Jednak dużo wygodniejsze jest skorzystanie z dodatkowego narzędzia do archiwizacji. Większość z nich jest płatna, a spośród tych „free” polecam PicoBackup Outlook Express Edition. To bezpłatny i w pełni funkcjonalny program do archiwizowania wiadomości e-mail z programu Outlook Express (do pobrania ze strony: www.dobreprogramy.pl/Dodatki-do-klientow-poczty-email, Kategoria, Windows, 63.html). Umożliwia on tworzenie zarówno kopii pełnych, jak i przyrostowych, które mogą być opcjonalnie spakowane w formacie ZIP lub skompresowane i zaszyfrowane 256-bitowym kluczem AES/Blowfish. Stworzone kopie zapasowe można zapisywać we wskazanej lokalizacji na dysku lokalnym lub sieciowym, wypalić na płycie CD/DVD, wysyłać na serwer zdalny FTP lub zapisać na dowolnym innym nośniku. Proces tworzenia kopii zapasowych może zostać zautomatyzowany dzięki wbudowanemu specjalnemu mechanizmowi. Przydatną funkcją jest wysyłanie powiadomień o archiwizacji na e-mail. Interfejs programu jest w języku angielskim, dlatego zamieszczę w jednym z kolejnych odcinków cyklu opis, jak z niego korzystać.
W tak zwanej „starej liturgii”, przed Soborem Watykańskim II, kapłan sprawujący Eucharystię wraz z wiernymi, po zakończeniu celebracji odmawiał modlitwę do Matki Bożej i św. Michała Archanioła. Słowa tej ostatniej ułożył papież Leon XIII, a wiązało się to z pewną niezwykłą wizją, w której sam uczestniczył.
Opisana ona została w krótkich słowach przez przegląd Ephemerides Liturgicae z 1955 r. (str. 58-59). O. Domenico Pechenino pisze: „Pewnego poranka (13 października 1884 r.) wielki papież Leon XIII zakończył
Mszę św. i uczestniczył w innej, odprawiając dziękczynienie, jak to zawsze miał zwyczaj czynić. W pewnej chwili zauważono, że energicznie podniósł głowę, a następnie
utkwił swój wzrok w czymś, co się unosiło nad głową kapłana odprawiającego Mszę św.
Do ustalenia jednej daty Wielkanocy dla wszystkich wyznawców Chrystusa wezwał chaldejski patriarcha Bagdadu kard. Louis Raphaël Sako. Różne daty uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego są wynikiem korzystania z różnych kalendarzy przez chrześcijan Wschodu i Zachodu.
„Obchody 1700. rocznicy Soboru Nicejskiego nie powinny być jedynie spotkaniem formalnym, uwydatniającym historyczny dokument. Powinny oznaczać powrót do nicejskiego Credo jako wspólnego obszaru dialogu ekumenicznego, mającego na celu ustalenie stałej daty Wielkanocy jako chrześcijańskiego świadectwa i zobowiązania do wspólnego podążania ku jedności i pełnej komunii” - powiedział 77-letni hierarcha podczas konferencji upamiętniającej rocznicę Soboru Nicejskiego, zorganizowanej przez Asyryjski Kościół Wschodu. Odbywała się ona w dniach 27-29 września w Irbilu.
W kościele Matki Bożej Różańcowej w Lublinie znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Latyczowskiej.
Kopia obrazu Salus Populi Romani z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore została podarowana ojcom Dominikanom przez papieża Klemensa VIII pod koniec XVI wieku, gdy wyruszali z misją ewangelizacji dawnych Kresów. Z Latyczowa (dzisiejsza Ukraina), który Maryja wybrała sobie na mieszkanie, w czasach najazdów tatarskich, później rozbiorów i reżimu komunistycznego, ikona wędrowała przez Lwów, Luboml, Łuck i Warszawę, dzieląc tułaczy los tysięcy katolików i wpisując się w bolesną historię narodu polskiego, pełną wojen i prześladowań. Po II wojnie światowej łaskami słynący obraz znalazł bezpieczne schronienie w Lublinie; do 2014 r. był ze czcią przechowywany w zakonnej kaplicy Zgromadzenia Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej. 11 lat temu metropolita lubelski abp Stanisław Budzik podjął decyzję, by przenieść go do kościoła Matki Bożej Różańcowej w Lublinie. Intronizowany w nowo utworzonym sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej Patronki Nowej Ewangelizacji i ponownie ukoronowany, przyciąga ku Bogu pielgrzymów z Lublina, diecezji, Polski i świata.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
