To najprostsze, najczęstsze i najważniejsze z punktu widzenia kondycji psychofizycznej człowieka życzenie. Wszyscy wiemy, że dobre zdrowie to podstawa, a najwięcej mogą o tym powiedzieć ci, których dotknęła poważna choroba. Podchodząc od strony religijnej, powinniśmy spojrzeć na zobowiązania człowieka wobec siebie poprzez V przykazanie Boże, które brzmi wprawdzie bardzo ogólnie: Nie zabijaj!, ale mieści się w nim wiele zaleceń dotyczących troski o zdrowie i życie.
W „Dodatku nie tylko dla seniora” chcielibyśmy zwrócić nasze myśli i pragnienia właśnie w tym kierunku - skłonić do zastanowienia, czy żyjemy zdrowo, co w tym zakresie możemy jeszcze poprawić, jak żyć lżej i radośniej. Tak wielu ludzi nie dba o swoje zdrowie. Często żyją tak, jakby mieli być wiecznie młodzi i zdrowi lub jakby im nie zależało na życiu. Dopiero, gdy zdrowie się załamuje, żałują, że wcześniej o nim nie pomyśleli. Optymizmu może wtedy jednak dodać stara zasada:
Lepiej późno niż wcale. W każdym czasie jest możliwość podejmowania troski o zdrowie. I nie jest to jakieś widzimisię, ale przykazanie Boże, święte zobowiązanie. Człowiek wiary znajduje to odniesienie w swoim sumieniu i sercu. Bo wiara powinna nam pomagać w dobrym rozeznaniu naszych obowiązków. Takim obowiązkiem jest troska o zdrowie - nie tylko zresztą o własne: trzeba mieć na uwadze zdrowie współmałżonka, dzieci, domowników, zdrowie dzieci uczęszczających do szkoły. Dobre przepisy i świadczenia na rzecz zdrowia wszystkich obywateli to wielki, stały program, który powinniśmy realizować.
Cywilizacja życia to zagadnienie filozoficzne, ale i bardzo praktyczne. Szczęście człowieka także mieści się w dobrym zdrowiu i w trosce o nie. Dlatego starajmy się bronić organizm przed chrobami, którym można wcześniej zapobiec, korzystajmy czynnie z każdej chwili czasu wolnego. Zdrowo się odżywiajmy. I pamiętajmy, że dar zdrowia jest w dużej mierze w naszych rękach.
Niech naszej trosce o zdrowie towarzyszy także modlitwa, która uporządkuje życie, ustawi wiele spraw na właściwym miejscu. A kiedy przychodzi cierpienie, pamiętajmy o Tej, której nie na darmo nadano przed wiekami tytuł „Uzdrowienie chorych”.
Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.
Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru.
Wybór na papieża
W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi.
Pracowity pontyfikat
Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi.
Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
Oddały życie za ocalenie rodzin i kapłana. Błogosławione męczennice – siostry nazaretanki z Nowogródka są „najcenniejszym dziedzictwem Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu i dziedzictwem całego Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy, a zwłaszcza na Białorusi” – powiedział św. Jan Paweł II.
Kiedy zagrożone było życie rodzin i księdza, siostry nazaretanki postanowiły, że ofiarują swoje życie za uwięzionych. Decyzję tę, w imieniu wszystkich, oznajmiła wobec kapelana i rektora fary, sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza, s. Maria Stella Mardosewicz, przełożona sióstr. „Ksiądz kapelan jest bardziej potrzebny ludziom niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara” – ogłosiła. 31 lipca 1943 r. siostry otrzymały wezwanie na komisariat. Po wieczornym nabożeństwie 11 sióstr stawiło się na wezwanie. Dwunasta siostra, Małgorzata Banaś (jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2003 r.) nie wróciła jeszcze z pracy w szpitalu. W niedzielę, 1 sierpnia 1943 r., około godziny 5.00 rano, Niemcy rozstrzelali w lesie 11 sióstr nazaretanek.
19 alumnów zostało przyjętych na pierwszy rok formacji w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Jeden z nich należy do Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri w Tarnowie. To dwa razy razy więcej powołanych niż rok wcześniej, z czego cieszy się rektor seminarium ks. dr Jacek Soprych.
- To niesamowity dar, który otrzymaliśmy jako diecezja, jako Wyższe Seminarium Duchowne. 18 alumnów to jest drugie tyle, co zgłosiło się w ubiegłym roku, bo wówczas było 9 kandydatów. W tym roku cieszymy się 18 alumnami. Dołączy do nas także jeden kleryk od księży filipinów, więc daj Boże rozpocznie formację 19 alumnów- dodaje rektor.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
