Sieć Bakhita do Spraw Przeciwdziałania i Pomocy Ofiarom Współczesnych Form Niewolnictwa wskazuje, że w 2022 r. wzrosła liczba osób dotkniętych handlem ludźmi. Zgodnie z danymi Prokuratury Krajowej w Polsce najczęstszymi formami wykorzystania są praca przymusowa, zmuszanie do wyłudzania świadczeń socjalnych i prostytucja.

Organizacja zwraca uwagę, że w 2022 r. wzrosła liczba zarówno grup ryzyka, jak i osób dotkniętych przemocą związaną z handlem ludźmi. "Można to tłumaczyć wykorzystywaniem słabości powodowanych niestabilnością wynikającą z konfliktów zbrojnych, ogólnie przemocą oraz kryzysami klimatyczno-środowiskowymi i gospodarczymi" - wskazuje organizacja.

Sieć Bakhita zwraca uwagę, że osoby próbujące uciec w nadziei na odnalezienie bezpieczeństwa czy pracy łatwiej mogą stać się ofiarami handlu ludźmi.

Podziel się cytatem

Według danych organizacji, handlujący coraz częściej wykorzystują technologie informatyczne do rekrutacji i wyzysku, wabiąc ofiary za pośrednictwem mediów społecznościowych i zamieszczając w internecie fałszywe ogłoszenia o pracę.

Ofiary handlu mogą być wykorzystywane seksualnie, zmuszane do wczesnych i przymusowych małżeństw w dzieciństwie lub wykorzystywane jako siła robocza w różnych branżach, np. jako pomoc domowa, w rolnictwie, hotelarstwie, górnictwie, przemyśle, budownictwie, czy rybołówstwie. "Problem ten obejmuje również handel narządami, żebractwo oraz pobór dzieci i młodzieży do walk zbrojnych" – wskazuje Sieć Bakhita.

Ofiara handlu ludźmi często na początku nie zdaje sobie sprawy, że zostało stłumione jej pragnienie życia, pracy i bezpieczeństwa.

Zgodnie z danymi Prokuratury Krajowej w 2021 r. najczęstszymi formami wykorzystania osób była praca przymusowa oraz inne formy wykorzystania, takie jak zmuszanie do wyłudzania świadczeń socjalnych, a także prostytucja i inne formy wykorzystania seksualnego. Liczba osób pokrzywdzonych przestępstwem handlu ludźmi w 2021 r. wyniosła 447 osób, w tym 30 małoletnich.

Najwięcej osób pokrzywdzonych stanowili obywatele Polski (318 osób) oraz Mołdawii (50 osób). Najmniej pokrzywdzonych odnotowano wśród obywateli Bułgarii, Wietnamu, Syrii, Indii, Kamerunu oraz Papui Nowej Gwinei (1 osoba).

W 2021 r. odnotowano 103 osoby podejrzane o popełnienie przestępstwa handlu ludźmi, w tym 73 mężczyzn i 30 kobiet. Wśród podejrzanych odnotowano 98 obywateli Polski oraz 5 obcokrajowców (ob. Mołdawii, Bułgarii, Jemenu, Arabii Saudyjskiej oraz Ukrainy).

Według dany przekazanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości w 2021 r. skazano z Art.189a §1 kk (handel ludźmi) 31 osób, w tym 2 kobiety i 29 mężczyzn. Zidentyfikowano również 128 pokrzywdzonych tym przestępstwem (49 kobiet i 79 mężczyzn).

Według danych Krajowego Centrum Interwencyjno-Konsultacyjne dla ofiar handlu ludźmi w 2021 r., ze wsparcia centrum skorzystało 210 osób (51 obywateli Polski oraz 159 obcokrajowców), w tym 19 małoletnich. Większość osób objętych wparciem stanowiły kobiety.

Najliczniej reprezentowaną grupę osób korzystających ze wsparcia Krajowego Centrum Interwencyjno-Konsultacyjnego dla ofiar handlu ludźmi (KCIK) stanowili obywatele Polski (51 osób), Kolumbii (23 osoby) i Białorusi (19 osób). Sporą grupę beneficjentów stanowili również obywatele Ukrainy (15 osoby), Mołdawii (14 osób), Meksyku (12 osób), Ugandy (12 osób), Filipin (10 osób) i Bułgarii (10 osób).

W latach 2009-2020 ze wsparcia (KCIK) skorzystało 2270 osób (941 obywateli Polski oraz 1329 obcokrajowców). Wśród cudzoziemców pomoc otrzymali m. in. obywatele Ukrainy, Białorusi, Bułgarii, Rumunii, Filipin, Wietnamu, Arabii Saudyjskiej, Birmy, Indonezji, Gruzji, Syrii, Ugandy, Kamerunu, Sierra Leone czy Gwinei.

KCIK świadczy kompleksową pomoc w ramach interwencji kryzysowej poprzez zapewnienie zakwaterowania w bezpiecznym ośrodku, wyżywienia, podstawowej opieki medycznej, wsparcia psychologicznego, konsultacji prawnych, pomocy w kontaktach z organami ścigania oraz pomocy tłumacza.

Prowadzi również schroniska, zapewnia ofiarom handlu ludźmi realizację należnych im praw, wspiera instytucje państwowe i samorządowe w zakresie identyfikacji ofiar handlu ludźmi i pracy z nimi, a także prowadzi poradnictwo prewencyjne dla osób prywatnych oraz konsultacje dla instytucji świadczących pomoc ofiarom.

Zgodnie z danymi Prokuratury Krajowej w 2021 r. najczęstszymi formami wykorzystania osób jest praca przymusowa, zmuszanie do wyłudzania świadczeń socjalnych, prostytucja oraz inne formy wykorzystania seksualnego.

W znacznie mniejszej skali osoby były wykorzystywane do niewolnictwa domowego, przemocy czy też zmuszane do małżeństwa lub popełniania przestępstw.

Telefon Krajowego Centrum Interwencyjno-Konsultacyjne dla Polskich i Cudzoziemskich Ofiar Handlu Ludźmi działa 24 godzin na dobę. Działa pod numerem tel. +48 22 628 01 20. Natomiast numer stacjonarny + 48 22 628 99 99 działa od poniedziałku do czwartku w godzinach 9.00–18.00, zaś w piątek w godz. 9.00–14.00).

Podziel się cytatem

Sieć Bakhita do Spraw Przeciwdziałania i Pomocy Ofiarom Współczesnych Form Niewolnictwa jest międzyzakonną siecią współpracy i wsparcia, stworzoną w celu zwalczania i zapobiegania handlowi ludźmi oraz pomocy pokrzywdzonym w wyniku tego procederu. Jej członkami są osoby należące do różnych zgromadzeń zakonnych, stowarzyszeń, a także świeccy oddani sprawie. Wśród nich są osoby bezpośrednio pracujące z ofiarami handlu ludźmi, pracujące w różnego rodzaju instytucjach pomocowych oraz osoby zaangażowane w szeroko rozumianą prewencję i działalność edukacyjno-profilaktyczną. Niektórzy z członków, pomimo innego rodzaju wykonywanej pracy, przejęci problematyką współczesnego niewolnictwa, wyrażają chęć wspierania inicjatyw mających na celu położenie kresu handlowi ludźmi.

W przypadający 8 lutego Międzynarodowy Dzień Modlitwy i Refleksji Przeciwko Handlowi Ludźmi w Kościele przypada także liturgiczne wspomnienie św. Józefiny Bakhity, która pozostawała w niewoli przez 10 lat. W tym czasie wielokrotnie była sprzedawana, upokarzana i bita. Ostatecznie niewolnicę zakupił w Chartumie włoski konsul Callisto Legnani, z którym wyjechała do Włoch, gdzie zetknęła się z siostrami kanosjankami w Wenecji. 9 stycznia 1890 r. przyjęła sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Kilka lat później wstąpiła od Zgromadzenia Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich (kanosjanki). 8 grudnia 1896 r. złożyła śluby zakonne, a 10 sierpnia 1927 r. profesję wieczystą; zmarła w 1947 r. 1 października 2000 roku została kanonizowana przez Jana Pawła II. (PAP)

Autor: Magdalena Gronek