Przyznaję się szczerze, że już od dwóch lat palę papierosy. Mam 18 lat i uważam, że mimo palenia dbam o siebie i staram się być atrakcyjną dziewczyną. Razem z kuzynem, który jest w moim wieku, byliśmy na imieninach mojej babci. W trakcie imprezy wyjęliśmy papierosy i oboje zaczęliśmy palić. Wybuchła z tego powodu wielka awantura. Babcia z oburzeniem wypowiadała się o moim nałogu. „Dziewczyny nie powinny palić papierosów. To okropne, gdy taka ładna dziewczyna niszczy siebie papierosami!” - ostro mnie krytykowała. Najbardziej zdziwiło mnie to, że ani jednej uwagi nie skierowała w stronę mojego kuzyna. Paliliśmy obydwoje, a oberwało się tylko mnie. Czy ciężar grzechu zależy od płci? Czy palenie i picie jest cięższym grzechem u kobiet niż u mężczyzn?
Aśka

Według Katechizmu Kościoła Katolickiego, na ocenę moralną ludzkiego czynu wpływają następujące elementy: przedmiot czynu, intencja oraz okoliczności działania. Mimo że przedmiot grzechu może być ten sam - to o ciężarze tego grzechu mogą jeszcze decydować intencje i okoliczności (por. KKK 1750-1754). Dlaczego więc ta sama czynność może nam się wydawać większym grzechem? Może to zależeć od okoliczności. Zapewne papieros w ustach kobiety spodziewającej się dziecka ma jeszcze większy ciężar moralny, bo kobieta ta szkodzi nie tylko sobie, ale i dziecku. Okoliczności więc mogą zwiększyć ciężar moralny tej samej czynności.
A jak jest z płcią? Z pewnością grzechy nie mają płci, ale są różnie postrzegane w odniesieniu do tego, czy czyni je kobieta, czy mężczyzna. Jest to swego rodzaju okoliczność związana z powołaniem. Ja na przykład, jako ksiądz, muszę się liczyć z tym, że każdy mój grzech będzie boleśniej odbierany przez innych, bo popełniany jest przez osobę, od której wszyscy oczekują wyższego poziomu życia moralnego. Może nie tyle jest to kategoria ciężaru grzechu, ile kategoria świadectwa.
Kobieta i mężczyzna mają również swoje specyficzne powołanie. Mężczyzna stworzony został do wykonywania zadań, pracy, porządkowania świata, utrzymywania domu. Kobieta natomiast została stworzona głównie do relacji z mężczyzną, do uobecniania piękna. Wiem, że ta koncepcja może się nie podobać pewnym współczesnym myślicielom, którzy starają się albo pomieszać, albo ujednolicić role mężczyzny i kobiety, ale koncepcja ta jest biblijnym opisem głównych zadań mężczyzny i kobiety. Ma to zapewne przynajmniej psychologiczne przełożenie na ocenę grzechu. Grzech każdego człowieka czyni brzydkim, ale kobietę szpeci szczególnie mocno. Kiedyś wjeżdżałem na górę wyciągiem narciarskim. Przez całą drogę słyszałem za swoimi plecami dwie okropnie przeklinające dziewczyny. Opowiadały sobie o nocnej dyskotece i jak przecinków używały przekleństw. Byłem pewny, że jak się odwrócę, to zobaczę jakieś brzydkie, zaniedbane kobiety. Okazało się, że są to piękne i gustownie ubrane dziewczyny. W mojej świadomości ich przekleństwa czyniły je bardzo brzydkimi.
Myślę, że poruszenie Twojej babci mogło być skierowane w dwie strony, bo trudno pochwalać palenie papierosów zarówno u chłopaków, jak i u dziewczyn. Ale spróbuj zrozumieć babcię. Ona widzi w Tobie piękną dziewczynę i razi ją jakakolwiek słabość u Ciebie. Nie obrażaj się, jeśli ludzie będą wrażliwi na Twoje grzechy, bo to znaczy, że widzą w Tobie piękną dziewczynę. Gdy przestaną się obruszać Twoimi grzechami, to znaczy, że przestało im zależeć na Twoim pięknie. Zwróć też na to uwagę w gronie swoich przyjaciółek. Wy, kobiety, jesteście stworzone do piękna i dlatego każdy grzech w Waszym wydaniu razi nas o wiele bardziej niż u mężczyzn. Ale to jest tylko dowód na to, że chcemy, byście były piękne!