Reklama

Niedziela Częstochowska

Abp Depo: Maryja uczy nas posłuszeństwa wiary Bogu

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Ks. Mariusz Frukacz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Zwiastowanie Pańskie można nazwać świętem wielkości i miłości Boga, a także pokory człowieka” - mówił w homilii abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który wieczorem 25 marca w uroczystość Zwiastowania Pańskiego przewodniczył Mszy św. w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie. Msza św. była również dziękczynieniem w 22. rocznicę podniesienia diecezji częstochowskiej do rangi archidiecezji.

Mszę św. z Metropolitą Częstochowskim koncelebrowali m.in. abp senior Stanisław Nowak, pierwszy metropolita częstochowski w latach 1992-2011, oraz duszpasterze rodzin z archidiecezji. Na Mszy św. obecni byli alumni Niższego Seminarium Duchownego, klerycy Wyższych Seminariów Duchownych archidiecezji częstochowskiej i diecezji sosnowieckiej, osoby życia konsekrowanego oraz przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń prorodzinnych, m.in. Stowarzyszenia Rodzin Katolickich i Ruchu Domowego Kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przed Mszą św. odbył się obrzęd instalacji nowego kanonika gremialnego ks. prał. Jerzego Bieleckiego, rektora Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, do kapituły bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny.

W homilii abp Depo wskazał na „odkupieńczy i zbawczy sens Zwiastowania Pańskiego i przypomniał słowa bł. Jana Pawła II wypowiedziane podczas audiencji generalnej 29 marca 2000 r. po pielgrzymce do Ziemi Świętej: „W liturgiczną uroczystość Zwiastowania, powracając, jak gdyby do źródeł tajemnicy wiary, uklęknąłem w Grocie Zwiastowania w Nazarecie, gdzie w łonie Maryi «Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas» (J 1,14). W modlitewnym milczeniu można tam usłyszeć «fiat» Maryi, które jest jakby echem Bożego «tak», pełnego miłości do człowieka, oraz «amen» odwiecznego Syna, które otwiera każdemu człowiekowi drogę zbawienia. Właśnie tam, w tym wzajemnym dawaniu się Chrystusa i Maryi osadzone są wszystkie «drzwi święte». Tam, gdzie Bóg stał się człowiekiem, człowiek odnajduje swoją godność i swoje wzniosłe powołanie”. - Także gest uklęknięcia podczas wypowiadanych dzisiaj słów Credo mówi nam o tym, że uwielbiamy Boga, który dał nam dowód uprzedzającej i dotykalnej miłości - mówił abp Depo.

Reklama

Metropolita Częstochowski, wskazując na tajemnicę Zwiastowania Pańskiego, podkreślił, że przypomina ona o „miłosnej inicjatywie Boga Stwórcy i Odkupiciela ludzkości”. - Zwiastowanie i słowa anioła wypowiedziane do Maryi to najwyższe w dziejach pozdrowienie człowieka przez Boga - podkreślił Metropolita Częstochowski i dodał, że „pełnia łaski to nie jest tytuł życzeniowy dla Maryi, ale fakt daru od Boga”.

Abp Depo odwołał się też do słów kard. Josepha Ratzingera, który przypomniał, że poczęcie i narodzenie „jest w swej istocie faktem zbawczym”. - Bóg nigdy nie wypuszcza ze swoich rąk żadnego człowieka. Na tym opierają się nasza wolność, nadzieja, pokój serca i odpowiedzialność chrześcijanina - cytował abp Depo słowa kard. Ratzingera.

Metropolita Częstochowski zaapelował do wiernych, aby „uklęknąć duchowo w miejscu zwiastowania”. - Maryja uczy nas, jak zawierzyć się Bogu. Uczy nas kroczenia w ciemnościach wiary - mówił abp Depo i podkreślił, że „nasza cywilizacja podpowiada nam o samowystarczalności poza Bogiem i mówi, że nie jest ważne, za kim idziesz, byle tylko tobie było dobrze. Ty będziesz decydował o dobru i złu, o tym co jest prawdą i kłamstwem”.

„W Roku Zawierzenia w naszej archidiecezji Maryja staje się naszą Matką i Orędowniczką. Uczmy się od Niej” - zakończył Metropolita Częstochowski.

Po homilii odbył się obrzęd ślubowania i przyjęcia do Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Natomiast przed końcowym błogosławieństwem Metropolita Częstochowski udzielił specjalnego błogosławieństwa matkom oczekującym narodzin dziecka i pragnącym podjąć trud i dar macierzyństwa i rodzicielstwa.

2014-03-25 20:43

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga.
Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek).
W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio.
Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia.
Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm.
Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.

CZYTAJ DALEJ

Litania nie tylko na maj

Niedziela Ogólnopolska 19/2021, str. 14-15

[ TEMATY ]

litania

Karol Porwich/Niedziela

Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…

Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?

CZYTAJ DALEJ

Rzeszowskie spotkania maryjne

2024-05-03 21:00

Irena Markowicz

Pani Rzeszowska na osiedlu Staroniwa

Pani Rzeszowska na osiedlu Staroniwa

W maju, miesiącu przesiąkniętym wdzięcznością do naszej Matki w Niebie łatwiej też

odnajdujemy ślady jej obecności w naszym otoczeniu. Kamienna figura Pani Rzeszowa na osiedlu Staroniwa, bliźniaczo podobna do tej, która objawiła się Jakubowi Ado w 1513 na gruszy w ogrodzie bernardyńskim...

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję