Reklama

Z Jasnej Góry

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zakończenie nowenny

Odpust św. Pawła Pierwszego Pustelnika

Zakończenie nowenny ku czci św. Pawła Pierwszego Pustelnika odbyło się 20 stycznia. - Od samego początku istnienia wspólnota paulinów charakteryzuje się duchowością pustelniczą, kultem Krzyża Świętego i pobożnością maryjną. Obecne konstytucje zakonu Paulinów zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 26 sierpnia 1986 r. określają charyzmat naszego Zakonu. Są to następujące cechy: pielęgnowanie kontemplacji Boga w samotności, oraz umiłowanie modlitwy liturgicznej, pracowite i ubogie życie oraz praktyka pokuty (…) szczególny kult Bogurodzicy, wyrażający się głównie w naśladowaniu Maryi w dziele własnego uświęcenia i w działalności apostolskiej - mówił generał Zakonu Paulinów o. Izydor Matuszewski podczas Mszy św. odpustowej w Bazylice Jasnogórskiej.
Eucharystii przewodniczył prymas Polski kard. Józef Glemp. Koncelebrowali m.in.: przeor Jasnej Góry o. Bogdan Waliczek, kanclerz Kurii Metropolitalnej w Częstochowie ks. inf. Marian Mikołajczyk, ks. prał. Henryk Jankowski, ks. prał. Jerzy Pawlik. W uroczystościach wziął udział prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona.
- Ojcowie paulini, osiedliwszy się tutaj, w Częstochowie, i założywszy klasztor jasnogórski, stali się tak bardzo związani z Ojczyzną i z Matką Najświętszą, której obraz jest znakiem Królowej Polski, że nie sposób tych wartości rozdzielić - mówił w kazaniu kard. Glemp. - Tutaj zawsze polscy obywatele mogli przybywać i zyskiwać siłę oraz moc do tego, aby móc nadal, mimo trudności i czasem beznadziejnych perspektyw, podejmować tę wielką nadzieję, którą jest Jezus Chrystus. Dla naszej Ojczyzny, dla Polski, dla jej ciągłości dziejów jest to bardzo ważne, że ojcowie paulini jako zakon wywodzący się z ducha pustelniczego, a więc z intymnej rozmowy z Bogiem, dokonującej się w ciszy, mogą przekazywać w wielkiej wierności tę Nadzieję, która jest tak potrzebna narodowi polskiemu - mówił Prymas Polski.
Na zakończenie Mszy św. Przeor Jasnej Góry powiedział: - Udział w tej Eucharystii (…) staje się wydarzeniem zanurzającym nas w miłości Jezusa Chrystusa, naszego Pana, który nie tylko w wielkich chwilach, ale w codzienności obdarza nas swoją miłością. Zanurzeni w tej miłości, dziękujemy za 700 lat Zakonu Paulinów, dziękujemy za modlitwę wdzięczności, za to „Te Deum”, ale i także pokornie prosimy o modlitwę i bardzo przepraszamy za wszystko to, co było słabe, grzeszne.
Po południu ostatniemu nabożeństwu ku czci św. Pawła Pustelnika przewodniczył bp Antoni Długosz z Częstochowy. Na nabożeństwo przybyli głównie rodzice i dzieci. Bp Długosz opowiadał dzieciom o Patronie Paulinów: - Św. Paweł idzie na pustynię, by tam w szczególny sposób modlić się za rodziców, aby rodzice tak kochali dzieci, jak św. Paweł ukochał Pana Jezusa. I dlatego jesteśmy tutaj, aby podziękować św. Pawłowi, że wstawia się za nami, że chce, abyśmy mieli wspaniałego tatusia i kochającą mamę. Do rodziców bp Długosz powiedział: - Życzę wam w imieniny św. Pawła, który tak ukochał wasze dzieci, abyście byli aniołami stróżami waszych córek i synów.
Po nabożeństwie wierni ucałowali relikwie św. Pawła, a dzieci otrzymały przygotowane przez paulinów paczuszki. Było też częstowanie owocami pustyni: figami i daktylami. Uroczystościom towarzyszyły Jasnogórski Chór Chłopięcy „Pueri Claromontani” pod dyr. Jarosława Jasiury i Katarzyny Kasprzyk oraz Jasnogórska Orkiestra Dęta pod dyr. Marka Piątka.

O. Robert M. Łukaszuk OSPPE, Rzecznik Prasowy Jasnej Góry

Czytajmy „Jasną Górę”!

W najnowszym numerze dwumiesięcznika „Jasna Góra” znajdziemy artykuły nawiązujące do jubileuszu 700-lecia Zakonu Paulinów. W wywiadzie „Wielki Jubileusz Zakonu Paulinów - dziękczynienie za 700 lat istnienia” o. Jerzy Kielech OSPPE informuje, że obchody 700. rocznicy zaaprobowania przez Stolicę Apostolską pierwszych Konstytucji Zakonu Paulińskiego rozpoczęły się już w styczniu br. nowenną ku czci św. Pawła Pierwszego Pustelnika. W ramach tego świętowania w październiku br. zaplanowano międzynarodowe sympozjum naukowe, którego celem jest ukazanie działalności zakonu w wymiarze historycznym. O. Jerzy Kielech podkreśla również, że jubileusz ma jednocześnie wymiar duchowy. Program przewiduje m.in. ogólnozakonną peregrynację relikwii św. Pawła, modlitwy, czuwania. Życiu pustelniczemu, wpisanemu w charyzmat zakonu, poświęcone są artykuły o. Michała Gronowskiego OSB „Zanim pustynia stała się miastem...”, czyli o pierwszych pustelnikach w Egipcie, oraz o. Roberta Jasiulewicza OSPPE „Z życia pustelnika o pospolitym imieniu”. Na stronach „Jasnej Góry” znajdziemy również hymny do św. Pawła Pierwszego Pustelnika, patriarchy Zakonu Paulinów. „Nawiedzenie” paulińskich placówek umożliwi nam lektura artykułów o sanktuarium Matki Bożej Patronki Australii w Marian Valley oraz tekstu ks. prof. Jana Związka o dziejach parafii św. Barbary w Częstochowie. O zmarłym niedawno kapelanie Rodzin Katyńskich ks. prał. Zdzisławie Peszkowskim pisze o. Eustachy Rakoczy OSPPE w artykule „Konfrater-żołnierz-kapłan”.

(A.W.)

Dwumiesięcznik „Jasna Góra”, ul. o. A. Kordeckiego 2, 42-225 Częstochowa, tel. (0-34) 377-73-51, fax.: (0-34) 377-73-17, adres internetowy: www.miesiecznik.jasnagora.pl miesiecznik@jasnagora.pl

Krótko

17-20 stycznia trwały Jasnogórskie Dni Skupienia pod hasłem: „Z Maryją przypatrujmy się naszemu powołaniu”. Konferencje głosił podprzeor Jasnej Góry o. Kazimierz Maniecki.

Zapowiedzi

10-11 lutego - czuwanie w intencji Zakonu Paulinów

11 lutego - XVI Światowy Dzień Chorego

11-14 lutego - 27. Rekolekcje Duszpasterzy Ludzi Pracy

www.jasnagora.com

Jasnogórski telefon zaufania (0-34) 365-22-55 czynny codziennie od 20.00 do 24.00

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święta dyplomatka

Niedziela Ogólnopolska 17/2020, str. VIII

[ TEMATY ]

święta

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny

Katarzyna Benincasa urodziła się 25 marca 1347 r. w Sienie (Włochy). Zmarła 29 kwietnia 1380 r. w Rzymie

Święta Katarzyna ze Sieny, doktor Kościoła i patronka Europy, w 1363 r. wstąpiła do Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarek dominikańskich) w Sienie i prowadziła tam surowe życie.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Nieprzechodni puchar

2024-04-29 23:36

Kacper Jeż/ LSO DT

    W Brzesku odbyły się XVII Mistrzostwa Liturgicznej Służby Ołtarza Diecezji Tarnowskiej w Piłce Nożnej Halowej.

    W rozgrywkach wzięło udział 46 drużyn z całej diecezji. Łącznie na trzech brzeskich halach zagrało ponad 300 ministrantów i lektorów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję