Dzień Babci, obchodzony co roku 21 stycznia, odsyła nas do chrześcijańskiej i polskiej tradycji rodzinnej, bowiem rodzina była zawsze podstawową komórką narodu. Rodzina jest wspólnotą osób, nie tylko rodziców i dzieci, ale również dziadków i wnuków. Życie rodziny, w której są babcia, dziadek lub inne osoby starsze, jest nie tylko spokojniejsze, lecz także bogatsze, pełniejsze, bo dostarcza dziecku wielu różnorakich doświadczeń.
Drogie Babcie! Jakie bogate są Wasze serca! Jakie doświadczone. Wypróbowałyście je na własnych dzieciach. Teraz rozdajecie je po raz kolejny darmo. Jednak jakoś inaczej niż za pierwszym razem, teraz czynicie to uroczyściej, jakby na cztery ręce. Znacie czarowny świat dzieci, umiecie znaleźć drogę do serc swych wnucząt. Nic Was nie dziwi, nic nie przeraża, nie zaskakuje, nie wytrąca z równowagi. Wasze modlitwy szeptane codziennie, Wasze orędowanie u Boga - to Wasz atrybut życia. Orędownictwo to jest tym piękniejsze, że rzadko kto o nie prosi, liczy na nie, spodziewa się go, uświadamia je sobie.
Nie inaczej bywa z dorosłymi wnukami. Babcia jest dla nich cichą przystanią na wzburzonym nieraz morzu życia, jest powierniczką najtajniejszych kłopotów, ucieczką od wszelkich zmartwień, pewną i dobroczynną odpowiedzią na skomplikowane pytania, jakie im życie zadaje, a czasami rani boleśnie. Nie powiedziałeś jeszcze słowa o swoim zmartwieniu, gdy Babcia zaskakuje cię pytaniem: Co się stało, żeś taki nieswój? Doświadczona przez życie, umiejąca sobie radzić w różnych okolicznościach - potrafi dopomóc, doradzić, a niekiedy nawet wesprzeć finansowo.
Pozdrawiamy wszystkie Babcie - ale również naszych Dziadków, którzy dzień później obchodzą swoje święto. Im także należy się wdzięczność za miłość pracowitość i czas poświęcony dzieciom oraz wnukom.
21 stycznia - Dzień Babci
22 stycznia - Dzień Dziadka
Wszystkim Babciom i Dziadkom z okazji ich święta życzymy zdrowia, pogody ducha i Bożego błogosławieństwa - Redakcja „Niedzieli”
Zapisana na karcie Ewangelii scena owiana jest poświatą tajemniczości. Rozgrywa się pod rozgwieżdżonym niebem, we wschodnich – pełnych kolorów i zapachów – klimatach, co jeszcze bardziej fascynuje i zaciekawia. Ewangelista posłużył się gatunkiem literackim zwanym legendą. Legenda opisuje wydarzenia historyczne, używając bogatej symboliki, aby przekazać przesłanie ponadczasowe.
Jednak legenda o trzech tajemniczych wędrowcach obrosła legendami, które nie mają nic wspólnego z Mateuszowym opowiadaniem. Jakimi?
Ustalenie daty obchodów uroczystości Objawienia Pańskiego nie dokonało się przypadkowo. Choć nie została wskazana przez Pismo Święte, to posiada symbolikę opartą na tekstach biblijnych
Zanim przejdziemy do omówienia symboliki kryjącej się pod datą dzienną 6 stycznia, należy najpierw wyjaśnić nazwę uroczystości, którą wówczas obchodzi Kościół. Ta najbardziej rozpowszechniona wśród wiernych w Polsce to święto Trzech Króli. Z kolei w polskiej edycji ksiąg liturgicznych figuruje określenie Objawienie Pańskie. Natomiast w księgach łacińskich i w całej tradycji chrześcijańskiej od początku funkcjonuje nazwa Epifania, pochodząca z języka greckiego (epifaneia), która oznacza „objawienie”, „ukazanie się”. Chodzi o objawienie się Jezusa Chrystusa, Wcielonego Syna Bożego jako Zbawiciela świata. Nazwą „epifania” określano narodzenie Jezusa, Jego chrzest w Jordanie i dokonanie pierwszego cudu na weselu w Kanie Galilejskiej. Taką treść miało pierwotne święto Epifanii, które powstało ok. 330 r. w Betlejem. Obejmowało ono początkowe tajemnice zbawienia, o których informują nas pierwsze rozdziały Ewangelii ze skupieniem się na tajemnicy narodzenia Chrystusa. Epifania ulegała ewolucji wraz z jej rozszerzaniem się poza Palestynę. Na Wschodzie stanie się pamiątką chrztu Jezusa w Jordanie, a na Zachodzie będzie stanowić obchód trzech cudownych wydarzeń (tria miracula) stanowiących początkowe objawienia chwały Bożej Zbawiciela: pokłon Mędrców ze Wschodu, chrzest w Jordanie i cud w Kanie Galilejskiej, przy czym z czasem hołd magów rozumiany jako objawienie się Chrystusa poganom zdominuje niemal wyłącznie łacińską celebrację Epifanii. W ludowej świadomości stanie się ona zatem świętem Trzech Króli ze względu utożsamienie mędrców z królami na podstawie niektórych biblijnych tekstów prorockich, a ich liczba zostanie ustalona w związku z trzema darami, jakimi zostało obdarowane Dzieciątko Jezus. Te różnice między Wschodem a Zachodem nie przekreślają jednak faktu, że istotną tematyką tego obchodu liturgicznego pozostaje objawienie się Boga w Chrystusie.
Po śmierci Japonki Tomiko Itooki w grudniu ub.r. obecnie najstarszą żyjącą osobą jest rozmiłowana w piłce nożnej brazylijska zakonnica, 116-letnia Inah Canabarro, poinformowała w niedzielę agencja AP, powołując się na dane organizacji LongeviQuest.
Urodzona w 1908 r. Canabarro jest nie tylko najstarszą żyjącą osobą na świecie, lecz również 20. najstarszą osobą w historii - napisała na swojej stronie organizacja.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.