Jest kolejnym kapłanem męczennikiem. Urodził się w Brzykowie 25 września 1887 r. W latach 1903-09 studiował w Seminarium Duchownym we Włocławku. Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia w Akademii Duchownej w Petersburgu, a następnie w Rzymie. W latach 1915-18 był profesorem Akademii Duchownej w Petersburgu, a następnie (do roku 1922) był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1920-29 pełnił kolejno funkcję profesora Kolegium Rozkrzewiania Wiary w Rzymie, audytora Roty Rzymskiej, konsultora Kongregacji Sakramentów, prokuratora Kongregacji Rytów. Był także rektorem kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Rzymie. Po powrocie do kraju i diecezji włocławskiej został proboszczem parafii w Turku. W 1936 r. po rezygnacji (pracującego wcześniej w Pabianicach) ks. Półroli, objął stanowisko dziekana tureckiego. Rząd polski za jego zasługi dla Ojczyzny odznaczył go Krzyżem Komandorskim Polonia Restituta. Na początku 1942 r. został przez okupanta aresztowany i odesłany do Oświęcimia. 5 maja tegoż roku przybył z transportem księży do Oświęcimia, gdzie otrzymał numer 30277. Trudne warunki obozowe połączone z szykanami spowodowały cierpienia zdrowotne, a te z kolei doprowadziły do jego śmierci. 30 kwietnia 1943 r. był ostatnim dniem jego cierpień. Tego dnia odszedł do Pana po wieczną nagrodę. Jego ciało spalono w krematorium.