Reklama

Z Watykanu

Niedziela Ogólnopolska 47/2005, str. 4

Grzegorz Gałązka

Benedykt XVI w czasie audiencji generalnej 9 listopada 2005 r.

Benedykt XVI w czasie audiencji generalnej 9 listopada 2005 r.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Modlitwa „Anioł Pański”

40-lecie konstytucji o Objawieniu Bożym

Reklama

Soborową konstytucję o Objawieniu Bożym Dei verbum w 40. rocznicę jej ogłoszenia przypomniał Benedykt XVI w rozważaniach przed modlitwą Anioł Pański 6 listopada br.
Ojciec Święty powiedział m.in.:
„18 listopada 1965 r. Sobór Watykański II przyjął Konstytucję dogmatyczną o Objawieniu Bożym Dei verbum, stanowiącą jeden z filarów, na którym opiera się cała soborowa budowla. Dokument ten mówi o Objawieniu i jego przekazywaniu, o natchnieniu i interpretacji Pisma Świętego oraz o jego podstawowym znaczeniu w życiu Kościoła. Zbierając owoce poprzedzającej go odnowy teologicznej, Vaticanum II stawia w centrum Chrystusa, ukazując Go jako «zarazem pośrednika i pełnię całego objawienia» (n. 2). Pan Jezus bowiem, Słowo Wcielone, który zmarł i zmartwychwstał, dopełnił dzieła zbawienia, dokonanego w gestach i słowach, i ukazał całkowicie oblicze i wolę Boga, tak że aż do Jego chwalebnego powrotu nie należy spodziewać się żadnego nowego publicznego objawienia (por. n. 3).
Apostołowie i ich następcy - biskupi są depozytariuszami orędzia, jakie Chrystus powierzył swemu Kościołowi, aby było ono przekazywane w całości wszystkim pokoleniom. Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza oraz święta Tradycja zawierają to orędzie, którego zrozumienie następuje w Kościele pod opieką Ducha Świętego. Ta sama Tradycja pozwala poznać pełny kanon ksiąg świętych i sprawia, że są one prawidłowo zrozumiane i działające tak, iż Bóg, który przemawiał do patriarchów i proroków, nie przestaje mówić do Kościoła, a - za jego pośrednictwem - do świata (por. n. 8).
Kościół nie żyje sam z siebie, lecz Ewangelią i Ewangelia nadaje zawsze kierunek jego drodze. Konstytucja soborowa Dei verbum wywarła silny wpływ na dowartościowanie Słowa Bożego, co zapoczątkowało głęboką odnowę życia wspólnoty kościelnej, przede wszystkim w przepowiadaniu, katechezie, w teologii, duchowości i stosunkach ekumenicznych. To bowiem Słowo Boże przez działanie Ducha Świętego prowadzi wierzących ku pełni prawdy (por. J 16, 13)”.

Audiencja Generalna

Papież zawierzył Polaków Bożemu Miłosierdziu

9 listopada po wygłoszeniu katechezy Benedykt XVI tradycyjnie pozdrowił pielgrzymów w kilku językach, m.in. francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim i polskim. Zwracając się do Polaków, powiedział: „Pozdrawiam polskich pielgrzymów. Niech nawiedzenie grobów Apostołów Piotra i Pawła umacnia Was w wierze i miłości do Chrystusa i do Kościoła. Bożemu Miłosierdziu zawierzam Was i Wasze rodziny. Z serca Wam błogosławię. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Papieskie odznaczenie dla rabina

Papież Benedykt XVI mianował żydowskiego rabina Davida Rosena rycerzem Orderu św. Grzegorza. Jest to dowód uznania przez Głowę Kościoła katolickiego wkładu rabina Rosena w pojednanie między chrześcijanami a żydami - poinformowała Ambasada Izraela w Berlinie.
Według ambasady, Rosen jest pierwszym ortodoksyjnym rabinem, który otrzymał godność rycerską w Watykanie. Dotychczas podobny tytuł otrzymało jedynie 6 Żydów na świecie.
Rosen przewodniczy Międzynarodowemu Komitetowi Żydowskiemu ds. Rozmów Międzyreligijnych (IJCIC). Od 1997 r. jest dyrektorem Ligi Przeciw Zniesławianiu (ADL) w Izraelu i jako osoba piastująca to stanowisko został desygnowany do kontaktów z Watykanem. Rabin Rosen jest ponadto członkiem delegacji Naczelnego Rabinatu Izraela przy Stolicy Apostolskiej.

Beatyfikacja

Wzór żony i matki

Reklama

Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych - kard. José Saraiva Martins ogłosił 6 listopada w Vicenzy, na północy Włoch, w imieniu Benedykta XVI, dekret uznający za błogosławioną włoską żonę i matkę - Eurozję Fabris Barban. Liturgii beatyfikacyjnej w miejscowej katedrze przewodniczył biskup tej diecezji Cesare Nosiglia.
Błogosławiona, nazywana powszechnie Mamą Różą (Mamma Rosa), żyła w latach 1866-1932, była tercjarką franciszkańską. Jej wicepostulator - o. Fabio Longo powiedział w Radiu Watykańskim, że pochodziła z rodziny chłopskiej z Quinto Vicentino, ale od 4. roku życia aż do śmierci mieszkała w Maroli na terenie tejże diecezji Vicenza. W wieku 20 lat poślubiła wdowca Carlo Barbana, ojca dwóch malutkich córek, osieroconych przez wcześnie zmarłą matkę. Miała z nim dziewięcioro dzieci, poza tym oboje zaadoptowali jeszcze czworo innych dzieci.
- Wyniesiona do chwały ołtarzy Eurozja Fabris jest przykładem świętej matki, którą Kościół ukazuje w czasach kryzysu rodziny - podkreślił o. Longo. Dodał, że jej beatyfikacja potwierdza, że rodzina nie tylko przekazuje wiarę, ale sama jest prawdziwą drogą do świętości.

Audiencja dla Światowej Federacji Luterańskiej

„Na drodze ekumenizmu najbardziej potrzebny jest cierpliwy dialog” - powiedział 7 listopada Benedykt XVI do delegacji Światowej Federacji Luterańskiej (ŚFL), która przybyła do Watykanu na czele z przewodniczącym Federacji - bp. Markiem Hansonem i sekretarzem generalnym - pastorem Ishmaelem Noko. Było to pierwsze spotkanie przedstawicieli Federacji z obecnym Papieżem.
Ojciec Święty wyraził nadzieję, że zostaną podjęte dalsze wysiłki dla ustalenia, co dzisiaj naprawdę łączy katolików i luteran, a co ich jeszcze dzieli. Podkreślił, że relacje obu Kościołów mają solidną tradycję i wymienił Wspólną deklarację o usprawiedliwieniu, podpisaną przez obie strony w Augsburgu w 1999 r., nazywając ją kamieniem milowym na wspólnej drodze do widzialnej jedności chrześcijan.
Benedykt XVI wspomniał swoją wizytę w Kolonii w sierpniu tego roku i wyraził życzenie, aby postęp w dialogu ekumenicznym obejmował nie tylko instytucje. Papież zapowiedział, że niebawem zostanie ogłoszony dokument na temat apostolstwa Kościoła, stanowiący podsumowanie czwartej już fazy dwustronnego dialogu.
„Nasz dialog ma na celu nie tylko konieczną weryfikację recepcji pewnych sformułowań doktrynalnych naszych wspólnot, ale bardziej jeszcze stawienie czoła ogólnemu klimatowi niepewności w zakresie chrześcijańskich prawd i zasad etycznych, które do niedawna nie podlegały dyskusji” - powiedział Benedykt XVI.
Delegacja ŚFL przybyła do Rzymu na spotkanie z kierownictwem Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan.

Przesłanie do uczestników międzynarodowej konferencji NT. pokoju

„Tylko dialog daje nadzieję na świat braterstwa i pokoju” - uważa Benedykt XVI. W przesłaniu do uczestników trwającej w Stambule Międzynarodowej Konferencji nt. Pokoju i Tolerancji w Południowo-Wschodniej Europie, na Kaukazie i w Azji Środkowej, zorganizowanej przez patriarchę Konstantynopola Bartłomieja I, Papież wyraża przekonanie, że pojęcia te „mają podstawowe znaczenie w świecie, w którym usztywnienie stanowisk prowadzi często do niezrozumienia i cierpienia”.
Benedykt XVI podkreślił, że dialog jest niezbędny dla rozwiązywania szkodliwych konfliktów i napięć. „Obowiązkiem każdego człowieka dobrej woli, a zwłaszcza każdego wierzącego człowieka, jest przyczyniać się do rozwoju społeczeństwa pokojowego i do przezwyciężania pokus agresywnej i bezowocnej konfrontacji kultur i grup etnicznych”, a więc i „do pokoju i zgody, wykorzystując w tym celu swe własne duchowe i kulturowe dziedzictwo oraz wartości etyczne, służące rodzinie ludzkiej na całym świecie”. Cel ten można osiągnąć jedynie wtedy - dodaje Benedykt XVI - gdy „w centrum gospodarczego, społecznego i kulturalnego rozwoju każdej wspólnoty umieści się należyty szacunek dla życia i dla godności każdej osoby ludzkiej”.
Na zakończenie Papież z goryczą stwierdził, że „relatywizm moralny nastaje na funkcjonowanie demokracji, która nie wystarczy, aby zagwarantować tolerancję oraz szacunek między ludźmi”, a więc i pokój.

Strony informacyjne opracowano na podstawie doniesień korespondentów własnych, wiadomości Radia Watykańskiego i KAI.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patronka emigrantów

Niedziela Ogólnopolska 51/2023, str. 20

[ TEMATY ]

święci

pl.wikipedia.org

Franciszka Ksawera Cabrini

Franciszka Ksawera Cabrini

Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.

Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
CZYTAJ DALEJ

Boże narodzenie – byle nie magiczne...

Kochani chrześcijanie! Niech te święta będą: Boże i pobożne, rodzinne i pełne miłości, radosne i spokojne! Niech będą wymarzone i najwspanialsze z dotychczas przeżywanych! Byle nie były to święta... magiczne!
CZYTAJ DALEJ

Trzy punkty dobra. Dlaczego warto angażować się w Szkolne Koła Caritas

2025-12-22 10:31

[ TEMATY ]

Caritas

Andrzej Sosnowski

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Wolontariat to nie tylko piękna postawa serca i szkoła odpowiedzialności – to także bardzo konkretny zysk w rekrutacji. Uczeń, który przepracuje co najmniej 30 godzin wolontariatu i otrzyma wpis na świadectwie, zyskuje aż 3 dodatkowe punkty. To niewiele wysiłku, a ogromna wartość: dla innych i… dla własnej przyszłości. Pośród wielu czynników kształtujących dojrzałe społeczeństwo obywatelskie wolontariat zajmuje miejsce szczególne. To przestrzeń uczenia się solidarności, odpowiedzialności za drugiego człowieka, wrażliwości i współodpowiedzialności za wspólnotę. I właśnie taką rolę od lat pełnią Szkolne Koła Caritas.

Szkolne Koło Caritas to katolicka organizacja uczniowska działająca w oparciu o wolontariat. Może powstać w szkole podstawowej, średniej i — jeśli istnieje taka tradycja — w dawnych gimnazjach. Nad działalnością czuwa nauczyciel-opiekun zatwierdzony przez dyrektora szkoły w porozumieniu z dyrektorem Caritas, natomiast nad formacją duchową – asystent kościelny, najczęściej katecheta. Celem Koła nie jest tylko „robienie akcji charytatywnych”, ale formowanie postawy chrześcijańskiej miłości, uwrażliwianie na cierpienie i potrzeby innych oraz uczenie praktycznego wypełniania przykazania miłości bliźniego w codziennym życiu szkolnym.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję