Reklama

Katechezy o psalmach z Nieszporów

Obietnice Boże dla Dawida

Niedziela Ogólnopolska 39/2005

Grzegorz Gałązka

Plac Świętego Piotra, audiencja generalna, 14 września 2005 r.

Plac Świętego Piotra, audiencja generalna, 14 września 2005 r.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Psalm 132 [131], 1-10
z Nieszporów na czwartek III tygodnia
Audiencja generalna, 14 września 2005 r.

1. Wysłuchaliśmy pierwszej części Psalmu 132 [131], będącej hymnem, który w Liturgii Nieszporów występuje w dwóch różnych momentach. Wielu uczonych uważa, że pieśń ta rozbrzmiewała podczas uroczystego przeniesienia Arki Pańskiej, znaku obecności Boga pośród ludu Izraela, do Jerozolimy, nowej stolicy wybranej przez Dawida.
W opowiadaniu na temat tego wydarzenia, jak opisuje je Biblia, czytamy, że król Dawid „tańczył z całym zapałem w obecności Pana, a ubrany był w lniany efod. Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Pańską wśród radosnych okrzyków i grania na rogach” (2 Sm 6, 14-15).
Inni uczeni wiążą natomiast Psalm 132 [131] z uroczystym wspomnieniem tego pradawnego wydarzenia, po ustanowieniu kultu w sanktuarium Syjonu, właśnie z woli Dawida.

2. Hymn nasz zdaje się zakładać wymiar liturgiczny: najprawdopodobniej wykonywano go podczas procesji w obecności kapłanów i wiernych oraz z udziałem chóru.
Idąc za Liturgią Nieszporów, zatrzymamy się nad pierwszymi dziesięcioma wierszami Psalmu, które przed chwilą usłyszeliśmy. W sercu tego fragmentu znajduje się uroczysta przysięga złożona przez Dawida. Napisane jest bowiem, że - mając za sobą ostry konflikt ze swym poprzednikiem, królem Saulem - „złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba” (Ps 132 [131], 2). Treść tego uroczystego zobowiązania, wyrażona w wierszach 3-5, jest oczywista: władca nie postawi nogi w pałacu królewskim w Jerozolimie, nie zazna spoczynku, jeżeli najpierw nie znajdzie mieszkania dla Arki Pańskiej.
W samym więc centrum życia społecznego musi być obecność, która przywołuje tajemnicę Boga nadprzyrodzonego. Bóg i człowiek idą razem przez historię, a świątynia ma za zadanie wyrażenie w sposób widzialny tej jedności.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

3. W tym miejscu, po słowach Dawida, dochodzi do głosu, być może w słowach chóru liturgicznego, pamięć o przeszłości. Przywołuje się bowiem odnalezienie arki na polach Jaaru w regionie Efrata (por. w. 6): przebywała tam długi czas po tym, gdy Filistyni zwrócili ją Izraelowi, który utracił ją w czasie bitwy (por. 1 Sm 7, 1; 2 Sm 6, 2.11). Dlatego z prowincji sprowadzono ją do przyszłego świętego miasta i nasz fragment kończy uroczysty obrzęd, z udziałem - z jednej strony - adorującego ludu (por. Ps 132 [131], 7.9), czyli zgromadzenia liturgicznego i z drugiej - Pana, który znów jest obecny i działa w znaku arki umieszczonej na Syjonie (por. w. 8).
Serce Liturgii znajduje się na tym skrzyżowaniu między kapłanami i wiernymi z jednej strony a Panem ze swą mocą z drugiej.

Reklama

4. Przypieczętowaniem pierwszej części Psalmu 132 [131] jest modlitewna aklamacja pod adresem królów następców Dawida: „Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!” (w. 10).
W prośbie tej, początkowo mającej na celu wybłaganie wsparcia dla żydowskiego władcy pośród prób życia, łatwo wyczuć wymiar mesjanistyczny. Termin „pomazaniec” oznacza bowiem przekład żydowskiego słowa „Mesjasz”: wzrok modlącego się wybiega tym samym poza wydarzenia królestwa Judy i biegnie ku wielkiemu oczekiwaniu doskonałego „pomazańca”, Mesjasza, który zawsze będzie miły Bogu, przez Niego umiłowany i błogosławiony.

5. Ta interpretacja mesjanistyczna przeważać będzie w odczytaniu chrześcijańskim i obejmie cały Psalm.
Znamienne jest na przykład odniesienie, jakie Hezychiusz z Jerozolimy, kapłan z 1. poł. V wieku, uczyni z wiersza 8 do wcielenia Chrystusa. W swym Drugim Kazaniu na temat Bogarodzicy tak zwraca się on do Maryi Panny: „O Tobie i o Tym, który z Ciebie się narodził, Dawid nie przestaje śpiewać przy akompaniamencie cytry: «Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!» (Ps 132 [131], 8)”. Kim jest „Twoja arka pełna chwały»? Hezychiusz odpowiada: „Oczywiście, Dziewica, Matka Boża. Ponieważ, jeżeli ty jesteś perłą, Ona słusznie jest arką; jeśli ty jesteś słońcem, koniecznie niebem nazwana zostanie Dziewica; a jeśli ty jesteś kwiatem nieskalanym, wówczas Dziewica będzie rośliną wolną od zepsucia, rajem nieśmiertelności” (Testi mariani del primo millennio, I, Roma 1988, s. 532-533).

KAI/Watykan

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Diecezja łowicka: Zmiany personalne 2024

2024-06-21 12:47

[ TEMATY ]

zmiany

zmiany personalne

zmiany kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

W załączniku zmiany personalne duchowieństwa w diecezji łowickiej 2024 r.

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy.

CZYTAJ DALEJ

Góra Igliczna. Najświętsza Maryja Panna - Przyczyna naszej radości

2024-06-21 07:21

[ TEMATY ]

diecezja świdnicka

góra Igliczna

Matka Boża Śnieżna

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Matka Boża Śnieżna - Przyczyna naszej Radości - Góra Igliczna

Matka Boża Śnieżna - Przyczyna naszej Radości - Góra Igliczna

W malowniczym zakątku południowo – zachodniej Polski, w Sudetach, na terenie diecezji świdnickiej, pod samym szczytem Góry Iglicznej, skąd rozpościera się przepiękna panorama na Góry Bystrzyckie, Orlickie, a w oddali również na Stołowe i Sowie oraz wspaniały widok na Masyw Śnieżnika i Kotlinę Kłodzką, w późnobarokowej świątyni z końca XVIII w., króluje Matka Boża czczona jako Przyczyna Naszej Radości „Maria Śnieżna”.

Dzieje Sanktuarium sięgają czasów, kiedy to Śląsk należał do Austrii, a ludność Ziemi Kłodzkiej pielgrzymowała do austriackiego sanktuarium Matki Bożej w Mariazell. W 1742 roku, w wyniku działań wojennych hrabstwo kłodzkie przechodzi pod panowanie Prus. Dla ówczesnych mieszkańców tego regionu Kotliny Kłodzkiej pojawiają się trudności z przekroczeniem granicy austriacko – pruskiej, celem pielgrzymowania do sanktuarium w Mariazell. Wówczas to mieszkaniec wioski Wilkanów, miejscowości u podnóża Góry Iglicznej, Krzysztof Veit, wracając w 1750 r. z pielgrzymki do Mariazell, przyniósł jako pamiątkę, wykonaną z drewna lipowego, ludową kopię figury Matki Bożej z alpejskiego sanktuarium. Za zgodą swojego brata, mężczyzna mieścił figurę na stoku Góry Iglicznej, gdzie znajdowało się ich pole. Nikt wtedy nie myślał o budowie sanktuarium. Ustawiona pod konarem rozłożystego buka figurka, miała jedynie przypominać austriackie sanktuarium w Mariazell.

CZYTAJ DALEJ

ME 2024 - Polska - Austria 1:3

2024-06-21 20:00

[ TEMATY ]

ME 2024

PAP/ROBERT GHEMENT

Grupa D: Polska - Austria 1:3 (1:1).

Bramki: 0:1 Gernot Trauner (9-głową), 1:1 Krzysztof Piątek (30), 1:2 Christoph Baumgartner (66), 1:3 Marko Arnautovic (78-karny).

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję