Domaniew został wymieniony w bulli Innocentego II w 1136 roku jako wieś arcybiskupów gnieźnieńskich. Dokumenty kościoła pw. św. Floriana i św. Jadwigi Śląskiej w Domaniewie wskazują, że kościół drewniany istniał już w 1462 roku. Dzisiaj na jego miejscu stoi drugi - murowany.

Rys historyczny i architektura

Domaniewska parafia należąca wcześniej do metropolii gnieźnieńskiej została erygowana przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię Skotnickiego w XIV wieku. Fundatorem kościoła był chorąży łęczycki Stanisław Zalewski.

Kościół został wybudowany w stylu późnogotyckim. Jest jednonawowy z węższym prezbiterium, przy którym znajduje się zakrystia, zamkniętym węższą, półkolistą apsydą i czworoboczną wieżą. W prezbiterium występuje sklepienie kolebkowe z kuszetami, nad apsydą o dekoracji sgraffitowej, ornamentacji okuciowej rozmieszczonej w pasach naśladujących układ żeber sklepienia późnogotyckiego. Kościół posiada również drewniany chór muzyczny. Ponadto do wyposażenia należy ambona barokowa, organy rokokowe, chrzcielnica wczesnorenesansowa, krucyfiks z XVII wieku oraz tablica nagrobna J. Kossobudzkiego.

W głównym ołtarzu znajduje się wizerunek Matki Boskiej, którą mieszkańcy za sprawą wyproszenia wielu łask nazywają Matką Bożą Domaniewską.

Wyjątkowe tradycje

Obecnie do domaniewskiej parafii rolniczej należy 1000 osób, które tworzą wyjątkową wspólnotę. - W naszej parafii działają koła różańcowe zrzeszające starszych parafian, które były już w okresie międzywojennym, a od 1948 roku istnieje chór parafialny - tłumaczy proboszcz parafii ks. Tomasz Estkowski. W Msze Święte angażuje się liturgiczna służba ołtarza oraz dzieci z pobliskiej szkoły. Od 2019 roku prężnie rozwija się szkolne koło Caritas, które w imię chrześcijańskiej miłości do bliźniego niesie pomoc potrzebującym. Przy tym należy wspomnieć o grupie strażaków, która nie tylko wizualnie dba o parafię, ale przede wszystkim angażuje się w uroczystości religijne i podtrzymuje tradycję zaciągania warty przy Grobie Pańskim.

Jednak pisząc o wspólnocie, należy pamiętać o duszpasterzach, którzy od czasów powstania parafii służyli i duchowo prowadzili wiernych. Z dokumentów wynika, iż pierwszym proboszczem w Domaniewie był ks. Piotr. Źródła archidiecezjalne od 1911 roku zapisały 15 proboszczów. Od 2018 roku posługę duszpasterską pełni ks. Tomasz Estkowski.

Pobożni od małego

Pierwszym patronem domaniewskiej parafii jest św. Florian. - Święty Florian jest naszym patronem ze względu na strażaków, którzy tutaj działają. Można powiedzieć, że to dzięki nim, dzięki pielęgnowaniu przez nich tradycji, dzisiaj modlimy się za wstawiennictwem św. Floriana, szczególnie 4 maja, kiedy przypada odpust parafialny - tłumaczy ksiądz proboszcz Estkowski.

Święty Florian żył pod koniec III wieku w prowincji rzymskiej. Jak podają legendy, Florian już jako dziecko ugasił pożar w domu. Został doceniony za udzielenie pomocy uwięzionym chrześcijanom przez namiestnika rzymskiego. Uznano to za przeciwstawienie się rozkazom cesarskim. Ponadto nie wyparł się chrześcijaństwa nawet w czasie męczenia. 4 maja 230 roku jego ciało wrzucono do rzeki. Dziś w tym miejscu znajduje się klasztor Benedyktynów i miejscowość Saint Florian. Kult św. Floriana jako orędownika w walce z żywiołem ognia upowszechnił się około XV wieku. Wizerunek Świętego jest charakterystyczny ze względu na atrybut - naczynie z wodą, którą gasi płonący budynek. W Polsce kult św. Floriana został rozpowszechniony przez pożar Krakowa w 1528 roku, który strawił większą część miasta, a w szczególności Kleparz. Ocalał tam jedynie kościół pod jego wezwaniem, co odczytano jako znak szczególnej opieki tego Patrona. Wówczas Florian został opiekunem strażaków i patronem od pożaru.

Z racji tego, iż żoną fundatora Stanisława Zalewskiego była Jadwiga, patronką domaniewskiego kościoła jest jej imienniczka Jadwiga Śląska, której wizerunek widnieje w lewym bocznym ołtarzu. W wieku dwunastu lat wyszła za mąż za Henryka Brodatego. Stanowili wzorowe małżeństwo i mieli siedmioro dzieci, z czego pięcioro żyło bardzo krótko, a tylko dwoje osiągnęło wiek dojrzałości. Żyjąc na dworze wrocławskim, dbała o dobre obyczaje i troszczyła się o innych. W codzienności doświadczyła tajemnicy krzyża, ponieważ przeżyła śmierć męża i niemal wszystkich dzieci. Po tych wydarzeniach trafiła do klasztoru sióstr cysterek w Trzebnicy, gdzie pościła i pokutowała, a przez 40 lat spożywała pokarm bez mięsa i nabiału zaledwie dwa razy dziennie. W 1238 roku na ręce swojej córki Gertrudy złożyła śluby zakonne. Zasłynęła z pobożności i czynów miłosierdzia. Po jej śmierci do grobu napływały liczne pielgrzymki, co zachęciło cysterki do starania się o wyniesienie Jadwigi na ołtarze. Dzisiaj Kościół wspomina ją 16 października. W ikonografii św. Jadwiga przedstawiana jest jako młoda mężatka. Jej atrybutem jest krzyż, księga, figurka Matki Bożej i makieta kościoła w dłoniach.

Czy wiesz, że…

W Domaniewie urodził się i został ochrzczony kapitan Stefan Pogonowski, który brał udział w I wojnie światowej i wojnie polsko-bolszewickiej, a także był dowódcą batalionu w Bitwie Warszawskiej, w której poległ. Po śmierci został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Wyrazem uczczenia jego setnej rocznicy śmierci, którą wierni obchodzili w zeszłym roku, było postawienie pamiątkowej tablicy. Jego grób znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi.