29 września - rocznica polskiego zwycięstwa nad bolszewikami w wielkiej bitwie nad Niemnem, kończącej wojnę 1920 r. Tuchaczewski, przekonany o wyczerpaniu polskich wojsk, zarządził rozpoczęcie 20 września nowej sowieckiej ofensywy. Polski Wódz Naczelny Józef Piłsudski przewidując to, uprzedził sowieckie uderzenie. I zastosował manewr podobny jak w bitwie sierpniowej: czołowy atak na Rosjan, związanie ich głównych sił walkami o wyzwolenie Grodna i równoczesne szybkie obejście frontu przez wydzieloną grupę uderzeniową, zaatakowanie przez nią od wschodu Lidy oraz tyłów nieprzyjaciela i zamknięcie pierścienia okrążenia. Działaniami wojska bezpośrednio dowodził gen. Rydz-Śmigły. Polacy jeszcze raz - jak w sierpniu nad Wisłą, tak we wrześniu nad Niemnem - rozbili Armię Czerwoną, kończąc wojnę zwycięstwem, które zadecydowało o losach Europy i świata.
Wrzesień 1939 r. Polska napadnięta przez dwóch wrogów, opuszczona przez sojuszników, walczy samotnie. 2 dni, od 20 do 21 września trwała bohaterska obrona Grodna przed Sowietami. Świadkiem walk, jak we wrześniu 1920 r., jest trwający od wieków na wysokim brzegu Niemna zamek króla Stefana Batorego.
Za Niemen, hen precz!, Rok 1920 nad Niemnem, Kraj rodzinny matki mej, My wciąż jeszcze żyjemy nad Niemnem... - pieśni i piosenki śpiewane na naszych Wieczorach. A dzisiaj - wzruszające słowa i nuty o Niemnie, z Wiązanki kresowej, zawartej w wydanym w Londynie pamiątkowym albumie zatytułowanym Mundur miałyśmy zielony. Motto albumu: „...Dawniej woziłyśmy amunicję po włoskich terenach, a dzisiaj rozwozimy piosenki i śpiewamy je na scenach”. Album śpiewaczego „Zespołu 316”. Słowa wstępu Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej: „Uroczystości kombatanckie w Londynie uświetniane są występami zespołu kobiet-żołnierzy 316. Kompanii Transportowej pod nazwą «Zespół 316». Więzi przyjaźni i służba wielkiemu celowi, jakim była wolność i niepodległość, spowodowały, że w jednostce tej wytworzył się «duch oddziału», który przetrwał pół wieku. Dziewczęta pochodzące z Polskich Kresów Wschodnich, z zsyłek i więzień sowieckich, dotarły do Wojska Polskiego i zajęły miejsca mężczyzn, a przez to zwiększyły wydajność bojową II Korpusu. A po wojnie, w 1979 r., utworzyły zespół śpiewaczy. Podziwiam przywiązanie do kultury polskiej, którą zespół przez pieśni i poezje propaguje przez długie lata...”.
Dziękuję serdecznie, Panie Prezydencie, za piękny album - dowód osiągnięć „Zespołu 316”. Cieszę się, że na łamach Niedzieli i na Wieczorach wspólnego śpiewania ocalonych od zapomnienia piosenek będę mógł propagować „ukryte pod sercem” piosenki kobiet-żołnierzy.
Dziękuję Panu Redaktorowi Krystianowi Brodackiemu za wsparcie udzielone mojej działalności w jego gorącym, pisanym z „duszy i serca” artykule w Niedzieli z 21 września br. pt. Wracajmy do źródeł.
A Czytelnicy piszą listy, które ogromnie pomagają mi w tym, co robię, dodają sił: „...Panie Aleksandrze! Niech nie opuszcza Pana determinacja i wola działania w tym, co czyni Pan dla nas i dla naszej młodzieży, dla naszych dzieci. W środku ogarniającej nas znów jak w PRL-u zakłamanej, dusznej rzeczywistości, na organizowanych przez Pana Wieczorach wspólnego śpiewania ukrytych pod sercem piosenek oddycha się swobodnie czystym, nieskażonym kłamstwem powietrzem. Te Wieczory przywracają wiarę w naszą godność, odwagę, honor, bez których przecież wszystko traci sens. Pomaga Pan przywracać nam wiarę w siebie - w Polskę”. Gorące Bóg zapłać! za te słowa. Cieszę się, że JESTEŚMY RAZEM. To najważniejsze.
Zapraszam serdecznie na nasz 44. Wieczór poezji i wspólnego śpiewania ocalonych od zapomnienia, ukrytych pod sercem piosenek - 5 października o godz. 17.00 w Auli Redakcji „Niedzieli” przy ul. 3 Maja 12. Tytuł Wieczoru - to początek refrenu piosenki śpiewanej w Polsce w ostatnich dniach sierpnia 1939 r. - „A mnie jest szkoda lata”. Wstęp wolny.

Wiązanka Kresowa

fragment

Słowa i muzyka: Irena Orłowska
Oprac. muzyczne: Barbara Czajkowska

Jak piękne są te nasze Kresy...
Gdy zaś przepłynie się Niemen - droga już dogodna
Do twierdzy walk i oporu... do dzielnych murów Grodna.

Nad Niemnem, nad Niemnem, nad Niemnem szerokim,
Toczyły się walki - pod nieba obłokiem...
Bo Niemen, bo Niemen ukochał rycerzy,
Nie jeden nie... nie jeden na dnie jego leży...
Niemen - Niemen mój...
Kto Niemen przepłynął
Od kuli nie zginął -
Za wolność szedł w bój! (bis)

Jak piękne są te nasze Kresy...