Otwarciu kaplic Miłosierdzia, św. Stanisława i Całunu Turyńskiego towarzyszyła uroczysta Msza święta, którą odprawił nuncjusz apostolski na kraje bałtyckie arcybiskup Petar Antun Rajić, a koncelebrował metropolita wileński arcybiskup Gintaras Gruszas.

Uroczystość odbyła się w dniu św. Jana, który na Litwie jest dniem wolnym od pracy.

– To wspaniały dzień, w którym udostępniamy kolejne skarby katedry. Trzy kaplice, które od momentu zwrócenia katedry wiernym były zamknięte, rozpoczynają nowe życie – powiedział abp Gruszas. Wyraził przy tym nadzieję, że „trzy nowe miejsca modlitwy wzmocnią pobożność wiernych”.

W Kaplicy Miłosierdzia w przeszklonej gablocie umieszczone zostały relikwie św. Jana Pawła II, św. siostry Faustyny i bł. ks. Michała Sopoćki, fotografie świętych i błogosławionego oraz kopia namalowanego w Wilnie przez Eugeniusza Kazimierowskiego według wskazówek św. s. Faustyny Kowalskiej obrazu „Jezu, ufam Tobie”.

– To są nasi wileńscy apostołowie miłosierdzia – wskazał arcybiskup, zapowiadając przed kilkoma dniami uroczystość.

W Kaplicy św. Stanisława został umieszczony jeden z największych skarbów katedry, najstarszy na Litwie relikwiarz „Ręka św. Stanisława”. Srebrny i pozłocony relikwiarz w kształcie ręki, zawierający relikwię biskupa męczennika, datowany jest na lata 1500-1503. Legenda głosi, że w 1388 roku z okazji chrztu Litwy fragment szczątków św. Stanisława przekazała w darze katedrze wileńskiej kapituła katedralna w Krakowie.

Kaplica Całunu Turyńskiego zaprasza na modlitwę przy przekazanej w darze katedrze wileńskiej w jubileuszowym roku 2000 reprodukcji Całunu Turyńskiego.

Bazylika archikatedralna w Wilnie jest najważniejszą świątynią katolicką Litwy. Pierwsza katedra w tym miejscu została zbudowana jeszcze w XVI w. Na przestrzeni wieków wielokrotnie ucierpiała w pożarach, była dewastowana. Świątynia, która zachowała się do dziś, została zrekonstruowana w XVIII w. na podstawie projektu Wawrzyńca Gucewicza.

Dzisiejszy budynek jest w stylu klasycystycznym, ale można w nim znaleźć ślady gotyku, renesansu i baroku. Katedra posiada 11 kaplic bocznych. Większość z nich została otwarta wraz ze zwróceniem kościoła wiernym w 1989 roku, po 40-letniej okupacji sowieckiej.

Najbardziej znaną jest kaplica św. Kazimierza (królewska), powstała w latach 1623-1636, zabytek wczesnego baroku. W jej ołtarzu umieszczona jest srebrna trumna z relikwiami świętego, patrona Litwy. W podziemiach kaplicy znajduje się krypta królewska, a w niej szczątki Aleksandra Jagiellończyka, dwóch żon Zygmunta Augusta – Elżbiety i Barbary, a także urna z sercem Władysława IV Wazy. Krypty odkryto po wielkiej powodzi w kwietniu 1931 roku. Datki na ratowanie świątyni płynęły wtedy do Wilna z całej II Rzeczpospolitej.