W rzymskich katakumbach odkryto najstarszy obraz Wniebowstąpienia
Watykańskim archeologom udało się zidentyfikować najstarszy obraz Wniebowstąpienia. Znajduje się on w katakumbach Vigna Charaviglio, stanowiących część kompleksu nekropolii św. Sebastiana. Jego powstanie datuje się na przełom IV i V w.
O istnieniu tych katakumb wiedziano już od lat 20-tych ubiegłego wieku. Już wtedy przeprowadzono drobiazgowe badania wykopaliskowe i odkryto gęstą nekropolię wokół grobu męczennika Eutychiusza, z którego zachowała się piękna płyta nagrobna, wykonana na zamówienie papieża Damazego. Wydobyte z katakumb datowane inskrypcje pozwalają precyzyjnie ustalić ich zakres chronologiczny, który rozciąga się między pontyfikatami dwóch papieży Damazego (366-384) i Inocentego I (401-417).
W latach 90-tych ubiegłego wieku w katakumbach tych odkryto fresk przedstawiający uścisk św. Apostołów Piotra i Pawła. Przed tym freskiem znajduje się grobowiec wykuty w tufie i zwieńczony łukiem, który w całości był pokryty freskami przedstawiającymi sceny z Nowego Testamentu, takimi jak cud w Kanie, rozmnożenie chleba czy wskrzeszenie Łazarza. Na jednym ze słabo czytelnych paneli można dostrzec postacie na tle nieba z czerwonymi chmurami, co wskazuje na scenę teofaniczną.
W ostatnich miesiącach specjaliści z Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej podjęli drobiazgowego badania tego właśnie fresku. Badania ortofotograficzne i dokładniejsze badania autopsyjne pozwoliły rozpoznać w nim scenę inspirowaną wniebowstąpieniem Chrystusa. Przedstawia ona postać z profilu, ubraną w tunikę i trzepoczące na wietrze palium. Prawą stopę ma postawioną na ziemi, a lewą opiera na niewielkim kamieniu, zgina kolano i wyciąga prawą rękę do góry w kierunku chmury, z której wystaje ręka Boga. Po bokach tej figury znajdują się dwie zdziwione postacie z szeroko otwartymi rękoma, które można utożsamić z apostołami.
Jak zauważa prezentujący to odkrycie prof. Fabrizio Bisconti, zdumiewająca jest żywotność takiego właśnie schematu Wniebowstąpienia. Znajdziemy go na przykład na początku XIV w. w Padwie w kaplicy Scrovegni, gdzie Giotto i jego szkoła nadal przedstawiają Chrystusa z profilu, wznoszącego się ku niebu, jakby porwanego potężną siłą wstępującą.
O okolicznościach odejścia Klary z tego świata możemy się dowiedzieć z opowiadań jej sióstr z klasztoru San Damiano, zachowanych w Aktach Procesu Kanonizacyjnego.
Przy końcu swego życia zawołała wszystkie swe siostry i z największą pilnością poleciła im Przywilej ubóstwa. Ogromnie pragnęła mieć zatwierdzenie bullą reguły zakonu, tak żeby mogła przycisnąć bullę do swych ust i potem dopiero umrzeć; i tak jak pragnęła, tak się stało, albowiem kiedy była już bliska śmierci, przybył jeden z braci z listem opatrzonym bullą. Ona wzięła ją z największą czcią i przycisnęła ją do ust, by ją pocałować. A potem, w dniu następnym, wspomniana pani Klara przeszła z tego życia do Pana, zaprawdę jasna, bez zmazy, bez cienia grzechu, do jasności wiecznego światła. Rzecz tę, sama świadek, wszystkie siostry i wszyscy inni, którzy poznali świętość jej, stwierdzają bez wahania1.
Kard. Pierbattista Pizzaballa w przesłaniu na temat Gazy
Łącząc się z uczestnikami modlitewnego czuwania „Pokój dla Gazy”, zorganizowanego w Rzymie przez Wspólnotę Sant'Egidio, łaciński patriarcha Jerozolimy, kard. Pierbattista Pizzaballa, powiedział w przesłaniu wideo, że pozwolono, by to miejsce na ziemi opanowali ekstremiści, z jednej i z drugiej strony. Wyraził nadzieję, że błędny krąg nienawiści przełamią „cisi ludzie pokoju”.
Nigdy nie zdradźmy naszego człowieczeństwa – ten apel rozbrzmiewał wieczorem 22 września na rzymskim placu przed Bazyliką Matki Bożej na Zatybrzu, podczas czuwania modlitewnego zorganizowanego przez Wspólnotę Sant'Egidio w intencji pokoju dla Gazy.
Każdego dnia ich pierwsze i ostatnie myśli kierują się ku bliskim, którzy są w niewoli lub zaginęli bez śladu. To samo przeżywają ukraińskie kobiety, które niedawno wzięły udział w środowej audiencji ogólnej papieża Leona XIV na Placu św. Piotra w Watykanie. Reprezentują one różne stowarzyszenia rodzin zaginionych i uwięzionych żołnierzy oraz cywilów. Trzy z nich opowiedziały w wywiadzie dla watykańskich mediów o swoim bólu i znaczeniu udziału w tej audiencji.
Podziel się cytatem
- mówi Maria, matka Polewyja Grigorija, medyka wojskowego, który zaginął w kwietniu 2022 roku. Maria Leżnowa należy do organizacji społecznej „Lekarze wojskowi”, która zrzesza rodziny zaginionych i uwięzionych ukraińskich lekarzy wojskowych. Była częścią delegacji dwunastu ukraińskich kobiet - przedstawicielek organizacji pozarządowych i stowarzyszeń rodzin zaginionych i uwięzionych, zarówno wojskowych, jak i cywilnych Ukraińców, która wzięła udział w audiencji ogólnej na Placu św. Piotra w Watykanie w minioną środę, 17 września. Pod koniec audiencji grupa w towarzystwie ambasadora Ukrainy przy Stolicy Apostolskiej Andrija Jurasza miała krótkie spotkanie z papieżem Lewem XIV.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
