Londyńska policja wyraziła żal z powodu interwencji w polskim kościele
W Wielki Piątek funkcjonariusze londyńskiej policji metropolitalnej przerwali Liturgię Męki Pańskiej w polskim kościele Chrystusa Króla w Balham. Powodem interwencji było rzekome niestosowanie się wiernych do obostrzeń sanitarnych. W niedzielę Miłosierdzia Bożego mundurowi odwiedzili parafię i przeprosili za – ich zdaniem – niepotrzebne zakłócenie nabożeństwa.
Interwencja policjantów wywołała oburzenie wiernych. Ich zdaniem policja znacznie przekroczyła swoje uprawnienia i domagała się zachowywania nieaktualnych już przepisów. „Głęboko żałujemy tego co się wydarzyło. Naszą intencją jest jedynie ochrona i wspieranie mieszkańców podczas pandemii” – powiedział komisarz Andy Wadey na zakończenie przedpołudniowej Mszy w kościele w Balham.
Podziel się cytatem
Funkcjonariusz wyraził nadzieję, że wizyta policji w parafii i przeprosiny oznaczają początek nowych relacji ze społecznością kościoła Chrystusa Króla. Podkreślił, że ostatni rok był bardzo trudny dla wszystkich Londyńczyków, a pandemia wymusiła wprowadzenie ograniczeń, które są wyzwaniem zarówno dla wspólnot religijnych jak i dla władz. Zaznaczył, że celem policji jest służba, także polskiej społeczności. Jego słowa zostały pozytywnie odebrane przez parafian, którzy są zadowoleni, że ich protest nie pozostał bez reakcji.
Glos zabrał także proboszcz parafii, który podkreślił, że niesłuszna interwencja policji i medialny szum, który po niej wybuchł, był bardzo bolesny dla wiernych. „W duchu Ewangelii chętnie wyciągamy rękę do policjantów i chcemy budować z władzami relacje oparte na szacunku i poszanowaniu naszych praw do swobodnego praktykowania wiary” – powiedział ks. Władysław Wyszowadzki.
Do wydarzeń doszło w Wielki Piątek, 2 kwietnia, około godz. 18. Podczas trwającego nabożeństwa Liturgii Męki Pańskiej do kościoła weszło dwóch funkcjonariuszy, którzy oznajmili zgromadzonym wiernym, że zostały złamane przepisy sanitarne. Nakazali im opuścić świątynię pod groźbą kary w wysokości 200 funtów, a w razie niewykonania polecenia – aresztu. Wierni nie stawiali oporu i opuścili budynek.
Policja uzasadniała swoją interwencję tym, że część wiernych nie miała zasłoniętych twarzy i nie zachowywała dystansu społecznego. Parafia nie zgodziła się z taką interpretacją podkreślając, że wszystkie obostrzenia zostały zachowane, a policjanci wymagali przestrzegania nieaktualnych już przepisów, więc nie było podstaw do interwencji.
Kościół anglikański sprzeciwia się liberalizacji handlu w niedzielę. Brytyjski minister Sajid Javid skierował do parlamentu projekt ustawy, która ma znieść istniejące w tym zakresie ograniczenia. W imieniu Kościoła Anglii oficjalną notę wystosował w tej sprawie bp Alan Smith, który zasiada w Izbie Lordów.
Przekonuje on, że korzyści gospodarcze będą znikome, a koszty społeczne ogromne. Przypomina, że częściowy zakaz handlu w niedzielę oparty jest na kompromisie, który wciąż ma silne poparcie społeczne. Wynika to ze świadomości, jak wielkim obciążeniem jest dla rodzin praca w niedzielę. Uderzając zaś w rodzinę, narusza się fundamenty życia społecznego i dobra wspólnego – podkreśla anglikański hierarcha.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Prezydent USA Donald Trump powiedział w niedzielę, że nie dostarczy Ukrainie pocisków manewrujących Tomahawk. Dodał jednak, że może się to zmienić w przyszłości. Trump ocenił, że należy pozwolić obu stronom konfliktu walczyć, by ostatecznie doprowadzić do pokoju.
Pytany na pokładzie samolotu Air Force One w drodze z Florydy do Waszyngtonu o to, czy rozważa przekazanie Tomahawków Ukrainie, Trump odparł „nie, nie bardzo”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.