Izrael: ujawniono szczegóły najnowszych odkryć w Qumran
Izraelska Agencja ds. Starożytnosci przedstawiła szereg szczegółów najnowszych odkryć dokonanych w ubiegłym tygodniu w Qumran. Są to m.in. dwa nieznane dotychczas fragmenty Biblii, różne przedmioty i zmumifikowane szczątki małego dziecka sprzed kilku tysięcy lat.
Informując o wydarzeniu amerykański portal HuffPost zaznaczył, że artefakty te znaleziono w tzw. Jaskini Grozy (Cave of Horror) w pobliżu Jaskini Pism (Cave of Letters), w której wcześniej odkryto szereg dokumentów związanych z antyrzymskim powstaniem Bar Kochby (132-36 po Chrystusie). Jaskinia Grozy otrzymała tę nazwę po odkryciu w niej w 1960 roku szkieletów 40 mężczyzn, kobiet i dzieci.
Nowe eksponaty to ok. 80 fragmentów tekstów biblijnych, pierwszych tego rodzaju przedmiotach po ponad 50 latach. Zawierają one wersety z Ksiąg: Zachariasza (8, 16-17) i Nahuma (1, 5-6). „Odkryliśmy pewne różnice w tekście, które nie mają odpowiedników w żadnych innych rękopisach, ani hebrajskich, ani greckich” – powiedział współpracujący z Agencją Oren Ableman.
„Innym ciekawym aspektem tych zwojów, zapisanych po grecku, jest imię Boga w w języku hebrajskim, tak jak było ono znane od czasów Pierwszej Świątyni [Salomona; z 957 roku przed Chrystusem]” – poinformowała Agencja.
Reklama
W grocie znaleziono też różne przedmioty, prawdopodobnie należące do zmarłych z czasów powstania Bar Kochby: m.in. monety, na których widać takie symbole żydowskie jak harfa i drzewo daktylowe. „Ci ludzie przewidywali dużo wcześniej, że rzeczy te mogą się przydać po zakończeniu działań wojennych. Chcemy odczytać, jak wyglądało ich życie, choć oni sami już nie doczekali (pokoju)” – tłumaczy inny archeolog Oriah Amichai.
Okazało się ponadto, że jaskinia ta była schronieniem także dla ludzi z jeszcze wcześniejszych epok. Znaleziono tam bowiem zmumifikowane szczątki dziecka, które mogło żyć 6000 lat temu i koszyk, uważany przez archeologów za najstarszy tego typu przedmiot, może nawet sprzed 10 tys. lat.
Według Agencji do tej trudno dostępnej groty docierali już jednak różni rabusie od czasu, gdy w 1947 roku w Qumran nad Morzem Martwym znaleziono pierwsze zwoje z fragmentami Pisma Świętego. Obecne znaleziska są efektem prac archeologów, rozpoczętych w 2017 roku. „Musimy odszukać wszystko, co się da, dopóki nie uczynią tego złodzieje. Niektóre [znajdujące się tam] rzeczy są po prostu bezcenne” – oświadczył Israel Hasson, dyrektor Izraelskiej Agencji ds. Starożytności.
Jakże często słyszymy, że wreszcie Bóg kogoś ukarał lub że kogoś spotkała kara Boska. Nierzadko słowa te są wypowiadane z satysfakcją, że zło spotkało się z odpowiednią karą (dobrze mu tak) – oby, oczywiście, kara ta nie dotyczyła nas samych. Czytany dzisiaj fragment Księgi proroka Izajasza zawiera takie słowa: „Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić”. Rzeczywiście prorok mówi o Bożej karze, wręcz pomście, i odpłacie. Ale z tych słów wybrzmiewa raczej pokrzepienie i zapewnienie o Bożym zbawieniu. Hebrajski termin naqam, użyty w tym tekście faktycznie, można tłumaczyć jako zemsta, odpłata lub kara. W Biblii jednak odpłata ta łączona jest z Bożą sprawiedliwością wymierzoną konkretnej osobie lub grupie osób za określony grzech, a nie z chęcią zemsty czy jakiegoś rewanżu. Grzech bowiem z jednej strony narusza łączność z Bogiem, z drugiej zaś – niszczy porządek ustanowiony przez Boga. Wymierzona sprawiedliwość w formie kary jest wówczas naprawieniem tego Bożego porządku. Pismo Święte podaje bardzo wiele przykładów takiej kary za grzech, wystarczy wspomnieć: Adama i Ewę, którzy zostali pozbawieni raju za grzech nieposłuszeństwa; Kaina, który został ukarany za zabicie brata; budowniczych wieży Babel, którym Bóg pomieszał języki za grzech pychy; mieszkańców ziemi ukaranych potopem za nieprawość, która się rozszerzała; Sodomę i Gomorę – miasta, które zostały zniszczone za grzechy ich mieszkańców; wreszcie Izraelitów, którzy zostali ukarani za kult złotego cielca pod Synajem, itd. Ta Boża sprawiedliwość nie tylko wyraża się przez karę wobec tych, którzy grzeszą, ale też kojarzy się z Bożym gniewem. W Starym Testamencie gniew Boży nie jest impulsywnością ani chwilowym wybuchem złości, jest raczej reakcją Boga na złamanie Przymierza przez lud wybrany lub na prześladowanie Izraela przez inne narody (wrogie wobec Izraela). Bożej odpłaty zatem mają prawo obawiać się tylko ci, którzy przez grzech zrywają wspólnotę z Bogiem. Dla tych zaś, którzy w tej wspólnocie trwają (chodzi o Przymierze), Boża sprawiedliwość jest zbawieniem. Dlatego Izajasz mówi: „Odwagi! Nie bójcie się! (...); On sam przychodzi, by was zbawić”. To słowa pociechy i zapewnienia, że Bóg nie odrzuca tych, którzy są Mu wierni, ani o nich nie zapomina. Kara jest jedynie dla grzeszników, a dla miłujących Boga jest zbawienie, czyli ogrom Bożych darów i wybawienie z trudnych sytuacji. W tym kontekście Boża odpłata nie tylko wskazuje na reakcję Boga wobec grzechu i grzesznika, ale także mówi o przyczynie Bożej kary. Przyczyną tą jest grzech i człowiek, który zamiast wybrać Boga i Jego zbawienie, odrzuca Bożą propozycję. A zatem gdyby nie grzech, człowiek doświadczałby ze strony Boga jedynie Jego łaskawości. Dlatego po wysłuchaniu dzisiejszej Liturgii Słowa Bożego zróbmy wszystko, byśmy zawsze wybierali Boga .
„W naszych czasach bogatych w nowe sztuczne, obliczeniowe, przewidywalne inteligencje tajemnica męki i śmierci Chrystusa proponuje nam inny rodzaj inteligencji: inteligencję Krzyża, która nie kalkuluje, ale kocha; która nie optymalizuje, lecz daje siebie” - powiedział kaznodzieja Domu Papieskiego, o. Roberto Pasolini OFM Cap w Bazylice św. Piotra w Watykanie w czasie Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek. Przewodniczył jej w imieniu papieża Franciszka kard. Claudio Gugerotti, prefekt Dykasterii do spraw Kościołów Wschodnich.
Liturgii Męki Pańskiej rozpoczęła się w ciszy. Kard. Gugerotti ubrany w czerwony ornat podszedł przed ołtarz główny świątyni i modlił się w ciszy leżąc krzyżem. Następnie z miejsca przewodniczenia odczytał modlitwę rozpoczynającą Liturgię Słowa. Po wysłuchaniu przez zgromadzonych odśpiewanego po łacinie opisu męki i śmierci Jezusa Chrystusa z Ewangelii według św. Jana kazanie, zgodnie z tradycją tego dnia, wygłosił kaznodzieja Domu Papieskiego, o. Roberto Pasolini OFM Cap.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
