Reklama

Nowi kapłani archidiecezji częstochowskiej

Niedziela częstochowska 21/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. ZDZISŁAW WÓJCIK: - 18 maja arcybiskup metropolita częstochowski Stanisław Nowak udzielił święceń kapłańskich 19 diakonom naszej archidiecezji. Co ten fakt oznacza dla Rektora Seminarium?

KS. WŁODZIMIERZ KOWALIK: - Przede wszystkim jest to radość dla całej wspólnoty seminaryjnej i dla Kościoła częstochowskiego. Jest to także poczucie spełnionego obowiązku. Wypełniamy bowiem misję zleconą nam przez Pasterza, by odpowiednio przygotować kapłanów na miarę trudnych wyzwań XXI wieku.

- 75 lat istnienia Seminarium Częstochowskiego skłania do refleksji nad przeszłością. Temu był poświęcony ubiegły rok jubileuszu Seminarium. Ale, jak uczą dokumenty Kościoła, Seminarium jest wezwane, aby stanowić centrum nieustannej modlitwy o nowe powołania do kapłaństwa i pielęgnować już istniejące.

- W specjalnie poświęconych konferencjach i przy różnych okazjach wielokrotnie podejmujemy temat troski o nowe powołania. Alumni są uwrażliwiani na fakt, że ich modlitwa i świadectwo życia mają wpływ na podjęcie przez innych decyzji pójścia za głosem powołania. Konkretnym wyrazem troski naszego Seminarium o powołania jest nieustanna modlitwa. Jest to odpowiedź na apel Chrystusa, aby prosić o nowe powołania do kapłaństwa. Troszczymy się więc o nowe powołania kapłańskie wychodząc do młodych, a nie tylko czekając, aż oni zapukają do drzwi Seminarium. Dlatego cenną okazją do spotkań z młodymi ludźmi jest udział naszych alumnów w rekolekcjach dla młodzieży szkół średnich i gimnazjów w okresie Wielkiego Postu. Takie spotkania odbywają się również w ramach rekolekcji dziecięcych i młodzieżowych podczas wakacji. Każdego roku w Seminarium w czasie przerwy semestralnej odbywają się rekolekcje dla młodzieży męskiej szkół średnich, szczególnie dla maturzystów. Alumni najstarszych roczników wraz z księżmi przełożonymi uczestniczą w parafiach w tzw. niedzielach powołań. Wówczas głoszone jest słowo Boże, przeprowadzane są katechezy i spotkania z Liturgiczną Służbą Ołtarza i innymi parafialnymi grupami formacyjnymi. W ciągu roku przełożeni Seminarium wraz z klerykami organizują sobotnio-niedzielne dni skupienia dla młodzieży męskiej. Ufam głęboko, że czas pobytu w rodzinnych parafiach podczas wakacji czy świąt jest również czasem dobrego świadectwa alumnów.

- O tym, jak ważną rolę w budzeniu i formowaniu powołań odgrywa rodzina, mówią nam różne podręczniki i badania. Czy Seminarium bierze pod uwagę ten fakt?

- Oczywiście. Dlatego ważną formą oddziaływania duszpasterskiego i troski o powołania są spotkania z rodzinami alumnów podczas różnych uroczystości w Seminarium, a szczególnie dni skupienia dla rodziców wszystkich roczników naszych alumnów. W tych spotkaniach chętnie bierze udział również rodzeństwo kleryków.

- Wchodząc do budynku Seminarium, widzimy pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II, którego słowa tak chętnie przytaczamy. W dniu poświęcenia gmachu Seminarium mówił o potrzebie kapłanów na miarę XXI w.: świętych, mocnych i odważnych.

- To wezwanie Ojca Świętego rozumiemy w kontekście nowej ewangelizacji. Odczytujemy ją jako wezwanie do przyjęcia Ewangelii z nowym radykalizmem, z większą gorliwością, unikania wszelkich kompromisów ze złem i świadczenia o Bogu z odwagą i dynamizmem.

- Powiedzmy też o specyfice Seminarium, którą wyznacza nasza obecność u stóp Sanktuarium Jasnogórskiego.

- Jako wspólnota mamy świadomość naszego miejsca w Częstochowie i archidiecezji. Często więc mówimy z całą odpowiedzialnością o maryjności naszego Seminarium. Chodzi przede wszystkim o przylgnięcie do Maryi i doświadczenie Jej obecności jako Matki w całym życiu alumna, a potem kapłana. Myślę tu o naśladowaniu Maryi w Jej postawie wobec Boga. W konkretach oznacza to postawę wiary w Boga, całkowite zdanie się na Niego, dyspozycyjność wobec Jego planów i całkowite pełnienie Jego woli. Realizowaniu tej maryjności służy przede wszystkim osobista modlitwa, jak również wspólnotowy udział w uświęconych tradycją praktykach modlitewnych, takich jak Różaniec, Anioł Pański, Godzinki, udział w nabożeństwach maryjnych, uczestniczenie w Apelu Jasnogórskim, sobotnich Mszach św. maryjnych, roratach, głoszenie kazań o tematyce maryjnej podczas nabożeństw różańcowych i maryjnych. Seminarium częstochowskie od początku swego istnienia charakteryzowało się tym rysem maryjności i szczególną czcią dla Matki Najświętszej. Pod opiekę Maryi oddajemy neoprezbiterów, wszystkich alumnów, profesorów i wychowawców oraz tych, którzy zdecydują się w najbliższym czasie wstąpić do Seminarium Częstochowskiego.

- Dziękuję za rozmowę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Michała Archanioła

[ TEMATY ]

nowenna

św. Michał Archanioł

Agata Kowalska

Nowennę do św. Michała Archanioła rozpoczyna się 20 września i odmawia przez kolejne 9 dni aż do święta świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała (29 września).

Nowennę odmawia się w następujący sposób:
CZYTAJ DALEJ

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy

2025-09-27 15:16

[ TEMATY ]

Górzyca

diecezja zielonogórsko ‑ gorzowska

Ośno lubuskie

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Karolina Krasowska

Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Z Ośna Lubuskiego wyruszyła VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna do Górzycy. W tym roku pątnicy pielgrzymowali pod hasłem „Pielgrzymi nadziei", a wydarzenie było finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej.

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy rozpoczęła się nabożeństwem pokutnym w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Apostoła połączonym z adoracją Najświętszego Sakramentu i możliwością spowiedzi. Modlitwie przewodniczył ks. Jacek Błażkiewicz, a muzyczną oprawę nabożeństwa poprowadzili Teresa i Robert Malina.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję