Święto Trzech Króli ma wyjątkowo rodzinny charakter w Hiszpanii. Magowie ze Wschodu przywożą prezenty dla dzieci, które dzisiaj nie mają problemów z wczesnym wstawaniem. Pomimo obostrzeń z powodu pandemii rodziny, choć w mniejszym gronie, starają się zasiąść do wspólnego stołu. Trzej Królowie choć w maseczkach, nie zawiedli oczekiwań.
Marek Raczkiewicz CSsR /vaticannews.va /Madryt (KAI)
Piątego stycznia wieczorem Trzej Królowie przybywają do Hiszpanii na wielbłądach, statkiem lub helikopterem. Potem wyruszają w barwnych orszakach do centrum miast rozdając dzieciom cukierki i inne słodycze. Tradycyjnie król Melchior składa wszystkim życzenia świąteczne. W tym roku szczególnie podziękował dziadkom, którzy cierpieli nie mogąc spotkać się z wnukami.
Maluchy zostawiają na talerzu poczęstunek dla Królów przy szopce i wodę dla wielbłądów i szybko idą spać. Dzisiaj wstają bardzo wcześnie i biegną do szopki, gdzie czekają na nich prezenty. Dla mniej grzecznych – carbón, czyli węgiel.
Następnie cała rodzina zasiada do śniadania. Na stole oprócz gorącej czekolady jest roscón de reyes, czyli drożdżowe słodkie ciasto z owocami. Na obiedzie spotyka się zwykle cała rodzina, nawet kilkadziesiąt osób. Dzisiejszy dzień ma wyjątkowo rodzinny charakter, a jednocześnie kończy okres Bożego Narodzenia.
Z Hiszpanii te tradycje przeszły do Ameryki Łacińskiej. Początki Limy i jej pierwsza nazwa „Miasto Królów” nawiązują do dzisiejszego święta. W wielu krajach dzieci piszą listy do Magów ze Wschodu prosząc o prezenty. W Chile Boże Dziecię z Sotaquí przyciąga tysiące pielgrzymów z całego kraju.
Dziś, 6 stycznia, Kościół katolicki obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego (Epifania), w tradycji znaną jako Trzech Króli. Na Wschodzie była ona znana już w III w. Sto lat później pojawiła się także na Zachodzie, gdzie przeobraziła się w święto Trzech Króli. W liturgii uroczystość ta wiąże się nierozerwalnie z Bożym Narodzeniem.
Objawienie, po grecku Epifania, oznacza "zjawienie się", "objawienie się". Pełnia objawienia dokonuje się w Osobie i działalności Jezusa. Jest On żywym objawieniem Boga jako Syn Boga żywego (Mt 16,16).
Listopad jest szczególnym czasem, kiedy częściej i z większą nostalgią niż zwykle, pamiętamy o tych, którzy odeszli. Określany jest również miesiącem pamięci, modlitwy i odpustów za zmarłych.
Francesco Sforza, rzemieślnik fotografii, który oddał oczy i serce na służbę Papieżom – do Pawła VI przez Jana Pawła II po Leona XIV odchodzi na emeryturę po 48 latach pracy. Zamienił aparat fotograficzny w narzędzie komunii i był oczami Papieży oraz ludu Bożego, który spotykał spojrzenie Następcy Piotra. Prefekt Dykasterii ds. Komunikacji Paolo Ruffini, dziękuje mu za służbę papieżom i mediom watykańskim.
Francesco Sforzę poznałem – a raczej nauczyłem się go rozpoznawać – zanim on poznał mnie. Gdziekolwiek był Papież, tam był i on. Zawsze przed nim. Dyskretny, cichy, uśmiechnięty, często w pośpiechu. Zawsze starał się nie rzucać w oczy. Ale był. Zawsze był. I nie sposób było go nie zauważyć. Tam, gdzie się pojawiał, można było być pewnym, że po chwili pojawi się Papież.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
