Reklama

++++++++++++++

Warownie jak z bajki

Niewielkie, urocze zamki obronne z kilkunastoma wieżami i mostami zwodzonymi oraz wysmakowane przestronne pałace w klasycznym stylu. Wschodnie Czechy to kraina zamków i pałaców, niczym z baśni

Niedziela legnicka 34/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

To Malbork w miniaturze, myślę, patrząc na zamek w Bouzovie na zachód od Ołomuńca. Grube mury obronne, zwodzone mosty, budynki otaczające niczym łupiny cenny owoc, główną budowlę. Średniowieczny zamek istniał tu na pewno już w początkach XIV wieku, w latach 1696-1939 był siedzibą wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. Później skonfiskowali go naziści. Swój obecny, romantyczny wygląd zawdzięcza przebudowie na początku XX wieku, według projektu jednego z profesorów Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.
Przed zamkiem rokrocznie odbywają się turnieje rycerskie. Reżyserzy chętnie kręcą tu filmy, tu powstała m.in. seria baśni filmowych włoskiego reżysera o księżniczce Fantaghiro czy niemiecki film „Fabryka zła”.
U podnóża zamku, kolejna współczesna ciekawostka: muzeum historyczne na wolnym powietrzu, z replikami w skali 1:1 średniowiecznej broni oblężniczej: taranów, wyrzutni i innych machin. Największą atrakcją parku, zarówno dla dzieci, jak też dla dorosłych, jest ok. 6-metrowej wysokości drewniany koń trojański, którego można zwiedzać w środku!

Skarbiec baroku

Reklama

Kroměříž, leżący na południe od Ołomuńca, to od początku XVI wieku administracyjne centrum ołomunieckiego biskupstwa. Od 1777 r. tutejszy pałac służył jako letnia rezydencja arcybiskupów. Miasto odbudowane po wojnie 30-letniej przez bp. Karola Liechtenstein-Castelcorn stało się skarbcem sztuki barokowej.
Dzieła Tycjana, w tym słynna krwawa scena „Apollo i Marsjasz” z antycznego mitu o pojedynku na liry pomiędzy Apollem, a jednym z satyrów. Obrazy van Dycka i Lucasa Cranacha Starszego oraz wielu innych słynnych malarzy. W pałacowa galerii wisi wiele znamienitych dzieł, gromadzonych przez wieki przez właścicieli zamku.
Piętro niżej - wejście do pomieszczeń pałacowych. Przewodniczka pokazuje urządzone z przepychem wnętrza: salę myśliwską, w której zgromadzono kilkaset poroży oraz ptaki, komnatę, w której mieszkał kiedyś car Aleksander.
- Postrzegaliśmy Rosjan zupełnie inaczej niż Polacy - wyjaśnia Václav Burian, bohemista i polonista, znawca obu kultur. Rozumie, że przedstawiciele Rosji carskiej są dla Polaków przede wszystkim zaborcami, łupieżcami, którzy wykorzystywali dobra gospodarcze kraju, a przede wszystkim prześladowali polskich patriotów. Dla Czechów Rosja tamtych lat to kraj o wysokiej kulturze: kraj kompozytorów, pisarzy i malarzy.
Trzydzieści na szesnaście metrów długości, piętnaście metrów wysokości - monumentalna, a zarazem lekka pseudobarokowa sala (obecnie konferencyjna), zachwyca swoim przepychem. Delikatne rokokowe zdobienia, złocone elementy, lustra z czeskiego kryształu i olbrzymie malowidła ze scenami mitologicznymi na suficie.
Pałac, przebudowany w stylu wczesnobarokowym, jest wpisany na listę UNESCO. W jego wnętrzach mieszczą się także cenne archiwum muzyczne, zabytkowa biblioteka oraz bogaty zbiór numizmatyczny.
- Jego wieża ma 83 m., prowadzi do niej 206 schodów, a jej budowa trwała 300 lat - przewodniczka zachęca do zwiedzania.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dwa ogrody, dwa światy

Labirynt w labiryncie, tak w dwóch słowach najtrafniej można opisać tzw. Ogród Kwiatowy, położony kilka kilometrów od pałacu. Jest on jednym z nielicznych tego typu w Czechach. Zaprojektowany w stylu francuskim, powstał w II poł. XVII wieku. Starannie przystrzyżone żywopłoty, ułożone w geometryczne wzory kwiaty na rabatach, klasycystyczne rzeźby i kolumnada długości 224 m z posągami bohaterów mitologii greckiej. Ogromne, wysokie na 3 metry żywopłoty w jednej z części parku prowadzą do ośmiobocznego pawilonu, w którym znajduje się jedno z czterech istniejących wahadeł Foucaulta. W parku są też dwa mniejszej wielkości labirynty z żywopłotu.
Stawy, łódki, altany i mostki. Zajmujący 64 ha drugi park w mieście, otacza zamek. Zaprojektowano go w kontrastującym z Ogrodem Kwiatowym stylu angielskim. Po terenie spacerują sobie pawie, kaczki, a nawet czarny łabędź. Jest ptaszarnia i małpiarnia, kozy i kucyki.

Muzealne rarytasy

Náměsť na Hané. Na płaskim wzgórzu, tuż tuż za Ołomuńcem, stoi niewielki jednopiętrowy zamek w stylu klasycznym z dwoma rozbudowanymi, parterowymi skrzydłami. Prowadzi do niego lipowa aleja, a wokół otacza niewielki park. Wnętrza ozdobione lekkim, rokokowym ornamentem, a meble od barokowych po biedermajerowskie. Ciekawostką są, wystawione tu, reprezentacyjne karoce ołomunieckich biskupów z XVIII i XIX wieku: z pięknie obitymi siedzeniami, złoceniami i obrazami na drzwiach. Taka karoca ma ok. 3,5 m. wysokości, waży ok. 2 ton, a zaprzęgnięta w konie sięgała 15 m długości.
W kolejnej sali zamku: dziecięce wózki z końca XIX i pocz. XX wieku. To największy ich zbiór w Czeskiej Republice: obejmuje ok. stu eksponatów. Najstarszy z wózków pochodzi z 1850 r.
Z dala od zabudowań, już poza parkiem - na terenie obecnego parkingu, wznosi się zamkowa kaplica, odbudowana w XIX wieku na miejscu spalonej przez pożar.
Kilkadziesiąt kilometrów dalej - w Èechach pod Kosířem - rozbudowany pałac odbija się w jednym ze stawów. Atrakcjami są: otaczający go rozległy park, Muzeum Strażackie oraz Muzeum Karoc, w którym umieszczono obok siebie zwyczajne powozy z XIX wieku i ozdobne karoce. Ciekawostką wśród nich jest elegancka, czarna karoca pogrzebowa.

Zamek krzyżacki

Bruntál (na północ od Ołomuńca). Sporych rozmiarów rezydencja w stylu renesansowo-barokowym była siedzibą krzyżaków. Została wybudowana na planie w kształcie wycinka koła. Do rąk krzyżackich trafiła do ich rąk jeszcze przed przebudową - po tym jak za uczestnictwo jego dotychczasowych właścicieli w powstaniu przeciw Habsburgom, został w 1621 r. skonfiskowany wraz z majątkiem. Stał się na dwa wieki siedzibą namiestników zakonu. Przebudowany w połowie XVIII wieku. Do zwiedzania zachęcają historyczne wnętrza ozdobione malowidłami ściennymi i wyposażone w meble i sprzęty z XVIII i XIX wieku. W pałacu znajduje się galeria, zbrojownia łowiecka i biblioteka. Płąc słynie także z monumentalnych schodów.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Varden: to budujące mieć takiego Papieża

2025-12-20 18:05

[ TEMATY ]

papież

Vatican Media

Obecność Boga jest czymś oczywistym, mówi o tym cała Biblia. To my jesteśmy nieobecni! Brat Wawrzyniec uczy nas, jak powrócić z naszego oddalenia, szukać zjednoczenia z Bogiem i zwracać uwagę na Tego, który jest w nas i wokół nas – mówi bp Erik Varden na temat polecanej przez Leona XIV książki „O praktykowaniu Bożej obecności”. To budujące, że mamy Papieża, który na pierwszym miejscu stawia poszukiwanie Boga i zachęca nas, byśmy czynili to samo – dodaje bp Varden, w przeszłości opat trapistów.

O książce brata Wawrzyńca, XVII-wiecznego francuskiego karmelity, Leon XIV mówił podczas spotkania z dziennikarzami na pokładzie samolotu w drodze powrotnej z Libanu do Rzymu. Jeśli chcecie zrozumieć, kim jestem, przeczytajcie tę książkę – mówił Ojciec Święty. Wczoraj natomiast ukazała się w watykańskim wydawnictwie LEV nowa edycja książki Brata Wawrzyńca, do której Leon XIV osobiście napisał wprowadzenie.
CZYTAJ DALEJ

#NiezbędnikAdwentowy: patron dnia św. Dominik z Silos

[ TEMATY ]

adwent

św. Dominik

#NiezbędnikAdwentowy

wikipedia.org

Św. Dominik z Silos

Św. Dominik z Silos

Św. Dominik z Silos to bardzo ciekawa i inspirująca postać. Był hiszpańskim mnichem, benedyktynem, opatem i reformatorem zakonu. Na świat przyszedł około 1000 r. w okolicy hiszpańskich Pirenejów.

Jego rodzice pochodzili z podupadłej rodziny szlacheckiej . Jako młody chłopiec opiekował się stadem owiec, które należało do jego ojca. W 1038 r. wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru San Millan de la Cogolla w Logroño. Kiedy otrzymał święcenia kapłańskie, opuścił klasztor i zamieszkał jako pustelnik w grocie w górach Sierra de Cameros. Po powrocie został mistrzem nowicjatu. Około roku 1030 został przeorem w San Millan de Cogolla.. Opuścił i ten klasztor, wydawało mu się bowiem, że zakonnicy mają tu za wiele wygód. Udał się do klasztoru św. Sebastiana w Silos. Niedługo potem popadł w konflikt z królem Nawarry Garcią III i udał się do Kastylii, gdzie król Ferdynand I Wielki mianował go opatem klasztoru św. Sebastiana w Silos.
CZYTAJ DALEJ

Wałbrzych. Pierwszy stopień święceń w rodzinnej parafii

2025-12-20 19:53

[ TEMATY ]

Wałbrzych

bp Marek Mendyk

święcenia diakonatu

ks. Tadeusz Wróbel

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Obrzęd święceń diakonatu. Nałożenie rąk i modlitwa konsekracyjna, centralny moment liturgii, przez który kandydat zostaje włączony w stan diakonów Kościoła.

Obrzęd święceń diakonatu. Nałożenie rąk i modlitwa konsekracyjna, centralny moment liturgii, przez który kandydat zostaje włączony w stan diakonów Kościoła.

Uroczystość święceń diakonatu była dla wspólnoty parafii św. Józefa Oblubieńca NMP wydarzeniem historycznym.

W sobotę 20 grudnia alumn Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej Paweł Kulesza przyjął sakrament święceń w stopniu diakonatu z rąk bp. Marka Mendyka, który przewodniczył uroczystej liturgii w rodzinnej parafii kandydata. W wydarzeniu uczestniczyła zgromadzona wspólnota parafialna, rodzina nowego diakona, a także społeczność seminaryjna wraz z przełożonymi. Kandydata do święceń przedstawił biskupowi rektor seminarium ks. Tomasz Metelica.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję