Reklama

Służą ludowi w Kościele Chrystusowym

Niedziela lubelska 28/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W niedzielę, 10 czerwca, wspólnota parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Kraśniku przeżywała spotkanie z bp. Mieczysławem Cisło. Okazją do wspólnej modlitwy była uroczystość udzielenia sakramentu bierzmowania młodzieży z III klas gimnazjum oraz dziękczynienie Bogu za 30 lat kapłaństwa proboszcza ks. kan. Wiesława Szewczuka oraz jego kolegów kursowych, którzy przyjęli święcenia prezbiteratu 12 czerwca 1982 r. W uroczystościach wzięło udział ok. 50 kapłanów, m.in. z dekanatów kraśnickiego i urzędowskiego oraz wierni.
Na początku Mszy św. w imieniu rodziców młodzieży przystępującej do bierzmowania słowa powitania wypowiedzieli Anna i Janusz Genejowie. Następnie ks. Proboszcz, dziękując Bogu za dar kapłaństwa, wspominał dzień przyjęcia święceń z rąk bp. Bolesława Pylaka. Szczególne słowa wdzięczności skierował do obecnych na uroczystości rodziców - Marii i Tadeusza, dziękując im za dar życia oraz wychowanie w wierze i miłości do Boga i ludzi. Licznie zgromadzonym wiernym przedstawił swoich kolegów kursowych, wśród których obecni byli proboszczowie: ks. Tomasz Bomba z Komarowa, ks. Edmund Boryca z Zezulina, ks. Józef Chwalisz z Suchowoli Radzyńskiej, ks. Witold Czuba z Dąbrówki, ks. Eugeniusz Derdziuk z Krasnobrodu, ks. Stanisław Dworniczak z Brzeżnicy Bychawskiej, ks. Stanisław Małysz z Lipin, ks. Marian Oszust z Cześnik, ks. Andrzej Pyter z Kumowa, ks. Adam Siedlecki z Werbkowic, ks. Paweł Słonopas z Bondyrza, ks. Eugeniusz Ziajko z Huty Józefów oraz ks. Mirosław Kowalczyk, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dziękując biskupom za zaufanie, jakim kapłani zostali obdarzeni przez pasterzy archidiecezji lubelskiej, ks. Szewczuk wspominał zmarłego abp. Józefa Życińskiego, który wpisał się w historię parafii Miłosierdzia Bożego przez decyzję budowy kościoła, wmurowanie kamienia węgielnego oraz wizytację kanoniczną. Polecając Miłosierdziu Bożemu śp. Metropolitę, zgromadzeni modlili się również w intencji zmarłych kapłanów, wyświęconych w 1982 r.: ks. Stanisława Kozyrę, ks. Konrada Sawickiego oraz ks. Kazimierza Zająca.
Bp Mieczysław Cisło podkreślił, że „z perspektywy czasu dziękujemy Bogu za posługę tych kapłanów, którzy otaczają ołtarz”. - Starali się oni na co dzień wlewać nową nadzieję w ludzkie dusze, jednać z Bogiem zagubionych, żywo wskazywać Chrystusową prawdę i łaskę, budować Kościół duchowy i materialny - mówił ks. Biskup. Pasterz podziękował ks. Szewczukowi za trud wznoszenia kościoła parafialnego, a wszystkim jubilatom za wierną służbę Kościołowi w Lublinie, Sandomierzu i Zamościu. Okolicznościową homilię wygłosił ks. E. Boryca. Dziękował w niej ks. Biskupowi za przewodniczenie jubileuszowej Liturgii oraz za ponad 30-letnią troskę, życzliwość, serce i modlitwę. Młodzież przystępującą do bierzmowania prosił, by odważnie szła przez życie z Bogiem i na co dzień pomnażała dary Ducha Świętego.
Przed zakończeniem Mszy św. dzieci, młodzież, rada duszpasterska oraz grupy modlitewne złożyły jubilatom życzenia, a bp Mieczysław Cisło poświęcił krzyże, przyniesione przez przystępujących do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej. Młodzież, przygotowana przez wikariusza ks. Zbigniewa Cąkałę, bardzo odpowiedzialnie i świadomie przyjęła sakrament bierzmowania. Wszyscy uczestnicy liturgii otrzymali pamiątkowe obrazki i zostali zaproszeni przez proboszcza ks. Wiesława Szewczuka na pierwszą Eucharystię do nowego kościoła, wybudowanego w latach 2008-2012. Uroczystość odbędzie się w pierwszą niedzielę października o godz. 12.00 pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika.
Druga stacja świętowania 30. rocznicy święceń kapłańskich znalazła swoje miejsce w Komarowie w diecezji zamojsko-lubaczowskiej u ks. Tomasza Bomby w czerwcowy wieczór, 13 czerwca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kult Serca Jezusowego

W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa uwielbiamy miłość Boga do człowieka, która objawiła się w Chrystusie. Najbardziej miłość ta widoczna jest w Jego męce i śmierci na krzyżu. Źródłem tej miłości jest Serce Jezusa przebite włócznią na krzyżu. Mówią o tym fakcie słowa zapisane w Ewangelii wg św. Jana: „Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19, 33-34).
Kult Serca Jezusowego ma swoje korzenie w Piśmie Świętym i najstarszej tradycji Kościoła. Święto to znali pierwsi chrześcijanie. Jednak dopiero w późniejszych wiekach w różnych formach pełniej się rozwinęło.
Wśród promotorów szerzących nabożeństwo (cześć, kult) Serca Jezusowego najważniejsze miejsce zajmuje św. Małgorzata Maria Alacoque (+1690). Ta nieznana, ukryta w zakonie zakonnica z Paray-le-Monial we Francji, przyczyniła się do wprowadzenia święta ku czci Serca Jezusowego. Doznała ona między rokiem 1673 a 1675 kilka mistycznych widzeń. W 1675 r. przeżyła czwarte i najważniejsze objawienie. W czasie oktawy Bożego Ciała, klęcząc przed Najświętszym Sakramentem, zobaczyła Chrystusa, który - wskazując na swoje Serce - wypowiedział następujące słowa: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości. W zamian od większości ludzi doznaje tylko niewdzięczności przez ich nieuszanowania i świętokradztwa, przez ich oziębłość i pogardę, z jaką się odnoszą do Mnie w tym Sakramencie Miłości. Ale o wiele większą boleść sprawia Mi to, że nawet serca Mnie poświęcone tak ze Mną postępują. Dlatego żądam od ciebie, żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był poświęcony na szczególną uroczystość ku uczczeniu Mojego Serca. W tym dniu wierni przystępować będą do Komunii Świętej, będą składać uroczyste wynagrodzenia przez publiczne wyznawanie win, aby naprawić zniewagi, jakich to Serce doznało podczas wystawiania na ołtarzach. Obiecuję ci również, że Moje Serce rozszerzy się, by roztaczać obficie wpływy swej Boskiej miłości na tych, którzy Mu oddawać będą tę cześć i którzy starać się będą, by Mu była oddawana” (Pamiętnik duchowy św. Małgorzaty Marii Alacoque, s. 93).
Początkowo kult Serca Jezusowego napotykał na wiele trudności, które wydawały się nie do przezwyciężenia. Dopiero prośba biskupów polskich, skierowana do papieża Klemensa XIII w 1765 r., odniosła długo oczekiwany skutek. Jeszcze w tym samym roku Stolica Apostolska postanowiła obchodzić święto Serca Jezusowego we wszystkich klasztorach Sióstr Wizytek. Potem rozszerzono je na całą Polskę. W 1856 r. papież Pius IX, na prośbę biskupów francuskich, rozszerzył je na cały Kościół. Papież Leon XIII w 1889 r. podniósł je do rangi uroczystości. W dziesięć lat później, w 1899 r., pod wpływem objawień, które miała s. Maria Droste - przełożona klasztoru Dobrego Pasterza w Oporto, Leon XIII wydał encyklikę O poświęceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Jezusowemu (Annum Sacrum). Wspomina w niej też o zatwierdzeniu Litanii do Najświętszego Serca Jezusowego oraz fakt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu. Akt ten odmawiany jest do dziś w Kościołach w pierwszy piątek miesiąca. Papież Pius XI w encyklice Miserentissimus Redemptor (Najmiłosierniejszy Odkupiciel), ogłoszonej w 1928 r., wzywał wiernych do ponawiania aktu zadośćuczynienia Sercu Jezusowemu. Przypominał też dwie praktyki związane z kultem Serca Jezusowego: Komunię św. wynagradzającą i nabożeństwo Godziny Świętej. Papież Pius XII z okazji setnej rocznicy zatwierdzenia święta Najświętszego Serca Pana Jezusa wydał w 1956 r. encyklikę Haurietis aquas, uważaną za „wielką kartę” kultu Serca Zbawiciela. W 1965 r. papież Paweł VI ogłosił dwa listy apostolskie: Investigabiles divitias Christi i Diserti interpretes. W listach tych Paweł VI gorąco zachęca do praktykowania i szerzenia kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wyraził także życzenie, by cześć Sercu Jezusowemu oddawano przez uczestnictwo w sakramencie Eucharystii, który jest najwspanialszym darem tego Serca.
W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawia się Mszę św. z procesją z Najświętszym Sakramentem wokół świątyni. Miesiąc czerwiec jest poświęcony w szczególny sposób czci Serca Jezusowego.

CZYTAJ DALEJ

Ostatnie pożegnanie ks. prałata Stanisława Paszkowskiego

2024-06-07 11:45

ks. Łukasz Romańczuk

Mszy świętej pogrzebowej ks. prałata Stanisława Paszkowskiego przewodniczył bp Maciej Małyga, a homilię wygłosił ks. Przemysła Vogt, diecezjalny Duszpasterz Rodzin i następca ks. prałata.

Na ceremonię pogrzebową przybyło wiele osób, które współpracowało ze zmarłym kapłanem. Byli obecni także kapłani, którzy na swojej drodze spotkali ks. prałata. - Jesteśmy świadomi, że gromadzi nas miłość, a nasza obecność jest odpowiedzią na miłość Boga do każdego z nas. Dziś szczególnie stajemy przy Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Pragniemy być blisko ucząc się miłości stając przy stole Słowa, eucharystycznym, z którego doświadczamy miłości tego Serca. W ludzkim sercu Jezusa ujawnia się miłość Boża. Z miłości tego serca powstał Kościół, sakramenty święte. Gromadzi nas Boża miłość i miłość do Boga. Także gromadzi nas miłość do człowieka, do świętej pamięci księdza Stanisława Paszkowskiego. Dziś naszymi sercami pragniemy powiedzieć Bogu dziękujemy za naszego księdza Stanisława, wieloletniego duszpasterza rodzin, za jego 78 lat życia, za 52 lata kapłaństwa, dziękujemy za jego serce - mówił ks. Vogt, dodając: - Serce ludzkie, kapłańskie, serce słuchające, otwarte, serce, które starało się być na wzór serca Nauczyciela. Serca, które umiłowało człowieka do końca. Ksiądz Prałat przez 42 lata był w naszej archidiecezji diecezjalnym duszpasterzem rodzin, starając się być bratem i sługą. O to prosił Boga na swoim obrazku prymicyjnym, aby rzeczywiście służyć. On wiedział, był tego nauczony, miał zapisane w sercu, w umyśle, że będziemy rozliczeni z miłości. Że staniemy ostatecznie przed Bogiem. Dlatego od początku służył szczególnie umiłowanym, ukochanym małżeństwom i rodzinom.

CZYTAJ DALEJ

Warszawa: Msza św. w intencji zmarłego szer. Mateusza Sitka

2024-06-07 15:50

[ TEMATY ]

Msza

żołnierz

Adobe Stock

W najbliższy poniedziałek, 10 czerwca 2024 r. o godz. 8, bp Wiesław Lechowicz odprawi w Katedrze Polowej WP (ul. Długa 13/15) Mszę św. w intencji zmarłego szer. Mateusza Sitka, żołnierza 1. Warszawskiej Brygady Pancernej, pełniącego służbę w ramach Wojskowego Zgrupowania Zadaniowego Podlasie.

Na stronie internetowej Ordynariatu Polowego pojawiła się informacja zapowiadająca Mszę św., a także prośba Ordynariusza Wojskowego o modlitwę za zmarłego, jego rodzinę i żołnierzy. „Biskup polowy Wiesław Lechowicz składa płynące z serca kondolencje Rodzinie Zmarłego oraz żołnierzom Wojska Polskiego. Biskup wraz księżmi kapelanami Ordynariatu Polowego otacza modlitwą śp. szer. Mateusza Sitka”, poinformował na stronie internetowej rzecznik Ordynariatu Polowego ks. płk SG Zbigniew Kępa.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję