Wielki Czwartek

W Wigilię Męki Pańskiej na pamiątkę ustanowienia przez Chrystusa sakramentu kapłaństwa ponad 300 kapłanów z naszej diecezji odnowiło swoje przyrzeczenia, złożone podczas święceń. W Wielki Czwartek święci się oleje święte niezbędne przy udzielaniu sakramentu chrztu, bierzmowania i sakramentu chorych. Oliwa była niegdyś środkiem wzmacniającym i leczniczym, a gałązki drzewa oliwkowego - symbolem pokoju. Dlatego Kościół tak szeroko wykorzystuje oliwę w swoich obrzędach.

Obrzęd ten ma miejsce tylko w kościołach katedralnych. Wierni obecni w tym dniu w katedrze łomżyńskiej byli świadkami poświęcenia oleju chorych i Krzyżma św. przez bp. Stanisława Stefanka.

Część druga obrzędów Wielkiego Czwartku nawiązuje do męki i śmierci Chrystusa.

Na pamiątkę Chrystusowego testamentu pokory i miłości Biskup Stanisław tym razem umywał nogi 12 rolnikom. Tak jak niegdyś Jezus "...złożył swe szaty, wziął prześcieradło i przepasał się nim. Potem napełnił naczynie wodą, zaczął umywać uczniom nogi i ocierać je prześcieradłem, którym był przepasany" (por. J 13, 4-5). "(...) opieka nad naszą polską ziemią wymaga bezinteresownej miłości - powiedział m. in. Biskup Stanisław - a chleb bez dotyku miłosnego będzie tylko produktem zimnej ekonomii".

W tym dniu do późnych godzin nocnych czuwaliśmy przy Chrystusie Eucharystycznym, przeniesionym do ciemnicy, posłuszni pragnieniu naszego Zbawcy, który polecił swoim uczniom w Ogrodzie Oliwnym: "Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!" (Mt 26, 38).

Adoracja była kontynuowana aż do wielkopiątkowego nabożeństwa, do momentu złożenia Jezusa do grobu.

Wielki Piątek

Dzień ten jest dla Kościoła dniem żałoby, w którym Odkupiciel przeszedł tragiczną mękę aż po ukrzyżowanie. W godzinach przedpołudniowych towarzyszyliśmy Chrystusowi wraz ze swoimi Biskupami i Kapłanami w Drodze Krzyżowej. Rozważaliśmy Misterium śmierci, która dała życie. Czuwaliśmy na modlitwie przy Grobie Pańskim.

Wieczorem uczestniczyliśmy w liturgii Męki Pańskiej, a potem z miłością ucałowaliśmy drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata.

Wielka Sobota

Wigilia Paschalna - dzień oczekiwania na radość Zmartwychwstania. Rano kapłan poświęcił przyniesiony przez nas pokarm do świątyni, po czym oddaliśmy Chrystusowi pokłon, adorując Jezusa złożonego w grobie.

W Wielką Sobotę Kościół oddaje hołd Chrystusowi - Temu, który jest Światłością świata. "Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia" (J 8, 12). Wieczorem kapłan poświęcił ogień, Paschał i wodę chrzcielną, która odradza nas dzięki męce i śmierci Pana Jezusa.

Niedziela Wielkanocna

Jezus zmartwychwstał, Jezus żyje! Oto cud zmartwychwstania, Boża tajemnica.

Obrzędy liturgii tego dnia rozpoczynają się Rezurekcją. Procesję otwierają kapłani niosący Paschał - symbol Chrystusa, naszego Nauczyciela, figurę Chrystusa z chorągwią zwycięstwa w dłoni oraz Krzyż ze stułą na ramionach - symbol Chrystusa Najwyższego Kapłana.

Kierując słowo do wiernych podczas Rezurekcji, Biskup Stanisław po raz kolejny powrócił do roli sakramentu chrztu w życiu człowieka, który daje możliwość budowania "normalnego" świata pełnego sensu. "Ręce muszą być sterowane ochrzczonym sercem. Tylko wtedy będą miejsca pracy, gdy pozwolimy Chrystusowi zagościć w naszych sercach. Europie potrzebny jest chrzest - powiedział w homilii Biskup Stanisław - Europa bez chrztu wyrzuciła ludzi na bruk. Tylko ochrzczony nadaje się do budowania globalizmu".