Takim pierwszym momentem w historii diecezjalnej diakonii ewangelizacji, który można uznać za jej początek, jest wrzesień 1980 r. Wtedy w Gorzowie w kurii biskupiej odbyło się spotkanie moderatorów Ruchu Światło-Życie i na tym spotkaniu powołano diakonię jedności. Miała ona realizować w naszej diecezji plan „Ad Christum Redemptorem”, który był wtedy wprowadzany w całej Polsce w ramach ruchu oazowego - opowiada Karolina. - Diakonia jedności rozpoczęła swoją posługę na przełomie roku 1980/81. I właśnie rok 1981 jest czasem znacznego rozwoju działań ewangelizacyjnych, szczególnie w Zielonej Górze. Wspólnota oazy studentów i osób pracujących przejęła obowiązki diakonii jedności i zaczęła wdrażać wspomniany już plan „Ad Christum Redemptorem”. Diakonia ewangelizacji zaczęła funkcjonować.

Pierwsi odpowiedzialni

W 1985 r. odpowiedzialny za diakonię został Dariusz Świdkiewicz, a pracę grupy wspierał ks. Kazimierz Helon. Kolejne przełomowe wydarzenie miało miejsce w Głogowie w 1993 r. Odbyły się pierwsze rekolekcje kształtujące animatorów ewangelizacji, czyli KODAE. Ważny był też rok milenijny, kiedy podczas sierpniowego ORD (Oaza Rekolekcyjna Diakonii) animatorzy Dorota Wołczecka, Justyna Wojnarowska i Mariusz Nowak podjęli posługę w diakonii ewangelizacji. Oni stworzyli zespół, który na nowo rozpoczął systematyczną pracę w tej diakonii. We wrześniu tego samego roku wybrano moderatora diakonii - został nim ks. Jacek Golombek. Kiedy w 2004 r. ks. Jacek wyjechał na misje do Brazylii, jego miejsce zajął ks. Adrian Put, który tę funkcję sprawuje do dziś.
- Bardzo ważna data to również rok 2005 - w lutym odbyła się pierwsza w naszej diecezji ORAE, czyli Oaza Rekolekcyjna Animatorów Ewangelizacji. Te rekolekcje odbywają się co roku w Paradyżu podczas ferii zimowych i jest to dla nas duża radość, ponieważ jako jedna z nielicznych diecezji w Polsce możemy się tym pochwalić - mówi Karolina.
Kolejną inicjatywą diakonii był pilotażowy program ewangelizacyjny dla szkół ponadgimnazjalnych realizowany w latach 2007/08 pod nazwą Szkoły Nowego Życia. Wzięło w nim udział 12 szkół średnich.

Głoszą na Krańcach

W diakonii obecnie posługę pełni 36 animatorów, którzy bardzo duży nacisk kładą na własną formację i uczestniczą w wielu akcjach, nie tylko tych organizowanych przez naszą diecezję. - Trzeba przyznać, że diakonia ewangelizacji jest diakonią niebywale prężną, o czym świadczą liczne inicjatywy, w których bierzemy udział i które wprowadzamy w życie - wyjaśnia Basia. - Prowadzimy m.in. Oazę Ewangelizacji, skierowaną do młodzieży. To fantastyczna propozycja dla ludzi, którzy chcą wiedzieć, co to jest oaza i jeszcze nie pojechali na I stopień. To też świetna oferta dla młodzieży bierzmowanej. Wiemy, że w diecezji często szuka się różnych alternatyw rekolekcji dla nich, a na OE oni wyjeżdżają razem, są w jednym miejscu i wtedy przekazywane są im różne wartości - przede wszystkim Ewangelia.
- Taką naszą wizytówką, czymś, co jest właściwe tylko naszej diecezji, jest inicjatywa Krańce. Po raz pierwszy została zrealizowana w 2005 r. w Gorzowie podczas Dni Młodych i powtarzana jest co roku we wrześniu - mówi Karolina. - Nasi animatorzy i inne osoby, niekoniecznie związane na stałe z diakonią, przyjeżdżają na warsztaty, które uczą, pomagają nam zdobyć doświadczenie w ewangelizowaniu. I kiedy rozpoczynają się Dni Młodych, wychodzimy do ludzi, którzy na nie przyjechali. To nie tylko osoby zaangażowane w jakieś wspólnoty - to często młodzież bierzmowana albo taka, która nie ma na co dzień styczności z Kościołem i nie wie, o co tu chodzi, a wreszcie tacy, którzy przyjechali z jakiegoś przymusu. Uczestnicy „Krańców” podchodzą do nich indywidualnie i zachęcają do wzięcia aktywnego udziału w DDM, i przy tej okazji głoszą im Chrystusa.
Ewangelia trafia nie tylko do tych, którzy jej nie znają. - Krańce pokazują nam też, że ewangelizacji potrzebują ludzie, którzy już są w Kościele i nawet się udzielają - ale jednak duch w nich często gaśnie i potrzebują takiego zastrzyku, czasami wystarczy, jak zobaczą, że komuś się jeszcze chce - wyjaśnia Basia.
Diakonia co jakiś czas przygotowuje też tematyczną Oazę Modlitwy dla animatorów.

Wręcz rozrywani

Muzyczny zespół ewangelizacyjny „Full of Grace” założony w 2006 r. to jeden ze znaków rozpoznawczych diakonii. Od lat grają m.in. podczas wrześniowej pielgrzymki Ruchu Światło-Życie do Rokitna, w trakcie DDM czy pielgrzymki maturzystów na Jasną Górę. W ciągu roku dają różne koncerty ewangelizacyjne i prowadzą szkolne rekolekcje. Koncertują też poza granicami Polski. Ich ostatnie przedsięwzięcia to koncert kolęd w Głogowie i z najświeższych - rekolekcje z koncertem ewangelizacyjnym w Szprotawie. - Trzeba przyznać, że jest to zespół bardzo rozchwytywany. Kiedy mam okazję porozmawiać z jego liderką Martą Stadnik, słyszę, że gdziekolwiek się pojawiają, wzbudzają duże zainteresowanie. Bo rzeczywiście prezentują wysoki poziom - Marta skończyła zresztą z wyróżnieniem dyrygenturę i po prostu zna się na rzeczy. Dlatego ludzie ich zapraszają, widzą, że to wysoka jakość i warto - wyjaśnia Basia.
- Ten profesjonalizm wyróżnia ich spośród wielu zespołów przykościelnych, które często kojarzą się z jakąś gitarką i trzema chwytami - dodaje Karolina.

Szukając różnych form

Jedną z najnowszych grup utworzonych przy diakonii ewangelizacji jest zespół teatralny. Grupa dopiero się rozkręca, wciąż pojawiają się nowe osoby. Zajęcia prowadzą Danuta i Krzysztof Irysikowie, związani m.in. z teatrem Małe Co Nieco. - Pierwszą próbą pokazania tego, co ten zespół potrafi, będzie koncert ewangelizacyjny w kwietniu, w trakcie którego wystąpimy z 11-minutowym przedstawieniem - mówi Basia. - Ważne w tej grupie jest to, że nie skupiają się w niej tylko ludzie z diakonii ewangelizacji, ale też inni animatorzy i uczestnicy Ruchu Światło-Życie, którzy chcą się rozwijać pod względem teatralnym. Dostają bardzo konkretny i profesjonalny warsztat, wszystko w duchu chrześcijańskim.
Animatorzy diakonii uczestniczą też w programie Akademii Liderów Nowoczesnej Ewangelizacji. - To dowód na to, że szukamy różnych form, nie zamykamy się tylko w swoim świecie - wyjaśnia Basia. - Ta propozycja jest dla nas o tyle ciekawa, że rzeczywiście kształtuje osobę lidera i to jest fantastyczny warsztat dla wszystkich, którzy w ogóle chcą kogokolwiek animować.

Zawsze gotowi

Diakonia zapraszana jest do posługi podczas różnych rekolekcji, nie tylko oazowych. - Rekolekcje szkolne są o tyle specyficzne, że trzeba w ich trakcie zrobić dużo w krótkim czasie. Musieliśmy się nauczyć być elastycznym i zawsze gotowym do działania. Tu nie ma czasu na lenistwo czy zastanawianie się nad czymkolwiek. Poprzez kształtowanie naszej relacji z Chrystusem uczymy się być gotowi - jak mówi św. Paweł - w porę i nie w porę - mówi Basia.
Karolina dodaje: - Nasi animatorzy posługują również podczas rekolekcji wakacyjnych. Zwłaszcza na I stopniu ONŻ, ze względu na jego charakter. Ale nie tylko - jeździmy wszędzie tam, gdzie jesteśmy potrzebni. Wakacje to czas naszego naprawdę prężnego działania.
Wszystko wskazuje na to, że… - To nie jest diakonia inicjatyw czasowych. Animatorzy posługują na co dzień, chociażby w swoich parafiach - podkreśla Basia.

Nasi w Polsce i na świecie

Przedstawiciele diakonii pojawiają się na wydarzeniach pozadiecezjalnych, m.in. po to, by czerpać z doświadczenia innych. W czerwcu 2010 r. w Warszawie odbył się Kongres Ewangelizacyjny, organizowany przez Centralną Diakonię Ewangelizacji. - Wykraczał poza ruch oazowy i był skierowany do wszystkich środowisk ewangelizacyjnych w kraju i za granicą. Wzięły w nim udział cztery nasze animatorki - opowiada Karolina. - To był czas świeżego spojrzenia na diakonię w naszej diecezji i myślę, że już daje owoce.
Przedstawicielki diakonii - Dorota Kędzierska i Kasia Pabisiak - wzięły też udział w Ewangelizacyjnej Oazie Nowego Życia III stopnia, która odbyła się na szlaku św. Jakuba do Santiago de Compostela. - Z ich relacji wiemy, że podczas drogi uczestnicy ewangelizowali siebie nawzajem oraz ludzi, których spotykali na szlaku - mówi Karolina. - Mówili o Chrystusie ludziom z całego świata i byli bardzo ciepło przyjmowani. Często nie musieli nawet mówić o Bogu, samą swoją obecnością pokazywali, że On jest. W ich opowieściach uderzyło mnie też, że hiszpańskie kościoły, choć takie piękne, często świecą pustkami i nie sprawuje się w nich już Mszy św. Wiele z tych świątyń było otwieranych specjalnie dla nich i ich obecność sprawiała, że choć przez chwilę znów w takim kościele było życie.

Ojcowie i matka

W diakonii ewangelizacji posługuje kilku moderatorów. Na czele stoi ks. Adrian Put, wspomagają go ks. Przemysław Janicki - odpowiedzialny m.in. za oazę ewangelizacji oraz ks. Łukasz Malec, który odpowiada m.in. za ORAE i… jedna moderatorka. - Na czym polega moja posługa? Idąc duchem naszego założyciela ks. Franciszka Blachnickiego: moderator jest ojcem, a moderatorka matką - wyjaśnia Basia. - Moderator ma pieczę nad całością działań i dba o nasze struktury, a moim zadaniem jest dbanie o relacje między animatorami, o kontakt między nami, bo przecież mieszkamy w różnych rejonach. Chodzi o to, żebyśmy czuli się w tej diakonii naprawdę jak we wspólnocie.