Wielu z nas ma jeszcze w pamięci obrazy z pielgrzymki Ojca
Świętego Jana Pawła II do Ziemi Świętej w marcu 2000 r., podczas
której papież modlił się w Bazylice Grobu Bożego w Jerozolimie. Pamiętamy
tę pełną pokory modlitwę Namiestnika Chrystusowego w miejscu, gdzie
złożono Ciało zdjęte z krzyża i gdzie dokonał się cud Zmartwychwstania.
Kilkanaście dni temu, w czasie Triduum Paschalnego mogliśmy przeżywać,
dzięki Liturgii, te tajemnice, które dokonały się blisko dwa tysiące
lat temu. Przybliżeniu ich służyły czynione na tę okazję wielkoczwartkowe
ciemnice i groby, które są próbą odwzorowania miejsc świętych nawiedzonych
przez Papieża i nawiedzanych, przynajmniej do niedawna, przez setki
tysięcy chrześcijan z całego świata. Do ich wykonania angażują się
najczęściej sami duszpasterze, ale nierzadko pomagają im artyści
zamieszkujący w parafii, pracownicy parafialni, katecheci, członkowie
grup parafialnych, młodzież. Scenografia jest najczęściej wyrazem
tego, czym żyje Kościół, naród i świat współczesny. Jakie treści
wpisane były w tegoroczną scenografię Grobów Pańskich w diecezji
drohiczyńskiej? Mówi o tym niniejszy fotoreportaż.
Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.
Ona jest Matką całego świata, bo w tej samej chwili, w której anioł przyniósł Jej nowinę, dobrą nowinę, że stanie się Matką Chrystusa, a Ona zgodziła się zostać służebnicą Pańską, zgodziła się także zostać naszą Matką, Matką całej ludzkości. Matka Maryja jest nadzieją ludzkości. (M40)
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Autorstwa Lothar Wolleh - Praca własna, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
Jest ona uważana za „kamień milowy” w stosunkach Kościoła katolickiego z religiami niechrześcijańskimi; „nowy początek”, „Magna Charta”, „rewolucję kopernikańską”. Wiele superlatywów otacza deklarację „Nostra aetate”, przyjętą 60 lat temu, 28 października 1965 roku, przez Sobór Watykański II z 96-procentowym poparciem. W dokumencie Kościół podkreślił swoje uznanie dla innych religii i nawiązał z nimi dialog i współpracę. Już wtedy stwierdzono nawet, że cały Sobór będzie oceniany na podstawie tej deklaracji.
Otwarcie się na inne religie jest jednym z największych osiągnięć Soboru Watykańskiego II (1962-1965). Kluczowe dla tego zwięzłego dokumentu jest następujące stwierdzenie:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.