Reklama

Czy katolicy boją się katolickich dziennikarzy?

Niedziela legnicka 4/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obchodzone w styczniu wspomnienie św. Franciszka Salezego, który został obrany patronem dziennikarzy katolickich, jest okazją do postawienia sobie pytania, o stosunek katolików do publikacji ukazujących się w mediach katolickich. Z jednej strony cieszymy się, że mamy wreszcie wolny dostęp do rynku mediów, że można wydawać czasopisma, książki, tworzyć strony internetowe, oglądać i słuchać programy w telewizji i radiu, które przygotowywane są przez redakcje i dziennikarzy katolickich. Z drugiej strony, wydaje się, że te różne sposoby przekazu treści ewangelicznych nie przynoszą szybko widocznych efektów. Zlaicyzowany, zeświecczony sposób życia, lansowany przez media świeckie, bardziej pociąga katolików, niż treści wiary zawarte w przekazach mediów katolickich.
Obecnie, kiedy trwają odwiedziny duszpasterskie w parafiach, wielu księży, ale także towarzyszących im przedstawicieli służby liturgicznej, osobiście doświadcza nieraz krzywdzących opinii o Kościele, płynących z ust tych, którzy mówią o sobie, że są wierzący.
Taki stan rzeczy może oczywiście być polem do badań i analiz uczelnianych, ale warto przez chwilę zastanowić się nad postawionym w tytule pytaniem, czy - a jeżeli tak, to dlaczego katolicy tak mało korzystają z publikacji katolickich dziennikarzy?
Nawet, jeśli nas osobiście ten problem nie dotyczy, bo sięgamy po katolickie czasopisma i korzystamy z takich mediów, może warto rozejrzeć się wokół nas i spróbować rozmawiać z tymi, którzy tego nie robią.
Odpowiedzi będą zapewne różne. Najczęściej można usłyszeć, że nie mają na to czasu. Praca, obowiązki, niespodziewane wydarzenia sprawiają, że brakuje im dłuższej chwili na takie zatrzymanie się nad sobą i refleksji nad swoim życiem. Łatwiej obejrzeć wiadomości w jakiejkolwiek świeckiej stacji TV, gdzie w ciągu 1, 5 minuty „wiedzą” już o danym wydarzeniu „wszystko”, niż poświęcać więcej czasu i uwagi na wiadomości na kanale TV katolickim, gdzie to samo wydarzenie omawiane jest dwa razy dłużej, a na dodatek opatrzone komentarzem, który zmusza do myślenia. Łatwiej zasiadając do komputera przeglądnąć szybko najnowsze wiadomości o rosnących cenach, o wypadkach, o nowych lub starych pomysłach polityków, nowych fryzurach dla psów, wyłapać nową mp3 i oglądnąć jakiś filmik na portalu z takimi materiałami, niż zainteresować się wydarzeniami z życia Kościoła, swojej diecezji, parafii czy też katolickiego ruchu lub stowarzyszenia. (Np. w rankingu stron www. w stat24, wśród 1000 stron, znajdują się 4 katolickie). Łatwiej niektórym sięgnąć i poprzerzucać strony jakiegoś tabloidu, gdzie jest przewaga obrazków nad tekstem, niż znaleźć więcej czasu na lekturę katolickiego tygodnika, gdzie proporcje tekstu do ilustracji są odwrotne.
Dlaczego tak się dzieje? Nie damy oczywiście na to wyczerpującej odpowiedzi, bo może być ich tyle, ilu ludzi podjęłoby się takiego wyjaśnienia. Wydaje się jednak, że przede wszystkim publikacje umownie mówiąc „katolickie”, wymagają większego zaangażowania u odbiorców. Bardziej zmuszają do myślenia, zastanowienia się, konfrontacji swego życia z poznawanymi treściami. Dlatego nasze media, często „przegrywają” w zestawieniu popularności z mediami świeckimi, być może także dlatego, że niektórzy odbiorcy z góry zakładają, że jak coś jest z przymiotnikiem „katolicki”, to musi być czymś gorszym, nudnym i nieciekawym.
O św. Franciszku Salezym czytamy, że w pewnym okresie swego życia (1594 r.) udał się w charakterze misjonarza do okręgu Chablais, by umocnić w wierze katolików i aby próbować odzyskać dla Chrystusa tych, którzy odpadli od wiary i przeszli na kalwinizm. Św. Franciszek odwiedzał wioski i poszczególne zagrody wieśniaków. Miał dar nawiązywania kontaktu z ludźmi prostymi, umiał ich przekonywać, swoje spotkania okraszał humorem. Na murach i parkanach rozlepiał ulotki - zwięzłe wyjaśnienia prawd wiary. Tym samym, wykorzystując ten prosty sposób przekazu, dawał ludziom uzasadnienie i pomocne argumenty do trwania w wierze.
To może też być podpowiedź i na nasze czasy, by przez zwięzłe, ale treściwe publikacje, na nowo „oswoić” naszych współbraci w wierze, z mediami katolickimi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Do Francji przybył z innymi nielegalnymi imigrantami - chwilę potem dokonał zamachu w bazylice w Nicei

2025-02-10 17:37

[ TEMATY ]

Francja

Adobe.stock.pl

W Paryżu rozpoczął się w poniedziałek proces sprawcy ataku terrorystycznego, dokonanego 29 października 2020 roku w bazylice w Nicei, w którym zginęły trzy osoby. Oskarżony, obywatel Tunezji Brahim Aouissaoui oświadczył przed sądem, że ma amnezję i nie pamięta swych działań.

"Nie pamiętam faktów, nie mam nic do powiedzenia, bo nic nie pamiętam" - oświadczył Aouissaoui. Od początku śledztwa przekonywał on, że nie pamięta ani ataku, ani swojego wcześniejszego życia w Tunezji. Podczas przesłuchania przed sądem w poniedziałek powiedział też, że nie zna nazwiska swojego adwokata. Potwierdził zaś swoją tożsamość.
CZYTAJ DALEJ

Uczona siostra

Niedziela Ogólnopolska 6/2020, str. VIII

[ TEMATY ]

patron

święta

św. Scholastyka

Adobe.Stock.pl

Św. Scholastyka z Nursji

Św. Scholastyka z Nursji

Dlaczego? Ponieważ imię św. Scholastyki wywodzi się z łacińskiego słowa scholasticus, które oznacza osobę uczoną, studenta bądź nauczyciela. Ponadto Scholastyka była bliźniaczą siostrą św. Benedykta z Nursji, jednej z bardziej znanych kościelnych postaci.
Św. Scholastyka z Nursji ur. 2 marca 480 r. zm. 10 lutego 543 r.

Scholastyka żyła na przełomie V i VI stulecia w Italii, a konkretnie w Umbrii. Wzorując się na bracie Benedykcie, który założył pierwszy męski klasztor, uczyniła podobnie wobec kobiet. Tak powstały zakony benedyktynów i benedyktynek, a najbardziej znane związane z nimi miejsce to Monte Cassino.
CZYTAJ DALEJ

Zachowajmy czujność, bo po wyborach edukacja zdrowotna może wrócić jako obowiązkowa

2025-02-10 19:45

[ TEMATY ]

edukacja seksualna

edukacja zdrowotna

Adobe Stock

Mamy świadomość, że minister Barbara Nowacka nie uznała naszych racji i konstytucyjnych praw jako rodziców. Zmiana edukacji zdrowotnej z obowiązkowej na nieobowiazkową to efekt nacisków w koalicji, ale po wyborach prezydenckich to się może zmienić. Dlatego musimy być dalej czujni, organizować protesty i tłumaczyć, dlaczego nie posyłać dzieci na ten przedmiot oraz walczyć, aby Wychowanie do Życia w Rodzinie nie zostało zlikwidowane - mówi KAI Agnieszka Pawlik-Regulska, prezes Stowarzyszenia Nauczycieli i Pracowników Oświaty „Nauczyciele dla Wolności” oraz koordynator Koalicji na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły.

Ministerstwo Edukacji Narodowej ogłosiło niedawno, że nowy przedmiot - edukacja zdrowotna - nie będzie w roku szkolnym 2025/26 obowiązkowy. Na pytanie KAI, czy to kończy spór z rodzicami i nauczycielami, którzy sprzeciwiali się wprowadzeniu tego przedmiotu do szkół ze względu na zawarte w nim szkodliwe treści dotyczące sfery seksualnej, a może raczej nakazuje dalszą czujność, Agnieszka Pawlik-Regulska odpowiada: "Zdecydowanie trzeba być dalej czujnym".
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję