W bieżącym roku przypada 10. rocznica powstania Muzeum Diecezjalnego w Rzeszowie, które na trwałe wpisało się w pejzaż kulturalny diecezji rzeszowskiej i jest także liczącą się placówką kulturalną na Podkarpaciu
Muzeum erygował biskup rzeszowski Kazimierz Górny dekretem z dnia 15 sierpnia 1997 r. Pierwszym dyrektorem został ks. Franciszek Dziedzic, który pełnił wtedy funkcję proboszcza parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Rzeszowie (Staroniwa), absolwent Wydziału historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, malarz. Ponad rok trwały prace przy organizowaniu muzeum, które otrzymało na początek pomieszczenia w podziemiach gmachu Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie przy ul. Zamkowej 4. Uroczyste otwarcie Muzeum odbyło się 25 września 1998 r., w ramach rzeszowskich obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa Kulturowego.
Rzeszowskie Muzeum Diecezjalne zajmuje się przede wszystkim gromadzeniem zabytków sztuki sakralnej, wyłączonych już z kultu, a znajdujących się na terenie diecezji rzeszowskiej. W ciągu zaledwie 10 lat jej funkcjonowania zgromadzono kilkaset eksponatów sztuki sakralnej. Zbiory są bardzo różne i z różnych okresów. Zasadniczy trzon zbiorów stanowią: rzeźby gotyckie, rzeźby i obrazy barokowe, szaty i naczynia liturgiczne oraz księgi liturgiczne. Do cenniejszych eksponatów należą m.in. XIV-wieczny Krucyfiks (pochodzący z kościoła w Rożnowicach), XVI-wieczna rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego (ze Sławęcina), XVII-wieczny obraz przedstawiający Chrystusa u słupa (z Czudca), XVII-wieczna rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego (z Lubli), gotycka figura Matki Bożej, wykonana przed 1410 r. w stylu Pięknych Madonn (z okolic Jasła), feretron przedstawiający Matkę Bożą Niepokalaną na globie ziemskim, depczącą głowę węża, wykonany w 1698 r. w kręgu szkoły Dolabellego (z Bączala Dolnego), stacje Drogi Krzyżowej z przeł. XVII/ XVIII wieku (z Osieka Jasielskiego) oraz zespół zabytkowych monstrancji z przeł. XVIII/XIX wieku. Ciekawa też jest kolekcja 12 Apostołów ze szkoły Wita Stwosza, kolekcja kilku figur św. Jana Nepomucena z różnych okresów. Można też zobaczyć unikatowy zespół obiektów wojskowego ołtarza polowego z czasu I wojny światowej oraz ołtarzyk polowy oddziału partyzanckiego z czasu II wojny światowej. Z każdym rokiem Muzeum wzbogaca się o nowe eksponaty. Muzeum otrzymało niektóre przedmioty od kolekcjonerów prywatnych. Zasługą Muzeum jest też ratowanie często bezcennych zabytków kultury sakralnej przed bezpowrotnym zniszczeniem. Wyłączone z kultu, bez należytej opieki nie miałyby szans na przetrwanie. Muzeum poddaje je niezbędnym zabiegom konserwatorskim, a następnie udostępnia zwiedzającym. Oprócz obiektów zabytkowych w Muzeum organizowane są wystawy dzieł współczesnej sztuki religijnej. Muzeum prowadzi także działalność naukowo-badawczą. Przy okazji zakończenia prac konserwatorskich przy obiektach, które są własnością Muzeum, czy też konserwacjach obiektów będących w kulcie, organizowane są prezentacje, połączone z sesją naukową dla historyków sztuki. Ponadto Muzeum organizuje lekcje z historii sztuki dla młodzieży.
Funkcjonowanie Muzeum i jego stały rozwój jest możliwy przede wszystkim dzięki ogromnemu zaangażowaniu ks. Franciszka Dziedzica. Wszystko to jest możliwe dzięki wsparciu Biskupa Rzeszowskiego oraz dotacjom diecezji rzeszowskiej, władz państwowych, konserwatora zabytków oraz licznych ofiarodawców.
Muzeum Diecezjalne jest specyficzną placówką kulturalną. Eksponowana jest w nim bowiem kultura religijna katolickiej wspólnoty. I choć nie jest miejscem sakralnym, to jednak obiekty tam zgromadzone pobudzają do refleksji i ukazują ponadczasowe wartości, które są świadectwem wiary poprzednich pokoleń.
Prawo do wywieszenia flagi Rzeczypospolitej 11 listopada ma każdy obywatel. Przepisy nakazują traktować ją z szacunkiem. Biało-czerwona flaga podlega ochronie prawnej, a za jej za jej niewłaściwe eksponowanie grożą kary. Wywieszana publicznie musi być czysta i mieć czytelne barwy.
We wtorek 11 listopada obchodzone będzie Narodowe Święto Niepodległości. To jeden z kilkunastu dni w roku, kiedy zgodnie z przepisami wszystkie organy państwowe i samorządowe mają obowiązek umieszczenia na budynkach lub przed budynkami, które są siedzibami urzędowymi albo miejscem obrad, flagę państwową Rzeczpospolitej Polskiej.
Opactwo i kościół św. Anzelma na Awentynie w Rzymie
Awentyn to jedno z siedmiu wzgórz, na których założono Rzym – jest położone najbardziej na południe i odizolowane. Ma strome zbocza, które schodzą do Tybru. Na jego szczycie znajdują się dziś historyczne świątynie tak jak bazylika św. Sabiny, bazylika świętych Bonifacego i Aleksego oraz kościół św. Anzelma. Katolikom na całym świecie znany jest właśnie kościół sant’Anselmo, bo tutaj od 1962 roku papieże rozpoczynają procesję popielcową - wraz z kardynałami, biskupami oraz mnichami benedyktyńskimi i dominikańskimi, prowadzą procesję, która kończy się w kościele Santa Sabina.
Najnowasza historia tego kościoła związana jest z Leonem XIII - w 1888 roku papież powierzył arcybiskupowi Katanii, benedyktynowi Giuseppe Benedetto Dusmetowi, zadanie ponownego otwarcia zabytkowego kolegium Sant'Anselmo (św. Anzelma). Architektem budowli był pierwszy opat prymas, Ildebrando De Hemptinne, a budowę powierzono słynnemu wówczas architektowi Francesco Vespignaniemu. Nowy kościół Sant'Anselmo został ukończony i konsekrowany 11 listopada 1900 roku, dokładnie 125 lat temu, ale Papież, wówczas „więzień Watykanu” nie mógł w uczestniczyć w tej ceremonii.
Przy wjeździe do Janowa Lubelskiego została poświęcona kapliczka dedykowana Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Podróżni wjeżdżający do Janowa Lubelskiego od strony Modliborzyc, witani są przez stylową kapliczkę ufundowaną przez okolicznych mieszkańców. W środku ustawiono figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa i drewnianą figurę św. Jana ewangelisty. – Od dekad miejsce w którym stała kapliczka nazywano „u św. Jana” wiązało się to z tym, że w dawnej kaplicy stał „świątek” czyli figura św. Jana. Niestety jakiś czas temu została ona skradziona. Była wyrzeźbiona w drewnie, w dawnym stylu i bardzo lubiana przez okolicznych mieszkańców, którzy przy kaplicy śpiewali majówki i modlili się idąc do pracy w polu. Z czasem na miejscu skradzionej figury ustawiono gipsową figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa – wspomina Ryszard Butryn. Mieszkańcy janowskiego Zaolszynia od dawna nosili się z zamiarem odnowienia niszczejącej kapliczki. – Ta decyzja wreszcie dojrzała i zebrał się sztab ludzi, którzy przystąpili do konkretnych działań. Niestety kapliczka była bardzo zniszczona, elementy drewniane spróchniałe. Nie miała ona solidnego fundamentu, dlatego podstawa była niemalże przegniła. Jej renowacja była niemożliwa, dlatego podjęto decyzję o zrobieniu nowej, drewnianej, w starym stylu. Budowy podjęli się Stanisław Kłyś i Jan Wieleba z Godziszowa – opowiada Grzegorz Jargiło, jeden z inicjatorów prac przy kapliczce. Mieszkańcy wspólnie uporządkowali teren i przygotowali solidny fundament pod nową kapliczkę. Prace wsparli fachową pomocą druhowie z OSP w Białej. – We wnętrzu nowej kapliczki postanowiliśmy umieścić figurę Serca Pana Jezusa i nową, wyrzeźbioną przez Ryszarda Butryna, figurę św. Jana ewangelisty, aby nawiązać da dawnej tradycji – dodaje Grzegorz Jargiło. Poświęcenia kaplicy dokonał ks. Tomasz Lis, proboszcz parafii. Na wspólnej uroczystości zebrali się mieszkańcy Zaolszynia i okolicznych ulic. Obecni byli: Krzysztof Kołtyś, burmistrz Janowa Lubelskiego wraz z zastępcą Czesławem Krzysztoniem oraz Radni Rady Miasta i Powiatu. Podczas poświęcenia modlono się za fundatorów i budowniczych dawnej kapliczki oraz za tych, którzy przyczynili się do zorganizowania budowy i wyposażenia nowej kapliczki. – Każda przydrożna kapliczka to znak wiary i miejsce modlitwy. Mam nadzieję, że nowa kapliczka, która wita wjeżdżających do naszego miasta, będzie zachęcać do modlitwy, a dla przyszłych pokoleń będzie symbolem naszej wiary – podkreślił ks. Tomasz Lis.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
