Reklama

Polskie rolnictwo solą w oku Unii Europejskiej

Niedziela łomżyńska 4/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. PAWEŁ BEJGER: - Panie Senatorze, wiele rozmawiam z polskimi rolnikami. Tematem naszych rozmów, wiadomo, jest sytuacja, w jakiej obecnie znalazła się wieś. Oczywiste stało się również narzekanie chłopów na swój los, że nikt się nimi nie interesuje, że sprawy dotyczące przystąpienia Polski do Unii Europejskiej zdominowały wszystkie inne kłopoty. Że komuś tak bardzo zależy na tym, aby sprzedać polską jeszcze ziemię. Jaka, Pana zdaniem, jest naprawdę obecna sytuacja polskich rolników?

JAN CHODKOWSKI: - Materialna sytuacja polskiego rolnika jest zła. Jeszcze bardziej pogorszyła się, kiedy pod chłopskie strzechy zajrzała prawdziwa zima. Śnieg, mróz sparaliżowały prace gospodarzy, którzy specjalizowali się w produkcji mleka. Mleczarnie nie odbierały w terminie mleka i innych towarów wyprodukowanych na wsi. Z drugiej strony możemy powiedzieć, że i samopoczucie rolnika jest dzisiaj złe. Wynika to z przekonania, że polski chłop czuje się niepotrzebny, niepotrzebna staje się jego praca. Niektórzy mówią wprost, że polski rolnik przeszkadza dziś w osiągnięciu dobrobytu naszego kraju.

- Sytuacja polskiego rolnictwa miała ulec zdecydowanej poprawie po 23 września ubiegłego roku. Nowa ekipa rządząca obiecała, że priorytetem rządzących stanie się polepszenie sytuacji wsi. Stało się zupełnie inaczej...

- Obecne działania ministerstwa rolnictwa idą zdecydowanie w złym kierunku. Zapewne nie tego spodziewali się chłopi. Przecież nie jest tajemnicą, że rolnicy w wielu przypadkach są oszukiwani.

- Na przykład...

- Kwestia posunięć budżetowych. Generalnie uważa się, że oprocentowanie dochodów od odsetek uderza przede wszystkim w ludzi bogatych. To jest nieprawda, takie posunięcie uderza w polskiego rolnika, w najbiedniejszych. Każdy rolnik pieniądze za mleko, za żywca czy emeryturę dostaje tylko przez konto bankowe, przez ROR. Tam właśnie, na tym rachunku, pieniądze należące się rolnikowi zostają mu w części zabrane.

- Najpierw pokazanie rolnikowi, że jego praca jest niepotrzebna, później wprowadzenie w życie ustaw, które nie gwarantują rozwoju wsi, wręcz przeciwnie, wreszcie walka dotycząca sprzedaży polskiej ziemi. Jak Pan Senator to ocenia?

- Minister rolnictwa Jarosław Kalinowski uważa, że w myśl jakiejś tam ustawy podda się pod głosowanie i uchwali ustawy, które będą zabezpieczać polską ziemię. To jest absurd. Przecież istnieje hierarchia prawa. Tak jak konstytucja jest aktem nadrzędnym i wszystko inne prawo musi być dopasowane do niej, tak samo układ europejski w tej części będzie nadrzędnym aktem prawnym. I jeżeli ów akt europejski zagwarantuje wolny dostęp do działek czy prawo, gdzie po trzech latach dzierżawy będzie można kupić ziemię bez ograniczeń, to nie pomogą żadne nasze ustawy.

- Obecny rząd nie tyle informuje, co promuje wstąpienie do UE, mówiąc, że nasz naród wiele zyska?

- Rząd nauczył się mówić tylko o plusach UE, nie widzi, a może nie chce zobaczyć zagrożeń. Proponuję, aby ludziom mówić całą prawdę, tym bardziej rolnikom, których byt zależy od decyzji wstąpienia do UE czy też nie.

- A może, Panie Senatorze, rzeczywiście UE rozwiązałaby kłopoty polskiego rolnictwa?

- Gdyby Unia chciała rozwiązać polskie kłopoty, to mogłaby to robić już od dwóch lat, bo od dwóch lat obiecuje się nam fundusze przedakcesyjne, których w rzeczywistości nie otrzymaliśmy.

- Podobno stało się tak przez zaniedbania pewnych urzędników państwowych?

- Absolutnie nie. Wina całkowicie leży po stronie Unii Europejskiej, która pozorując jakieś niedopełnienie formalności, błędy w dokumentach, uznała, że funduszy nie należy Polsce przekazać. Przypomnę tylko rok 2000, kiedy mogliśmy skorzystać z pieniędzy z Sapartu. Nie dostaliśmy, bo...

- Bo...

- Bo tak postanowiła Unia.

- Nie wierzy Pan w pomocną dłoń Europy?

- Nie wierzę w jakiekolwiek przyjacielskie gesty i pomoc dla polskiego rolnictwa.

- Rząd mówi co innego?

- Ekipa Leszka Millera dogadała się ze swoimi przyjaciółmi z socjaldemokracji europejskiej i chcą doprowadzić nas do Unii w 2004 r. To oznacza, że nie wykorzystamy środków przedakcesyjnych. To jest już zamierzone.

- Nieważne jak, ważne, abyśmy szybko stali się członkami Unii?

- Szybkie w tym przypadku oznacza "nieprzygotowane" . Przyjrzyjmy się Irlandii. Miała czas na dobrą analizę, nie było pośpiechu, była dobra informacja. Skorzystała z tego. Natomiast Grecja? Zrobiła to na łapu-capu, aby szybko i co? Dzisiaj pozostał żal, zdenerwowanie, rozczarowanie. Boję się, aby Polska nie była podobna właśnie do Grecji.

- Oby tak nie było. Dziękuję za rozmowę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Spekulacje na temat tytułu i treści pierwszej encykliki papieża Leona XIV

2025-10-01 15:46

[ TEMATY ]

Encyklika

Leon XIV

Vatican Media

Leon XIV

Leon XIV

Watykaniści spekulują obecnie na temat nazwy i treści dwóch pierwszych papieskich dokumentów nauczania Leona XIV. Powszechnie oczekuje się, że jego pierwsza encyklika będzie dotyczyła wyzwań stojących przed ludzkością w związku ze sztuczną inteligencją. Rzymski portal „Silere non possum” poinformował w środę, że łaciński tytuł dokumentu będzie brzmiał „Magnifica humanitas” - „Wspaniała ludzkość”.

Od momentu wyboru Leon XIV wielokrotnie wypowiadał się na temat szybkiego rozwoju sztucznej inteligencji i ostrzegał przed zagrożeniami związanymi z tym postępem technologicznym. Według „Silere non possum” pierwsza encyklika nowego papieża poświęcona globalnemu megatematowi sztucznej inteligencji może mieć podobne znaczenie jak historyczna encyklika „Rerum novarum” papieża Leona XIII z 1891 roku. W encyklice tej po raz pierwszy papież zajął się konsekwencjami industrializacji, inicjując tym samym katolicką naukę społeczną.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

USA: za przykładem Eriki Kirk aktor Tim Allen wybaczył zabójcy swego ojca

2025-10-01 19:17

[ TEMATY ]

świadectwo

świadectwa

adobe Stock

Amerykański aktor i komik Tim Allen, znany z ról w ponad 30 filmach i w kilku serialach telewizyjnych, wyznał, że wybaczył zabójcy swego ojca sprzed ponad 60 laty. Na stronie X napisał, że do podjęcia tej decyzji skłonił go "przejmujący gest" Eriki Kirk, która niedawno oświadczyła przed milionami widzów w Stanach Zjednoczonych i w innych krajach, iż wybacza mordercy jej męża Charliego. Aktor zapewił, że jej przykład sprawił, iż znalazł w sobie siłę, aby przebaczyć człowiekowi, który pozbawił życia jego ojca, gdy on sam miał 11 lat.

Podziel się cytatem Przywołał w tym kontekście niedawne "poruszające" słowa wdowy po zamordowanym 10 września działaczu chrześcijańskim Charlie Kirku, która przez łzy powiedziała m.in.: "Ten człowiek... ten młody człowiek... wybaczam mu". Aktor oświadczył, że właśnie te słowa głęboko go poruszyły i to pod ich wpływem postanowił po ponad 60 latach przebaczyć temu, kto zabił jego ojca.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję