Reklama

„Harmonia” śpiewa już 120 lat!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W roku 2006 Stowarzyszenie Śpiewacze „Harmonia” obchodziło 120. rocznicę istnienia i działalności. Zespół powstał z chóru kościelnego, zarejestrowanego w 1886 r. przy kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi. Członkowie chóru rekrutowali się przede wszystkim z mieszkańców łódzkiej Starówki, Bałut, Żubardzia. Przez wiele lat próby odbywały się potajemnie, ponieważ władze carskie nie udzieliły zezwolenia na działalność zespołu. Dopiero w 1907 r. chór został zalegalizowany oraz otrzymał statut i nazwę Towarzystwa Śpiewaczego „Harmonia”.
W czasie I wojny światowej Stowarzyszenie działało w konspiracji. Jego rozkwit nastąpił w okresie międzywojennym (1918-39). Wybuch II wojny światowej przerwał działalność chóru. Po wyzwoleniu wznowił on swą pracę na rzecz szerokiego upowszechniania muzyki wokalnej, zarówno w naszym mieście oraz kraju, jak i poza jego granicami.
Stowarzyszenie „Harmonia” wielokrotnie wyróżniano prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami, wśród których poczesne miejsce zajmuje Złota Odznaka z Laurem, przyznana przez Zarząd Główny Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Wielkim sukcesem był występ na Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym w Karditsa w Grecji, gdzie wysoka ocena jury szła w parze z entuzjastycznym przyjęciem publiczności. Wokalistki i wokaliści „Harmonii” wielokrotnie zdobywali laury Łódzkiego Festiwalu Chóralnego „Cantio Lodziensis”. 19 kwietnia 2006 r. Rada Miejska w Łodzi nadała zespołowi odznakę „Za zasługi dla Miasta Łodzi”, honorując w ten sposób godną szczególnego uznania działalność na rzecz naszego miasta. Wspaniałe osiągnięcia artystyczne zespół zawdzięcza swym znakomitym dyrygentom, m.in. prof. Franciszkowi Wesołowskiemu, prof. Karolowi Prosnakowi, prof. Bernardowi Pietrzakowi, a w szczególności prof. Henrykowi Blasze.
Od 1991 r. kierownikiem artystycznym i dyrygentem chóru jest prof. Jerzy Rachubiński, absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi. Z jego inicjatywy repertuar wzbogacił się o dzieła oratoryjne, takie jak „Te Deum” Antona Brucknera i „Messa da Requiem” Gaetano Donizettiego. Ponadto na repertuar chóru, który liczy prawie 100 pozycji, składają się utwory sakralne i świeckie, zarówno średniowieczne, jak i współczesne. Jest to przede wszystkim muzyka chóralna a cappella, ale także utwory prezentowane z towarzyszeniem instrumentalnym i z udziałem solistów.
„Harmonia” często wzbogaca śpiewem celebracje liturgiczne oraz daje koncerty w świątyniach. W okresie bożonarodzeniowym w programach koncertów dominują kolędy polskie i obce oraz pastorałki. Obecnie chórzyści poszerzają repertuar o muzykę niemiecką, rosyjską i żydowską, nawiązując w ten sposób do idei promowania Łodzi jako miasta czterech kultur. Obowiązki prezesa „Harmonii” pełni Małgorzata Ircha, a siedziba chóru mieści się przy ul. Zamenhoffa 32.
W trwające od maja tego roku obchody jubileuszowe pięknie wpisała się uroczysta Msza św., którą w ostatnią sobotę listopada ub.r. sprawował bp Adam Lepa w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W koncelebrze uczestniczyli: ks. kan. Józef Masłowski, proboszcz miejsca, i ks. Paweł Stołowski, proboszcz parafii św. Ojca Pio w Kalonce, były chórzysta „Harmonii”. Liturgiczna modlitwa w intencji żyjących, a także zmarłych członków Stowarzyszenia zgromadziła rodziny chórzystów, przyjaciół „Harmonii” oraz osoby wspierające jej działalność. W słowie pasterskim Ksiądz Biskup podkreślił, iż artystyczna działalność „Harmonii” zasługuje na wyjątkowy szacunek i najwyższe uznanie.
Warto dodać, że ukazał się bogato ilustrowany „Album jubileuszowy”, poświęcony Stowarzyszeniu, który zawiera m.in. szczegółowe dzieje chóru, bieżący repertuar, ciekawe wywiady. Książkę można jeszcze nabyć w wydawnictwie „GRAKO”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patronka dnia - św. Małgorzata z Cortony

[ TEMATY ]

Św. Małgorzata z Cortony

pl.wikipedia.org

Małgorzata z Kortony

Małgorzata z Kortony

W historii św. Małgorzaty występuje wiele elementów z baśni lub fabularnego filmu. Piękna dziewczyna, książęcy zamek, macocha, które nie toleruje przybranej córki, kochanek, który umiera w tajemniczy sposób, a na końcu oczywiście szczęśliwe zakończenie- nawrócenie, które doprowadzi Ją do świętości.

W 1247 r. na świat przychodzi Małgorzata, w wieku 8 lat zostaje osierocona przez matkę, a ojciec żeni się ponownie. Zazdrosna macocha nie toleruje dziewczynki, co objawia się w uprzykrzaniu jej życia. Młoda Małgorzata szuka wolności, w wieku 18 lat zakochuje się w Arseniuszu z Montepulciano, z którym ucieka, myśląc, że ich uczucie zakończy się małżeństwem. Niestety nigdy do tego nie doszło, po mimo przyjścia na świat ich dziecka, gdyż szlachecka rodzina nie zgadza się na ich związek. Małgorzata próbuje wtopić się w życie rodziny swojego ukochanego, hojnie pomagając ubogim.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra: dziękczynienie za dar przyjęcia I Komunii Świętej

2024-05-15 17:34

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Pierwsza Komunia św.

Karol Porwich/Niedziela

Przyjeżdżają, aby podziękować za dar przyjęcia I Komunii Świętej. To czas dziękczynienia dzieci, ale i rodziców, katechetów, duszpasterzy - docierają na Jasną Górę ze wszystkich stron Polski.

- Tworzymy piękną rodzinę, bo jesteśmy tu wspólnie z dziećmi, ich rodzicami, opiekunami, nauczycielami - zauważył proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela z Chełma z diec. tarnowskiej ks. Jerzy Bulsa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję