Marceli I (zm. 16 stycznia 309 w Rzymie) jest męczennikiem i świętym Kościoła katolickiego, 30. papieżem w okresie od 27 maja 308 do 16 stycznia 309.
Podzielił on Kościół rzymski na 25 parafii, którymi rządzili prezbiterzy. Według późniejszego świadectwa papieża Damazego (IV wiek), Marceli przyjął zdecydowaną postawę wobec „lapsi”, czyli chrześcijan, którzy z obawy przed prześladowaniem wyrzekli się wiary, i przyjmował ich z powrotem do Kościoła po okresie pokuty. Dzięki pracy duszpasterskiej zreorganizował prześladowany Kościół, ale został za to skazany na wygnanie przez cesarza Maksencjusza. Zmarł w Rzymie w 309 roku.
Reklama
Legenda w „Passio Marceli” podaje, że cesarz zamienił kościół papieża w stajnie poczty cesarskiej, a Marceli był tam stajennym.
Jego szczątki doczesne sprowadzono do Rzymu i pochowano na cmentarzu S. Priscilla przy Via Salaria. W ikonografii święty przedstawiany przedstawiany jest w stroju papieskim. Jego atrybutami są: dyscyplina, konie przy żłobie, osioł.
