Reklama

Oaza milczenia i modlitwy

Niedziela łódzka 42/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przy zbiegu ulic Zgierskiej i św. Teresy od Dzieciątka Jezus mieści się budynek klasztorny z przyległym kościołem. Mniszki Bose Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel osiedliły się tu w 1928 r., na zaproszenie bp. Wincentego Tymienieckiego, i wybudowały klasztor. Kościół powstał już po wojnie. Konsekrował go bp Jan Fondaliński w 1958 r. Pomoc bp. Michała Klepacza uchroniła łódzki Karmel od wysiedlenia. Zabrano jednak znaczną część ogrodu.
Kilkanaście mniszek wiedzie za klauzurą życie modlitwy, zgodne z Regułą i Konstytucjami napisanymi przez św. Teresę z Avila, oddane bez reszty jedynemu Oblubieńcowi. Przeorysza m. Anna Maria ujawniła Czytelnikom Niedzieli Łódzkiej (nr 18 i 19/2003) kilka szczegółów z co dziennego życia klasztoru. Tym razem moją przewodniczką po karmelitańskiej duchowości będzie bł. s. Elżbieta od Trójcy Świętej z Dijon we Francji (1880-1906), określana jako „Święta milczenia i skupienia”.

Sam na sam z Bogiem

Reklama

Karmel w każdym miejscu na ziemi jest oazą milczenia. Sam na sam z Bogiem - oto cała treść Karmelu. Przekraczając próg klasztoru, Elżbieta wpisała do kwestionariusza swoją życiową dewizę: „Bóg we mnie, a ja w Nim”. Mogłyby się pod tym podpisać także łódzkie mniszki bose. One, podobnie jak Elżbieta w Dijon, mieszkają w pojedynczych celach, które służą im za miejsce modlitwy indywidualnej, pracy i odpoczynku. „Siennik, mały stołek i pulpit na desce - oto całe umeblowanie. Lecz ta celka jest pełna Boga i spędzam w niej szczęśliwe godziny” - zwierza się s. Elżbieta. Dzisiejsze cele również mieszczą tylko niezbędne sprzęty. Reformatorka Karmelu św. Teresa z Avila zalecała: „Niech każdy klasztor posiada teren, na którym można by zbudować pustelnię, aby siostry za przykładem naszych światłych Ojców pustelników mogły udawać się tam na modlitwę”. Odzyskanie zabranego ogrodu - czy spełni się marzenie sióstr z łódzkiego Karmelu?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zamilknąć, aby usłyszeć

Do wyjątków należą chwile, gdy siostry przerywają milczenie, i to tylko zewnętrzne. Nawykłe do zjednoczenia z Bogiem, w duszy zachowują skupienie, o które s. Elżbieta bardzo się troszczyła: „Aby nic nie przerwało mi drogiego milczenia wewnętrznego, trzeba zawsze tych samych warunków, tego samego odosobnienia, oderwania się i wyrzeczenia […]. Trzeba zatem zupełnego uspokojenia, uśpienia moich władz, zespolenia całej mojej istoty. Posłuchaj córko, spójrz i nakłoń ucha… Król pragnie twej piękności (PS 45, 11-12) Wydaje mi się, że to nawoływanie jest wezwaniem do milczenia: słuchaj…nastaw ucha… Lecz na to, aby usłyszeć, trzeba zapomnieć domu ojca swego, to znaczy, wszystkiego co się odnosi do życia naturalnego[…]. Jeszcze trudniej zapomnieć ludu swego, bo ludem tym jest cały otaczający nas świat, który jest niejako w nas samych: uczuciowość, wspomnienia, wrażenia i tym podobne, jednym słowem nasze własne «ja». Należy zapomnieć o nim, opuścić je, a gdy dusza zdobędzie się na tę ofiarę i oswobodzi się do wszystkiego, Bóg rozmiłuje się w jej piękności”.

Modlitwa upraszająca wszystko

„Jedna dusza, która doszła aż do przemienionego zjednoczenia z Bogiem, przynosi Kościołowi i światu więcej pożytku niż całe zastępy innych dusz pochłoniętych gorączkowym działaniem”. Na wzór Najświętszej Maryi Panny w Wieczerniku, św. Teresa z Avila poleciła swoim córkom, by ofiarowały się szczególnie za kapłanów i teologów. S. Elżbieta podjęła to apostolstwo z gorliwością. W listach i podczas spotkań w rozmównicy umacniała kapłanów w wierze i powołaniu, przypomniała istotę wszelkiego apostolstwa: „Bez życia wewnętrznego kapłan może działać z dużym rozgłosem, ale zdziała mało dobra, o ile nie będzie czynił zła i to zła nieodwracalnego”. Z relacji kapłanów wiadomo, że duchowe towarzyszenie s. Elżbiety miało dla nich skutek uświęcający.
Przebywanie w obecności Bożej jest udziałem wszystkich ochrzczonych. Łaska chrztu św. sprawia, że do duszy każdego z nas zstępuje Trójca Święta. „Nie możemy z Niego wyjść - pisała s. Elżbieta, lecz, niestety - często zapominamy o Jego świętej obecności w nas i zostawiamy Go samego, aby zająć się rzeczami, które Nim nie są”. Nie trzeba sztywnej postawy i zamkniętych oczu, wystarczy tylko przylgnąć do Boga w wierze i miłości oraz praktykować cnoty chrześcijańskie. I jeszcze korzystać z samotności, by wyciszyć się w Bogu. W wielkim mieście niełatwo o miejsca sprzyjające wyciszeniu w samotności. Jednym z nielicznych jest mały kościół w Karmelu. „Nic nie może nam przeszkodzić w przylgnięciu do Boga przez Miłość - dodawała s. Elżbieta, niby echo św. Pawła. - Ani radość, ani smutki tej ziemi, ani zdrowie, ani choroba, ani pochlebstwa, ani złośliwości ludzi, nic, nawet nasze błędy”. W obliczu śmiertelnej choroby, która przerwała jej młode życie, Karmelitanka z Dijon wyznała także: „Jakże puste wydaje się w świetle wieczności wszystko, co nie zostało spełnione dla Boga i z Bogiem… Błagam, naznacz wszystko w swoim życiu piętnem miłości. To jedno tylko trwa na zawsze…”.
Zamykam drzwi klasztornej rozmównicy. Bł. Elżbieta, „Umiłowanie chwały Trójcy Świętej”, wróciła już na swoje miejsce u stóp Oblubieńca. Za nią podążają także Karmelitanki Bose z Łodzi. Powołanie do tak wielkiej miłości nie jest udziałem wszystkich, ale Bóg nie pozostawia bez nagrody nikogo, kto Go szuka i przyjmuje do swego serca.

Cytaty i główne myśli pochodzą z książki Trójca Święta w moim życiu M.M. PHILIPON OP Wyd. Flos Carmeli Poznań 2002.

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W Nigerii trwa wojna religijna przeciw chrześcijanom

2025-09-23 19:48

[ TEMATY ]

Nigeria

chrześcijanie

wojna religijna

Vatican Media

Świątynia w Nigerii

Świątynia w Nigerii

W południowej Nigerii prowadzona jest nie wprost wojna religijna przeciw chrześcijanom – powiedział Radiu Watykańskiemu prezes stowarzyszenia SIGNIS Afryka, komentując zabójstwo kolejnego kapłana w tym kraju. Jego zdaniem wszystko wskazuje na to, że zamach ten miał motywy religijne. Islamiści przemocą szerzą swoją religię. Chcą przejęć kontrolę na regionami, które w większości są zamieszkiwane przez chrześcijan – dodaje ks. Walter Ihejiriki.

Przewodniczący afrykańskiej gałęzi Międzynarodowego Stowarzyszenia Mediów Katolickich SIGNIS przypomina, że zamordowany w ubiegły piątek ks. Matthew Eya dołączył do długiej listy chrześcijan, duchownych i świeckich, którzy zginęli za wiarę w Nigerii. Jego zdaniem chodzi tu o dobrze zaplanowaną strategię islamskich terrorystów. Nasilenie porwań i zabójstw w południowej części kraju, ma na celu szerzenie religii poprzez terror – dodaje ks. Ihejiriki, podkreślając, że to właśnie w tym kontekście należy postrzegać również ostatni zamach na kapłana.
CZYTAJ DALEJ

Toruń: Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, działacz społeczny i opozycyjny

2025-09-23 18:29

[ TEMATY ]

działacz społeczny

opozycjonista

ks. prałat Stanisław Kardasz

Diecezja toruńska

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, wieloletni proboszcz parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu, działacz społeczny i opozycyjny związany z Solidarnością. Miał 88 lat – poinformowała we wtorek kuria diecezji toruńskiej.

Ks. Kardasz urodził się 29 października 1936 r. w Gdyni. W 1960 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, a w 1968 r. – historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był m.in. wikariuszem parafii św. Jakuba w Toruniu i parafii św. Krzyża w Grudziądzu, a w latach 1976-2013 proboszczem parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu.
CZYTAJ DALEJ

Prof. Weigel wdzięczy biskupowi za wyjaśnienia dotyczące ideologii gender

2025-09-24 20:20

[ TEMATY ]

gender

ideologia gender

Adobe Stock

„Ten przemyślany, pięknie ilustrowany i dokładnie udokumentowany tekst należy przeczytać w całości” - pisze o dokumencie The Body Reveals the Person: A Catholic Response to the Challenges of Gender Ideology (Ciało ujawnia osobę: katolicka odpowiedź na wyzwania związane z ideologią gender) wydanym pod koniec sierpnia przez biskupa Daniela E. Thomas z Toledo w stanie Ohio prof. George Weigel.

Znany amerykański intelektualista katolicki zapewnia, że przeczytanie tego dokumentu zajmuje mniej więcej od pół godziny do czterdziestu pięciu minut. Zaznacza, że jest to głos łączący przekonanie z współczuciem w reakcji na cierpienie i udrękę. Przytacza pierwszy akapit tekstu:
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję