Reklama

20. Conversatorium Organowe - jubileuszowe refleksje

W dniach 6-9 września odbywała się w Legnicy 20. jubileuszowa edycja Conversatorium Organowego. Gdy w 1986 r. Stanisław Moryto - kompozytor, organista, profesor, a od tego roku rektor warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina - postanowił zorganizować w Legnicy festiwal muzyki organowej, nie przypuszczał zapewne, że po 20 latach festiwal ten nie tylko wpisze się na trwałe w kalendarz muzycznych imprez tego miasta, ale stanie się z czasem jednym z najważniejszych w Polsce festiwali muzyki organowej.

Niedziela legnicka 42/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Inauguracja w Katedrze Legnickiej

Na koncercie inauguracyjnym w legnickiej katedrze wykonano dzieła pięciu polskich kompozytorów współczesnych. Były to kolejno: Koncert na organy i orkiestrę smyczkową oraz Magnificat na trzygłosowy chór dziecięcy i organy (prawykonanie) Mariana Sawy, Magnificat na chór żeński i organy Michała Sławeckiego (prawykonanie), trzy fragmenty z Małego modlitewnika muzycznego Tadeusza Zygfryda Kasserna, Serenada na smyczki Romualda Twardowskiego oraz - na zakończenie - Missa solemnis homage a´ Josquin des Prés na sopran, baryton, chór mieszany i zespół instrumentów dętych Stanisława Moryto. W koncercie udział wzięli: Anna Wyżykowska - sopran, Maria Krajewska - organy, Michał Sławecki - organy i baryton, Chór Mieszany ZSM im. G. Bacewicz w Warszawie, Orkiestra Kameralna PLM im. Z. Brzewskiego w Warszawie, Zespół Instrumentów Dętych oraz dyrygenci: Andrzej Gębski i Wanda Tchórzewska-Kapała. Tego wieczoru zaprezentowano utwory zróżnicowane i ciekawe. Szczególnie zapadły w pamięć dwa wykonania wybitnego kompozytora i organisty, zmarłego 27 kwietnia br. - Mariana Sawy, od lat związanego z legnickim Conversatorium.

Muzyka kameralna w Kościele Mariackim

Reklama

Drugi koncert (7 września) miał miejsce w kościele Mariackim. Podobnie jak we wszystkich koncertach tegorocznego festiwalu, program wieczoru w całości wypełniła polska muzyka współczesna. Młodzi artyści: Maria Krajewska - organy, Lubomir Jarosz - trąbka, Aleksander Gabryś - kontrabas oraz Orkiestra Kameralna Camerata Impuls pod dyrekcją Małgorzaty Kaniowskiej wykonali następujące dzieła: Largo e molto espressivo na smyczki Andrzeja Dziadka, Music for strings (prawykonanie) Renaty Baszun, Prolog na trąbkę i organy Mariana Borkowskiego, III Symfonię organową, zatytułowaną Katedra Królewska na Wawelu Benedykta Konowalskiego (prawykonanie), Muzykę jesienną na orkiestrę smyczkową (prawykonanie) legniczanina Ryszarda Osady, wreszcie Il Cicerone per contrabbasso ed strumenti ad arco (prawykonanie) Ryszarda Gabrysia. Koncert w kościele Mariackim, ale także inne koncerty tegorocznego festiwalu, dały dowód, że Conversatorium nie ogranicza się wyłącznie do prezentacji muzyki organowej, umożliwiając także wykonania dzieł kameralnych, instrumentalnych i wokalno-instrumentalnych. Nie mniej istotna jest dbałość o młodych wykonawców, którzy podczas tegorocznego festiwalu pokazali się od jak najlepszej strony.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Koncert kompozytorski - Mistrz i jego uczniowie w Akademii Rycerskiej

Reklama

Trzeciego dnia festiwalu w Akademii Rycerskiej odbył się koncert kameralny, na program którego złożyły się utwory prof. Stanisława Moryto oraz studentów i absolwentów jego klasy kompozycji w warszawskiej Akademii Muzycznej. Pierwszą część koncertu wypełniły utwory wychowanków Stanisława Moryto: Trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian Weroniki Ratusińskiej, 3 pieśni dekadenckie na mezzosopran i fortepian Michała Sławeckiegooraz - na zakończenie pierwszej części koncertu - PoliEtiuda na klarnet, skrzypce i wiolonczelę Miłosza Bembinowa. Na drugą natomiast część wieczoru w całości złożyły się dzieła mistrza - Stanisława Moryto. Tym razem kompozytor ten zdecydował się na zapoznanie legnickiej publiczności ze swoją twórczością kameralną: 4 pieśni do słów Krzysztofa Lipki, 5 pieśni do słów Eliasza Rajzmana - oba cykle na głos i fortepian oraz - pomiędzy nimi - A tre na dwa akordeony i instrumenty perkusyjne. W wykonaniach obu części koncertu udział wzięli: Aneta Łukaszewicz - mezzosopran, Andrzej Gębski - skrzypce, Tomasz Strahl - wiolonczela, Artur Pachlewski - klarnet, Jerzy Maciejewski - fortepian, Grzegorz i Radosław Toporowscy - akordeony, Stanisław Skoczyński - instrumenty perkusyjne.
Inicjatywa prezentacji przez prof. Stanisława Moryto utworów jego studentów i absolwentów jest godna uznania. Działanie takie nie tylko ułatwia młodym adeptom kompozycji artystyczny start, a dla niektórych jest debiutem, ale pozwala także na zaistnienie ich dzieł w świadomości społecznej.

Koncert finałowy

Ostatni dzień festiwalu zakończył się koncertem finałowym w katedrze legnickiej. Wieczór wypełniły kompozycje organowe i kameralne z udziałem organów: Mały Szkic na saksofon i organy Miłosza Bembinowa (prawykonanie), II Fantazja na organy francuskiego kompozytora Jehana Alaina, Msza do św. Huberta na róg myśliwski i organy Mariana Sawy (prawykonanie) oraz trzy utwory przeznaczone na kwartet smyczkowy: III Kwartet smyczkowy Pawła Łukaszewskiego, Kwartet smyczkowy Marcina Błażewicza, Devil´s elbow op. 8 - 7 wariacji con attacca na kwartet smyczkowy Klaudii Pasternak. W prezentacji dzieł organowo-kameralnych udział wzięli: Paweł Gusnar - saksofon, Jacek Smoczyński - róg myśliwski oraz wykonujący partię organów we wszystkich wymienionych utworach Jan Bokszczanin, natomiast wszystkie trzy kwartety smyczkowe zaprezentował czołowy polski zespół - Kwartet Wilanów w składzie: Tadeusz Gadzina - I skrzypce, Paweł Łosakiewicz - II skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela.
Wszystkie koncerty festiwalowe ubogaciła swoim słowem Stanisława Grażyńska z Radia Gdańsk.

Sesja naukowa i płyta kompaktowa

Festiwalowi towarzyszyła w tym roku sesja naukowa, zatytułowana Conversatorium Organowe a poziom kształcenia młodych organistów. Na program konferencji złożyło się osiem referatów związanych tematycznie z problematyką festiwali oraz wykonywaną twórczością kompozytorską. Wzięli w nim udział: Jagna Dankowska, Magdalena Dziadek, ks. Piotr Dębski, Marietta Kruzel-Sosnowska, Marcin Łukaszewski, Stanisław Moryto, Walentyna Węgrzyn-Klisowska, Rostisław Wygranienko.
Z okazji 20-lecia festiwalu wydano dwupłytowy album (DUX 0522-23), prezentujący osiągnięcia Conversatorium. Na płytach umieszczono dzieła, które miały bądź to swe prawykonania podczas kolejnych edycji legnickiego festiwalu, bądź też zostały nagrodzone na Konkursie Kompozytorskim dla uczniów średnich szkół muzycznych, który od 1997 r. towarzyszy festiwalowi. W nagraniach udział wzięli wykonawcy również związani z legnickim Conversatorium Organowym, a także laureaci Konkursu Polskiej Muzyki Organowej XX wieku - kolejnej imprezy organizowanej w ramach legnickiego festiwalu.
Festiwal nie tylko zalicza się do najważniejszych legnickich imprez muzycznych w ciągu roku, ale pełni niesłychanie ważną rolę w upowszechnianiu muzyki nieznanej, zapomnianej, wreszcie zupełnie nowej. O tym, że impreza ta jest potrzebna, zaświadczyć może żywe zainteresowanie publiczności, która szczelnie wypełniła kościoły i Akademię Rycerską podczas wszystkich czterech koncertów.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

„Pójdź za mną”!

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii Łk 9, 57-62.

Środa, 1 października. Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy, doktora Kościoła.
CZYTAJ DALEJ

Dom misjonarek stał się domem dla uchodźców z Ukrainy

2025-10-02 18:49

[ TEMATY ]

uchodźcy

Ukraina

Holandia

siostry misjonarki

Vatican Media

Siostry Najdroższej Krwi dały nadzieję uchodźcom z Ukrainy

Siostry Najdroższej Krwi dały nadzieję uchodźcom z Ukrainy

W czasie, gdy Europa doświadcza spadku powołań, Siostry Najdroższej Krwi w holenderskim Aarle-Rixtel oferują schronienie uciekającym przed wojną, przemieniając zabytkowy klasztor w dom nadziei.

W Aarle-Rixtel, w Holandii, wiekowy zamek, który niegdyś gościł setki sióstr Misjonarek Najdroższej Krwi, dziś daje dach nad głową rodzinom uciekającym przed okropnościami wojny. Miejsce, które dawniej było Domem Macierzystym rozbrzmiewającym modlitwą i hymnami, stało się sanktuarium dla uchodźców szukających bezpieczeństwa i nadziei.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję