Na co dzień niewiele się tu dzieje. Jednak raz w roku to małe miasteczko zalewa fala pątników. Na ulicach stają odpustowe stragany z obrazkami świętych, obwarzankami i balonami. W oknach domów pojawiają się obrazy Matki Bożej podświetlane kolorowymi lampkami. Wąwolnica. To miejsce objawień Matki Bożej słynie łaskami od ponad 700 lat i każdego września ściąga tłumy pielgrzymów z Lublina, Lubartowa, Nałęczowa, Bychawy i innych miejscowości naszej archidiecezji.

Tysiące świateł

Pątnicy wędrowali przez cały dzień, aby wziąć udział we wspólnej Mszy św. i procesji światła. Do godz. 20.00 dojeżdżały ciągle jeszcze autokary. Po Apelu Jasnogórskim tysiące pielgrzymów ze świecami i lampionami wyruszyło na Mszę św. do Kębła, miejsca objawienia Matki Bożej. - To niezwykłe przeżycie. Nawet nie wiem, który raz tu jestem. I przyjdę na pewno znowu - mówił Michał, student z Lublina. O północy w Wąwolnicy rozpoczęła się maryjna pasterka i całonocne czuwanie. Oczekującym na odpust, zmęczonym pielgrzymom oczy zamykały się same. Niektórzy wracali do domów, inni szukali noclegu u gospodarzy. W okolicy pojawiało się coraz więcej kolorowych namiotów. W niedzielne południe po mieście można było poruszać się już tylko pieszo, kierowcy stali w gigantycznych korkach. - Trzeba było iść wczoraj na piechotę - brzmiał głos zdesperowanego kierowcy. Kilka tysięcy wiernych zgromadziło się na wałach wokół świątyni. Sumę pontyfikalną celebrował metropolita lubelski abp Józef Życiński wraz z bp. Ryszardem Karpińskim, bp. Mieczysławem Cisło i bp. Arturem Mizińskim; kazanie wygłosił bp prof. Stanisław Wielgus, długoletni rektor KUL-u, a obecnie ordynariusz płocki.

Bóg za nas nie będzie wybierał prezydenta

W homilii bp Wielgus mówił o tym, jak wielkie znaczenie dla naszego kraju ma obecność kultu Matki Najświętszej. - Nie jest on, jak niektórzy sądzą, spłyceniem chrześcijaństwa, ale jego najgłębszym dopełnieniem. Ksiądz Biskup podkreślał, że obecność kultu w duchowości polskiej miała większe znaczenie niż karabiny i armaty, bo dawała Polakom wewnętrzną siłę, której nie był w stanie przezwyciężyć żaden okupant. W swojej homilii bp Wielgus poświęcił wiele miejsca roli kapłanów w przygotowaniu duchowym narodu do obalenia komunizmu. Bez Prymasa Tysiąclecia, Ojca Świętego, biskupów i tysięcy kapłanów nie byłyby możliwe zrywy wolnościowe. Zwrócił jednak uwagę na to, jak wspaniałym i jednocześnie wymagającym darem Bożym jest wolność. - Pan Bóg nie będzie za nas rządził krajem i jego gospodarką, nie będzie wybierał parlamentu i prezydenta - apelował Biskup Płocki. Kaznodzieja wezwał obecnych do wzięcia udziału w wyborach.

Ludzie uświęcają to miejsce

- To jest szczególne miejsce, Maryja wszędzie jest obecna, a tu tak namacalnie. To nie jest jakiś wymysł, tu się dzieją fakty! Sami ludzie uświęcają to miejsce. - Magda, studentka teologii, była świadkiem uzdrowień, cudów przemiany. 53-letnia Janina była ciężko chora. - Poleciłam się i wyzdrowiałam - mówi tak po prostu. Józef z Opola przyniósł do stóp Matki Bożej ważną intencję - Ona pomaga mi zawsze w trudnych sprawach. Ale najbardziej w Wąwolnicy lubię patrzeć na młodzież. Jak oni się pięknie modlą! Jan z Annopola przyjechał tu już po raz trzeci z żoną i trójką dzieci, aby razem się pomodlić. Rolę Piotrka zdradza mundur i wielki worek ze śmieciami dźwigany na plecach. - Roznosiliśmy wodę na placu, robiliśmy przejścia do Komunii św. Mieliśmy bardzo dużo pracy. - Służbę porządkową stanowiło około 40 harcerzy wraz ze strażakami.

Zaprezentować wieś

Dla wielu przybyłych odpust w Wąwolnicy to głównie uroczystości dożynkowe. Pielgrzymi modlą się w swoich intencjach, a gospodarze dziękują za dobre plony. Koło Gospodyń Wiejskich z parafii Garbów przygotowywało swój wieniec prawie przez miesiąc. - Ale trzeba było o tym myśleć przez cały rok. Zebrać kłosy trawy, kwiaty - mówi Krysia Smolak. - My pracowałyśmy wieczorami. Tak z pięć kobiet - Zofia Podkańska z Turobina z dumą patrzy na kolorowe koguty, które budzą zainteresowanie nie tylko dzieci. Wszystkie panie chcą jak najlepiej zaprezentować swoją wieś, parafię.

Figurka Matki Bożej Kębelskiej datowana jest na 1440 r. Została wykonana z pnia lipowego prawie metrowej wysokości, prawdopodobnie w pracowni śląskiej lub pomorskiej. Rzeźba reprezentuje jedno z najbardziej popularnych w plastyce średniowiecznej przedstawień ikonograficznych - Maryję pokazującą światu Dzieciątko Jezus. Wykonana została w tzw. Stylu Pięknych Madonn, charakteryzujących się delikatnością sylwetki, łagodnym wyrazem twarzy, charakterystycznym wygięciem postaci oraz bujnością draperii, układających się w festonowe fałdy i dekoracyjne kaskady. „Piękne Madonny” miały wyrażać ideał kobiecej urody i jej apoteozę.