Reklama

Zwycięzca szatana

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielkanocne dzwony obwieszczają triumf Chrystusa nad śmiercią, piekłem i szatanem. Liturgia Kościoła Okresu Wielkanocnego daje wyraz przekonaniu, iż Chrystus, a nie grzech i szatan, jest Panem historii. W Orędziu Wielkanocnym w Wielką Sobotę usłyszeliśmy słowa dotyczące Nocy Zmartwychwstania: „Jest to zatem ta noc, która światłem ognistego słupa rozproszyła ciemności grzechu, a teraz ta sama noc uwalnia wszystkich wierzących w Chrystusa na całej ziemi od zepsucia pogańskiego życia i od mroku grzechów (...). Tej właśnie nocy Chrystus, skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani”.
Św. Paweł Apostoł w Liście do Rzymian porównuje pierwszego człowieka, Adama, z Panem Jezusem. Pierwszy człowiek został pokonany przez szatana. Zamiast słuchać Pana Boga, dał wiarę szatanowi, przez co sprowadził na ludzkość grzech i śmierć. Pan Jezus poprzez doskonałe posłuszeństwo Ojcu Niebieskiemu „spłacił za nas dług Adama i krwią serdeczną zmazał dłużny zapis starodawnej winy” (Orędzie Wielkanocne). Grzech pierworodny był największym zwycięstwem szatana. Natomiast męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa zapoczątkowały Nowe Przymierze między Bogiem a człowiekiem. Człowiek włączony w Tajemnicę Paschalną Chrystusa poprzez chrzest ma źródło mocy zdolnej oprzeć się zakusom szatana. Szatan stracił nad nim władzę. I chociaż jego droga ku życiu wiecznemu naznaczone jest upadkami, to jednak Chrystus w sakramencie pojednania daje mu moc powstania.
W Konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II czytamy: „Bóg, który »chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy« (1 Tm 2, 4), (...) posłał Syna, Słowo wcielone, namaszczone Duchem Świętym, aby głosił Ewangelię ubogim i uzdrawiał skruszonych sercem, jako »lekarza ciał i dusz« oraz Pośrednika między Bogiem a ludźmi. (...) Tego zaś dzieła odkupienia ludzi (...) dokonał Chrystus Pan głównie przez paschalne misterium swojej błogosławionej Męki, Zmartwychwstania i chwalebnego Wniebowstąpienia. (...) Syn Boży swoją śmiercią i zmartwychwstaniem wyrwał nas z mocy szatana, i uwolnił od śmierci oraz przeniósł do królestwa Ojca” (5-6).
Największym owocem męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa jest Eucharystia. Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia pisze: „Pacha Chrystusa zawiera w sobie oprócz męki i śmierci także Jego zmartwychwstanie. Przypomina o tym aklamacja ludu po przeistoczeniu: Wyznajemy Twoje zmartwychwstanie. (...) Jako żywy i zmartwychwstały, Chrystus może uczynić siebie w Eucharystii »chlebem życia« (J 6, 35.48), »chlebem żywym« (J 6, 51). Św. Ambroży przypomniał o tym neofitom, odnosząc wydarzenie zmartwychwstania do ich życia: »Jeśli dzisiaj Chrystus jest twój, zmartwychwstaje dla ciebie każdego dnia«. Św. Cyryl Aleksandryjski podkreślał natomiast, że uczestnictwo w świętych Tajemnicach »jest prawdziwym wyznaniem i pamiątką śmierci Pana i Jego powrotu do życia dla nas i dla naszego pożytku«” (nr 14). Żywa łączność człowieka z Chrystusem Eucharystycznym jest źródłem duchowej siły człowieka, zdolnej oprzeć się zakusom szatana.
Niezwykle piękne świadectwa dotyczące zwycięstwa Zmartwychwstałego Pana Jezusa nad szatanem znajdujemy w prostych słowach pieśni wielkanocnych.
W świetle zmartwychwstania Pana Jezusa widzimy, że moc szatana jest ograniczona. Jeśli Bóg dopuszcza jego działanie to w tym celu, by dać człowiekowi możliwość wyboru. Przypomina o tym Katechizm Kościoła Katolickiego: „Moc szatana nie jest jednak nieskończona. Jest on tylko stworzeniem; jest mocny, ponieważ jest czystym duchem, ale jednak stworzeniem: nie może przeszkodzić w budowaniu Królestwa Bożego. Chociaż szatan działa w świecie przez nienawiść do Boga i Jego Królestwa w Jezusie Chrystusie, a jego działanie powoduje wielkie szkody - natury duchowej, a pośrednio nawet natury fizycznej - dla każdego człowieka i dla społeczeństwa, działanie to jest dopuszczone przez Opatrzność Bożą, która z mocą i zarazem łagodnością kieruje historią człowieka i świata. Dopuszczenie przez Boga działania szatana jest wielką tajemnicą, ale »wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra«” (Rz 8, 28) (nr 395). Opowiadając się za Chrystusem Zmartwychwstałym, możemy być pewni, że oprzemy się wszelkim pokusom szatańskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Ryś: nie bójcie się imienia, które dał wam Pan!

2024-06-25 08:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Łukasz Burchard

- Chcecie w życiu tak pokochać, żebyście byli w stanie za to umrzeć? – pytał młodych kard. Ryś.

CZYTAJ DALEJ

Pustelnik z Góry Maryi

Niedziela Ogólnopolska 25/2022, str. 20

[ TEMATY ]

patron tygodnia

pl.wikipedia.org

Św. Wilhelm z Vercelli

Św. Wilhelm z Vercelli

Założył siedem eremów i dał początek sławnemu we Włoszech sanktuarium maryjnemu na Montevergine.

Święty Wilhelm, gdy miał 15 lat, przywdział habit zakonny. Potem postanowił nawiedzić jako pielgrzym najgłośniejsze za jego czasów miejsca święte. Udał się więc do Hiszpanii na grób św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela, a następnie pielgrzymował po Włoszech. Chciał dotrzeć także do Ziemi Świętej, jednak w Brindisi spotkał się ze św. Janem z Matery, przyszłym założycielem nowej rodziny zakonnej, i ten zachęcił go do życia w pokucie. Pierwszą pustelnię Wilhelm zbudował we Włoszech, na Górze Maryi (Montevergine), na wysokości 1270 m. Sława jego osoby ściągała jednak do niego uczniów, którzy wybudowali obok niego domki oraz kościółek. Dla pewnego porządku Wilhelm ułożył regułę. Powstała kongregacja zakonna (wilhelmianie), która z biegiem czasu została włączona do rodziny benedyktyńskiej.

CZYTAJ DALEJ

Kielce: siostry boromeuszki odchodzą z seminarium, a tym samym z diecezji

2024-06-25 12:51

[ TEMATY ]

boromeuszki

diecezja.kielce.pl

Decyzją matki generalnej Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza, siostry boromeuszki odchodzą z Kielc, a tym samym z diecezji kieleckiej - po 32 latach zostaje zlikwidowana placówka zgromadzenia w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach.

Do Kielc siostry boromeuszki sprowadził śp. biskup Stanisław Szymecki. Wówczas, oprócz posługi w Domu Biskupim (którą dwie siostry pełniły do śmierci następcy bp. Szymeckiego, czyli śp. bp. Kazimierza Ryczana), dwie kolejne boromeuszki rozpoczęły pracę w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję