Reklama

Przesłanie Arcybiskupa Metropolity Łódzkiego do Czytelników Tygodnika Katolickiego „Niedziela” Wielkanoc 2005

Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu…

Niedziela łódzka 13/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jezus Chrystus ustanowił Eucharystię tej nocy, której był wydany (1 Kor 11, 23). Znamy dobrze dramatyczne okoliczności, które temu towarzyszyły. Dlatego Eucharystia zawiera niezatarty zapis męki i śmierci Pana - nie tylko przywołuje wydarzenie Wielkiego Piątku, ale w sposób sakramentalny je uobecnia. Eucharystia jest ofiarą Krzyża, która trwa przez wieki.
Jeśli staramy się zrozumieć, czym jest ofiara Krzyża, będzie nam dane zdumieć się nad tym, czym jest Eucharystia - nie jednym z wielu darów, jakie otrzymał Kościół od Chrystusa, ale darem największym, bo darem z samego siebie.
Jak nie adorować tej wielkiej tajemnicy wiary? Jak nie uwielbiać tej tajemnicy miłosierdzia? Cóż większego mógł dla nas uczynić nasz Zbawiciel?
Prawdziwie, w Eucharystii objawia się nam miłość, która posuwa się aż do końca - miłość, która nie zna miary (zob. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 11).
Wyznajemy Twoje zmartwychwstanie…
Ofiara Jezusa Chrystusa znajduje swe wypełnienie w tajemnicy zmartwychwstania. Ponieważ Chrystus zmartwychwstał i żyje, może dać nam siebie samego w Eucharystii jako chleb życia, którym chce nas nakarmić, abyśmy już nigdy nie łaknęli i nie pragnęli (por. J 6, 35). Zmartwychwstały Pan uczynił siebie chlebem żywym, który zstąpił z nieba; chlebem, który niebo nam otwiera - kto go je, nie umrze, lecz będzie żył na wieki (por. J 6, 48. 51).
Jak nie przyjmować często - jak najczęściej - tego chleba? Jak nie uczestniczyć w Eucharystii - prawdziwej uczcie, na którą każdy z nas jest zaproszony? Jak nie pragnąć Chrystusa, który nam ofiaruje siebie jako pokarm?
Nie chodzi tu o pokarm w sensie metaforycznym: Ciało Chrystusa jest prawdziwym pokarmem, a Jego Krew jest prawdziwym napojem. Kto spożywa i kto pije, ten będzie trwać w Chrystusie, a Chrystus w nim (por. J 6, 55-56).
Oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Ilekroć spożywamy ten chleb albo pijemy kielich, śmierć Pańską głosimy, aż przyjdzie [zob. 1 Kor 11, 26]. Eucharystia ukazuje nam cel ostateczny - jest przedsmakiem pełni radości, jaką obiecał nam Chrystus i jest zapowiedzią Raju. W Eucharystii otrzymujemy zadatek przyszłej chwały (Sobór Watykański II, Konstytucja o liturgii, 47), tym bardziej więc pełni nadziei oczekujemy przyjścia naszego Zbawiciela.
Jak nie przybliżać się do Eucharystii - tej bramy do nieba, która otwiera się na ziemi? Jak nie rozświetlać naszych doczesnych dni i dróg naszego ziemskiego życia promieniami chwały niebieskiego Jeruzalem? Jak nie łączyć się wiarą z tymi, którzy w łasce odeszli już z tego świata i wyzwoleni z grzechu i śmierci mogą chwalić Boga bez końca? Jak nie tęsknić do wiecznego życia, gdzie Bóg na każdego z nas oczekuje?
Kto się karmi Chrystusem w Eucharystii, nie potrzebuje wyczekiwać zaświatów, żeby otrzymać życie wieczne: posiada je już na ziemi, jako przedsmak przyszłej pełni, która obejmie człowieka do końca (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia 18).
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy twego przyjścia w chwale.
Eucharystia zasiewa żywe ziarno nadziei w nasze codzienne zadania i obowiązki. Dążenie do nowego nieba i nowej ziemi nie osłabia naszego poczucia odpowiedzialności za tę doczesną ziemię - jeszcze bardziej ją rozbudza. Dlatego chrześcijanie nie mogą zaniedbywać obowiązków przynależnych mieszkańcom tej ziemi, ale winni budować świat na miarę człowieka - świat, który będzie odpowiadał we wszystkim zamysłowi Boga.
Wszystkim Czytelnikom tygodnika Niedziela - przeżywającym tegoroczne Święta Wielkanocne w Roku Eucharystii - życzę, aby w ich świecie rozbłysła chrześcijańska nadzieja. Po to przecież Chrystus chciał pozostać z nami w Eucharystii! Celebrując ją i uczestnicząc w niej czynnie, świadomie i w pełni, podejmijmy odważnie przemianę życia, aby stało się ono całe eucharystyczne (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 20).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Semeraro: beatyfikacja ks. Rapacza znakiem Bożego pocieszenia dla poranionego świata

2024-06-15 12:30

[ TEMATY ]

Ks. Michał Rapacz

kard. Semeraro

PAP/Łukasz Gągulski

Dzisiejsza beatyfikacja jest znakiem Bożego pocieszenia w okresie wciąż poranionym przemocą i wojną w wielu częściach świata, a także niedaleko stąd - powiedział kard. Marcello Semeraro. W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych przewodniczy Mszy św., podczas której ogłosił błogosławionym ks. Michała Rapacza, zamordowanego w 1946 roku przez komunistyczną bojówkę.

Publikujemy treść homilii kard. Marcello Semeraro:

CZYTAJ DALEJ

Bp Przybylski do LSO: bądźcie sługami słowa Bożego

– Ministrant, nie tylko lektor, ma być sługą słowa Bożego – powiedział bp Andrzej Przybylski. Biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej przewodniczył Mszy św. podczas XI Pielgrzymki Liturgicznej Służby Ołtarza Archidiecezji Częstochowskiej do sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej w Myszkowie-Mrzygłodzie.

W homilii podkreślił, że Maryja „przychodzi jako wielka nauczycielka służby ołtarza”. – Matka Boża chce przypomnieć: w czymkolwiek bierzecie udział, cokolwiek robicie, nie zapomnijcie, że jesteście przede wszystkim ministrantami Boga. Nie jesteście tylko sługami ampułek, gongu, dzwonków, wody, wina, takich czy innych czynności, chociaż one są niesłychanie ważnymi znakami. Jeśli jednak będzie służyć tylko znakom, a zapomnicie, że tam jest Pan Bóg, wasza służba będzie bezużyteczna – wyjaśnił bp Przybylski.

CZYTAJ DALEJ

90-lecie parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie

2024-06-16 08:10

Katarzyna Artymiak

Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie obchodzi w tym roku 90 lat istnienia. Piękny jubileusz wspólnota parafialna przeżywała poprzez misje święte, które naturalnie łączyły się z uroczystością Najświętszego Serca Jezusowego. Misje poprowadzili księża sercanie: Czesław Bloch i Piotr Chmielecki, natomiast Mszy św. odpustowej przewodniczył abp Stanisław Budzik. Jako wotum wdzięczności za 90 lat parafii została poświęcona odnowiona kaplica spowiedzi wraz obrazem Jezusa Miłosiernego, którego pierwszy wizerunek pod kierunkiem s. Faustyny Kowalskiej został namalowany w Wilnie przez Eugeniusza Kazimirowskiego także w 1934, czyli w tym samym roku, co powstanie parafii. Wkrótce zostaną tu umieszczone relikwie dwóch polskich błogosławionych spowiedników: ks. Michała Spoćki oraz o. Honorata Koźmińskiego.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję