Święto Wrocławskiej Kapituły Katedralnej uczczono 22 stycznia br. uroczystą Mszą św. w katedrze pw. św. Jana Chrzciciela. Przewodniczył jej bp Edward Janiak w obecności metropolity wrocławskiego abp. Mariana Gołębiewskiego, kard. Henryka Gulbinowicza oraz bp. Józefa Pazdura.
Dzieje Wrocławskiej Kapituły Katedralnej przedstawił w homilii ks. prof. Zdzisław Lec z Papieskiego Wydziału Teologicznego. Jej początków należy szukać ok. 1050 r. Po zniszczeniach na ziemiach Dolnego Śląska, dokonanych przez pogan, Biskup wrocławski gromadził wokół siebie duchownych i odbudowywał struktury kościelne. Z rady braci kanoników korzystali m.in. biskup Robert I w 1139 r. oraz książę Władysław II Wygnaniec, książę śląski i polski, który w tym czasie dokonał darowizny na użytek kanoników.
W tym roku obchodzimy również 850. rocznicę opublikowania przez papieża Hadriana IV bulli protekcyjnej Dla Biskupstwa Wrocławskiego. Wydana 23 kwietnia 1155 r., bulla zawiera zapisy dotyczące Kapituły Katedralnej. Biskupem wrocławskim był wtedy Walter z Malon. Dzięki jego zapobiegliwości i troskliwości o duchowieństwo papież Hadrian IV wziął biskupstwo wrocławskie pod swoją opiekę, potwierdził jego uposażenie i zabezpieczył stan posiadania. Bulla mówi m. in., że dochody z terenów kasztelani w Miliczu przeznaczone są na użytek braci przy katedrze. Miejscowości: Zborowice, Wiązów, Ozorzyce, Smardzów, Górzyce, Strzeganowice, Biskupice Podgórne, Skotniki, Goszcz i inne bliżej nieokreślone również należało uznać za mienie służące wtedy Kapitule Katedralnej.
Fakt, że głównym patronem wrocławskiej katedry jest św. Jan Chrzciciel, a drugi jej protektor - św. Wincenty miał znaczenie raczej w wewnętrznych sprawach, niewątpliwie wpłynął na powolne zanikanie kultu i wezwania św. Wincentego.