Peregrynacja rozpoczęła się w I niedzielę Adwentu 2003 r. w bazylice konkatedralnej w Stalowej Woli. Figura nawiedziła najpierw parafie obydwu dekanatów stalowowolskich i kolejno położonych po prawej stronie Wisły naszej diecezji, by wiosną stanąć w jej stolicy, w Sandomierzu, w dekanacie Sandomierz Północ. Harmonogram został tak pomyślany, by na zakończenie roku peregrynacji figura Matki Bożej ponownie powróciła do biskupiego miasta, nawiedzając pozostałe parafie dekanatu Sandomierz Południe. Po Wielkanocy do przerwy wakacyjnej Matka Boża nawiedziła parafie lewobrzeżnej części diecezji. Od września na ostatnim etapie peregrynację znalazły się dekanaty: baranowski, raniżowski i obydwa tarnobrzeskie. Należy zaznaczyć, że figurę Matki Bożej w tym czasie przyjmowały w swoich domach także zakony, Dom Księży Emerytów, Wyższe Seminarium Duchowne w Sandomierzu.
W dekanatach peregrynację rozpoczynał bp Andrzej Dzięga, który przewodniczył Mszy św., głosił homilię i zawierzał Matce Bożej parafie dekanatu, kończył zaś jeden z Biskupów pomocniczych. Program peregrynacji w parafiach obejmował: Msze św. na rozpoczęcie i na zakończenie, Pasterkę maryjną, procesję światła, nabożeństwa dla chorych i dzieci. Nad całością uroczystości czuwali Księża Palotyni - kustosze figury pielgrzymującej przez naszą diecezję do sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Odessie.
Peregrynacja figury stała się okazją do przybliżenia orędzia fatimskiego, a w wielu ożywiła ducha modlitwy różańcowej, w parafiach podjęto nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca.