Święty Łukasz Ewangelista jest autorem jednej z Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Św. Łukasz, kiedy stał się wyznawcą Jezusa, przyłączył się do św. Pawła i towarzyszył mu aż do jego śmierci w 67 r.
Ten wykształcony poganin, wychowany w kręgu kultury hellenistycznej, jest patronem służby zdrowia. Sam, prawdopodobnie, także był lekarzem, bo na kartach spisanej przez niego Ewangelii możemy znaleźć
kilkaset terminów medycznych, które występują również u Hipokratesa czy Galena. Dzięki temu posiadamy cenne próby diagnozowania niektórych schorzeń albo reakcji fizjologicznych, np. krwawego potu Jezusa
podczas jego walki wewnętrznej w Ogrodzie Oliwnym.
Św. Łukasz był też prawdopodobnie uzdolnionym malarzem. Wspomina o tym Teodor Lektor (VI w.), podając, że Łukasz namalował obraz Matki Bożej, który zabrała z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego
I Wielkiego i przesłała w darze Pulcherii, siostrze cesarza. Od tego czasu autorstwo św. Łukasza przypisywano wielu obrazom, między innymi jedna z legend mówi, że to on namalował obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
Zmarł - zgodnie z najpowszechniej przyjmowaną wersją - pod koniec I stulecia, w podeszłym wieku 84 lat w Beocji i został pochowany w Tebach. Prawdopodobnie w IV w. relikwie jego zostały
przeniesione do Konstantynopola i umieszczone w Bazylice Dwunastu Apostołów. W VIII w. relikwie św. Łukasza, a także św. Macieja zostały - jak mówi wielowiekowa tradycja - przewiezione do
Padwy.
18 października Kościół katolicki obchodzi liturgiczne wspomnienie
św. Łukasza Ewangelisty. W tym dniu świętuje cała Służba Zdrowia:
lekarze, pielęgniarki, siostry zakonne pracujące w szpitalach i domach
opieki, jednym słowem wszyscy, którzy mają coś wspólnego z pomocą
chorym, ponieważ patronuje im św. Łukasz.
Według Ojców Kościoła św. Łukasz urodził się w Antiochii
Syryjskiej i był poganinem. Z zawodu był lekarzem. Należał do ludzi
dobrze obeznanych z ówczesną literaturą i wykształconych. Świadczy
o tym jego piękny język grecki, dokładność informacji i umiejętność
korzystania ze źródeł. Pewien uczony żyjący w VI wieku pisze, że
św. Łukasz będąc malarzem, namalował obraz Matki Bożej, który zabrała
z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja i przesłała go w darze św. Pulcherii
- siostrze cesarza. Odtąd ta legenda stała się powszechna i autorstwo
wielu starożytnych obrazów jest przypisywane św. Łukaszowi.
Św. Łukasz nie należał do 72. uczniów Pana Jezusa. Św.
Paweł umieszcza go wśród osób nawróconych z pogaństwa. Po przyjęciu
chrześcijaństwa Łukasz stał się współpracownikiem św. Pawła i towarzyszem
jego misyjnych podróży. Św. Łukasz jest autorem Ewangelii i Dziejów
Apostolskich. To właśnie jemu zawdzięczamy prawie wszystkie wiadomości
o: zwiastowaniu narodzin św. Jana Chrzciciela i Pana Jezusa, nawiedzeniu
św. Elżbiety, narodzeniu Pana Jezusa, pokłonie pasterzy i całym dzieciństwie
Jezusa. Bardzo starannie zabrał się do pisania Ewangelii. Sam to
potwierdza we wstępie: "Wielu już starało się ułożyć opowiadanie
o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak je przekazali
ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami oraz sługami słowa.
Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil
i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś mógł przekonać się o
całkowitej pewności nauk, których ci udzielono" (Łk 1, 1-4). W swojej
Ewangelii Łukasz przedstawił Chrystusa jako lekarza dusz i ciał ludzkich.
Przekazał nam przypowieść o synu marnotrawnym, o odpuszczeniu grzechów
jawnogrzesznicy i skruszonemu łotrowi na krzyżu. Bardzo pięknie Dante
nazwał św. Łukasza, a mianowicie: historykiem łagodności Chrystusowej.
Niemniej cennym dziełem są Dzieje Apostolskie. To właśnie z nich
dowiadujmy się o tym, co działo się bezpośrednio po wniebowstąpieniu
Pana Jezusa.
Według tradycji św. Łukasz poniósł śmierć męczeńską w
Achai. Nie wiemy jednak gdzie znajduje się jego grób. Symbolem św.
Łukasza i jego Ewangelii jest wół, ponieważ Autor rozpoczyna swą
Ewangelię opisem ofiary Starego Testamentu. Inna interpretacja tej
ikonografii mówi, że wół symbolizuje ciężką i systematyczną pracę
historyka jaką wykonał św. Łukasz opisując życie Zbawiciela.
W katakumbach Kommodylli w Rzymie znajduje się fresk
z VII wieku przedstawiający św. Łukasza w stroju rzymskim. W Polsce
nie spotyka się kościołów ani ołtarzy św. Łukasza. Za to jego wizerunek
wśród czterech Ewangelistów jest niemal wszędzie, w rzeźbie i na
obrazach. Jego imię spotyka się rzadziej, choć ostatnio zaczyna być
popularne. Do chwały ołtarzy zostało wyniesionych 12 świętych o imieniu
Łukasz.
W dniu jego narodzin odbywało się w Krakowie przeniesienie relikwii św. Stanisława, biskupa męczennika, i stąd nasz Święty otrzymał imię Stanisław. Wiek XV, w którym przyszedł na świat św. Stanisław Kazimierczyk, to „szczęśliwy wiek Krakowa” - wiek świętych, epoka szczególnego rozkwitu życia duchowego i religijnego. O św. Stanisławie Kazimierczyku sługa Boży Jan Paweł II podczas Mszy św. beatyfikacyjnej 18 kwietnia 1993 r. mówił, że był to „żarliwy czciciel Eucharystii, nauczyciel i obrońca prawdy ewangelicznej, wychowawca, przewodnik na drogach życia duchowego, opiekun ubogich. Pamięć o jego świętości żyje i owocuje do dzisiaj. Tej pamięci lud Krakowa, a zwłaszcza lud Kazimierza, dawał wyraz przez modlitwę u jego relikwii nieprzerwanie aż do naszych czasów”. Od samego początku życie Świętego związane było z parafią i kościołem Bożego Ciała na Kazimierzu, do którego regularnie uczęszczał.
Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego
Modlą się o nowe powołania i za powołanych, a także wspierają kleryków przygotowujących się do kapłaństwa. Dziś przybyli do Wyższego Seminarium Diecezjalnego na doroczną pielgrzymkę.
5 maja odbyła się diecezjalna pielgrzymka „Przyjaciół Paradyża" do Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Powołań Kapłańskich w Paradyżu. Spotkanie rozpoczęło się od Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP i konferencji rektora diecezjalnego seminarium ks. Mariusza Jagielskiego. Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. – Gromadzimy się przed obliczem Matki Bożej Paradyskiej jako rodzina Przyjaciół Paradyża w klimacie spokoju, wyciszenia, refleksji i modlitwy, ale przede wszystkim w klimacie ofiarowanej miłości, o której tak dużo usłyszeliśmy dzisiaj w słowie Bożym – mówił na początku homilii pasterz diecezji. – Dziękuję wam za pełną ofiary obecność i za to całoroczne towarzyszenie naszym alumnom, kapłanom i tym wszystkim wołającym o rozeznanie drogi życiowej, dla tych, którzy w tym roku podejmą tę decyzję. Nasza modlitwa podczas Eucharystii jest źródłem i znakiem pewności, że jesteśmy we właściwym miejscu, bowiem Pan Jezus jest z nami i gwarantuje owocność tego spotkania swoim słowem, mówiąc „bo, gdzie są zebrani dwaj lub trzej w Imię Moje, tam Jestem pośród nich”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
