29 marca. W kaplicy seminaryjnej koncelebrowanej Mszy św. przewodniczył ks. Edward Chmura, wykładowca Pisma Świętego. On też wygłosił okolicznościową homilię.
30 marca. W vestibulum budynku seminaryjnego przygotowano dwie ekspozycje. Jedna związana z osobą metropolity przemyskiego abp. Józefa Michalika i jego wyborem na Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, druga dotyczy historii i najnowszych wyników badań Całunu Turyńskiego.
31 marca. W parafii Chłopice odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. Ireny - matki alumna roku pierwszego Stanisława Mazura. Mszy św. pogrzebowej, w której uczestniczyli również przedstawiciele alumnów, przewodniczył i okolicznościową homilię wygłosił ojciec duchowny ks. Wacław Siwak.
1 kwietnia. W czytelni czasopism obradowała konferencja pedagogiczna, która podejmowała decyzję o dopuszczeniu alumnów roku piątego do święceń diakonatu. Konferencji przewodniczył metropolita przemyski abp Józef Michalik.
1 kwietnia. Chór seminaryjny pod dyrekcją ks. Tadeusza Bratkowskiego wystąpił z Pasją według św. Mateusza (w opracowaniu ks. Wojciecha Lewkowicza) w kościele parafialnym pw. św. Iwona w Iwoniczu Zdroju.
2 kwietnia. Przedstawiciele księży przełożonych oraz alumnów wzięli udział w uroczystościach pogrzebowych śp. Marka - ojca alumna II roku Andrzeja Brudniaka, pochodzącego z parafii Gniewczyna Łańcucka. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ojciec duchowny ks. Kazimierz Gadzała.
2-4 kwietnia. Alumni uczestniczyli w Spotkaniu Młodych Archidiecezji Przemyskiej, które odbyło się w Łańcucie. Wielu alumnów włączyło się m. in. w prace diakonii porządkowej, muzycznej i grup dzielenia, natomiast prefekt ks. Janusz Trojnar z grupą modlitewną „Wieczernik” animował pracę poradni powołaniowej.
3 kwietnia. Rektor Seminarium przemyskiego ks. Marian Rojek wziął udział w uroczystości konsekracji biskupiej ks. Stanisława Budzika - dotychczasowego rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie.
Dlaczego kapłan winien odznaczać się miłosierdziem.
Bo najpierw Bóg sam żąda miłosierdzia. Opatrzność Boża dary swoje nierówno rozdziela, ale za to pragnie, by jedne Jej dzieci spełniały ojcostwo dla drugich i zastępowały im niejako Boga na ziemi
- by hojnie obdarzone dzieliły się z uboższymi, mocniejsze opiekowały się słabszymi, szczęśliwsze niosły pociechę cierpiącym, a tak by wszystkie, połączone węzłem braterskiej miłości, tworzyły jedną
kochającą się rodzinę.
Św. Józef Sebastian Pelczar,
(Rozmyślania o życiu kapłańskim, Poznań 2003, s. 374)
* * *
Wyższe Seminarium Duchowne
ul. Zamkowa 5
37-700 Przemyśl
Pomóż w rozwoju naszego portalu