Jak poinformował polski kapłan, życie Sanny było związane z adoracją Najświętszego Sakramentu, a także służbą ubogim. Ks. Korycki odnotował, że działalność apostolska Elżbiety była bardzo doceniana przez św. Wincentego Pallottiego, późniejszego założyciela zgromadzenia księży pallotynów.

- Niedługo po pierwszym spotkaniu Sanna poprosiła Pallottiego o kierownictwo duchowe, na co ten przystał. Świadkowie twierdzili, że Elżbieta poprzez modlitwę, cierpienie i swoją mądrość służyła poradą tym wszystkim, którzy wokół niej żyli. Radzić się jej miał w zwyczaju również sam Wincenty Pallotti – przypomina ks. Korycki.

Postulator procesu beatyfikacyjnego dodaje, że choć Sanna był analfabetką i nie potrafiła dobrze mówić po włosku, to wspierała tworzone przez pierwszych pallotynów dzieło cierpieniem, modlitwą oraz dobrym przykładem swojego życia.

Elżbieta Sanna była świeckim członkiem Unii Apostolatu Katolickiego. Chorowała na częściowy niedowład rąk. Zmarła w wieku 69 lat w Rzymie 17 lutego 1857 r. Pochowano ją w kościele San Salvatore in Onda.

W 2008 r. za wstawiennictwem Sługi Bożej nastąpiło niewytłumaczalne uzdrowienie, potwierdzone przez brazylijskich i włoskich lekarzy. W kościele pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej w brazylijskim Niterói kobieta, która modląc się o uleczenie paraliżu swojej ręki, przyzywała wstawiennictwa Sanny, została uzdrowiona. 21 stycznia br. papież Franciszek zaaprobował dekret o cudzie dokonanym za wstawiennictwem Elżbiety Sanny.