Fragmenty listu metropolity przemyskiego abp. Józefa Michalika

Program duszpasterski na rok 2004

Drodzy Bracia i Siostry,
Za szczególny czas łaski uważam ostatnie lata, kiedy po kanonizacji św. Jana z Dukli i wizycie Ojca Świętego w Krośnie, mogliśmy przeżyć beatyfikację ks. Jana Balickiego i kanonizację św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa przemyskiego. Rozpoczęliśmy w tymże czasie w archidiecezji wielki ROK MARYJNY związany z Nawiedzeniem Matki Bożej Częstochowskiej. W każdej parafii odbyły się rekolekcje przedłużone o modlitwę rodzinną, podczas tak zwanej Małej Peregrynacji obrazu Matki Bożej. Ufam, że ta modlitwa maryjna stała się kolejnym etapem formacji wiary. Idąc zaś za radą św. Pawła, przekazaną przed chwilą, na przyszłość zachęcam, w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem (Flp 4,6).

I. Nowy rok kościelny - temat i zadania

Proszę też, aby Księża Proboszczowie w najbliższym roku zwrócili uwagę na dary duchowe składane w czasie peregrynacji, rozpoznali je i pomogli wiernym wykonać, bo są świadectwem wiary i miłości, jako wyraz szczególnych, konkretnych pragnień swoich parafian.
Najbliższy zaś rok duszpasterski będzie miał za temat: NAŚLADOWAĆ CHRYSTUSA MIŁOSIERNEGO, o którym tak wiele ostatnio usłyszeliśmy od Ojca Świętego Jana Pawła II w Krakowie.
Naśladować Chrystusa to pełnić wolę Bożą, oddawać Bogu chwałę i troszczyć się o zbawienie swoje i innych ludzi. Czy jest ktoś, kto doskonalej od Najświętszej Maryi Panny wypełnił wolę Bożą? Czy jest ktoś, kto więcej od niej ukochał Jezusa? Przez prawie dwa ubiegłe lata słuchaliśmy Maryi, wpatrywaliśmy się w Nią i modliliśmy się do Niej, a teraz jeszcze pełniej spróbujemy naśladować Jezusa w naszych modlitwach, które stawać się będą wołaniem o Boże Miłosierdzie dla nas i całego świata.
Rozmowa z Bogiem (czyli modlitwa) ukierunkowuje najlepiej nasze życie na czyny miłosierdzia, którymi będzie przebaczenie doznanych krzywd i urazów, a także życzliwa (niekiedy cierpliwa) rada, delikatne, ale stanowcze upomnienie brnących w złe czyny, bądź pomoc będącemu w podobnej, jak my sami potrzebie. Szczególnie apeluję i proszę o znaki dobrego serca, o wasz czas dla dzieci opuszczonych albo zaniedbanych, zostawionych bez ciepła miłości. Wiemy przecież, że bez tej ludzkiej miłości dziecko się nie rozwinie właściwie, a trudna sytuacja, w której się znalazło nie jest przez nie zawiniona i trzeba, i warto mu pomóc w różny sposób, aby przywrócić wiarę w miłość, aby pokazać i przekazać zdrowe wzorce zachowań.
20 grudnia br. przeżywaliśmy w archikatedrze przemyskiej zakończenie Nawiedzenia Matki Bożej, oraz dziękowaliśmy za ogłoszenie świętym bp. Józefa Sebastiana Pelczara. Ten mądry i święty Biskup wiele zrobił dla ludzi, pomagał ułatwiał im życie na ziemi, ale przede wszystkim głosił wiarę i prowadził wszystkich do Boga. Staje się dziś na nowo naszym nauczycielem, którego chcemy słuchać i poznawać w nadchodzącym roku duszpasterskim. Św. Józef Sebastian głosił z przekonaniem, że kto chce poznać Jezusa Chrystusa, niech stara się o Nim rozmyślać, mówić, słuchać i czytać, a szczególnie modlić się o światło wewnętrzne... (J. S. Pelczar, Życie duchowne).
Poznanie Jezusa prowadzi do naśladowania Go, czyli postępowania tak jak On postępował. Naśladować Jezusa Chrystusa - mówił nasz Święty, to iść wiernie Jego śladami, tak sądzić, tak pragnąć, tak mówić, tak działać i tak cierpieć jak to czynił Jezus Chrystus (J. S. Pelczar, Życie duchowne).
Chrystus jest pełnią świętości (świętość ontologiczna). Odpowiedzią człowieka na tę prawdę wiary, jest tak wierzyć i tak kochać Jezusa, tak się z Nim zjednoczyć, żeby w całym postępowaniu i myśleniu stawać się świętymi. Św. Piotr wyciągnął z tego wyraźny wniosek polecając: w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego (1 P 1, 15).
Coroczny program duszpasterski stara się tak ukierunkowywać nasze modlitwy, życie sakramentalne oraz nasze wysiłki, aby mogły skutecznie pomagać w poznawaniu Chrystusa i Kościoła.
Warto sobie uświadomić, że na drodze wiary spotykamy różne niebezpieczeństwa czy przeciwności. Jedne z nich pochodzą z naszej nieświadomości czy lenistwa, innych dostarcza świat współczesny, skoncentrowany na zysku i korzyściach materialnych, już św. Paweł, zresztą przestrzegał, że pieniądz jest przyczyną wszelkiego zła, (por. 1 Tm 6, 10). Ale nie można udawać, że nie widzimy zorganizowanych akcji przeciwko wierze, religii czy przeciwko Kościołowi. Pan Bóg jest najwyższą wartością, a ze stworzeń człowiek jest umiłowaniem Bożym i nie łudźmy się, że szatan o tym nie wie. I dlatego nie jest i nie będzie obojętny. Zawsze szuka współpracowników, aby przekreślać chwałę Boga i szkodzić ludziom.
Szatan posługuje się kłamstwem i najskuteczniej go zwalczamy poznając Prawdę Zbawczą, poznając Jezusa i Kościół, a także włączając się dziś w zbawczy plan Jezusa żyjącego w Kościele. Pogłębianie wiary dokonuje się przez modlitwę, refleksję i życie sakramentalne. I w dalszym ciągu proszę księży o promocję lektury Pisma Świętego w rodzinach oraz czytelnictwa prasy katolickiej, co uwspółcześnia naszą wiedzę religijną, pogłębia ja i umacnia. Do tegoż celu zmierzają też pewne inicjatywy ogólnodiecezjalne.

2. Rok Pelczarowski

W każdej parafii poszczególny miesiąc będzie poświęcony refleksji i modlitwie według wskazanych tematów. Ponadto w poszczególnych rejonach odbędzie się ogólnodiecezjalny Dzień Pelczarowski, z udziałem zaproszonych biskupów, poświęcony poszczególnym tematom, wyznaczonym na ten okres. Zapraszam na te godziny modlitewne księży i wiernych z okolicznych parafii.
I tak, 20 grudnia br. w przemyskiej bazylice katedralnej pod przewodnictwem Księdza Kardynała Prymasa i biskupów, o godz. 11.00 zakończyliśmy PEREGRYNACJĘ oraz rozpoczęliśmy ROK PELCZAROWSKI.
Zaakcentowano w każdej parafii zakończenia Roku Maryjnego przez uroczysty Apel Jasnogórski w dniu 20 grudnia o godzinie 21.00 i dziękczynny Różaniec całej parafii. Ofiary zebrane na tym nabożeństwie zostaną przeznaczone na budowę kościoła misyjnego w Kamerunie (Afryka).
W każdym zaś miesiącu nowego roku będziemy starali się poświęcić jeden dzień na lepsze poznanie tego, kim był i czego nauczał święty biskup Józef Sebastian.
19 stycznia 2004 r. w liturgiczne wspomnienie św. Józefa Sebastiana w ciągu dnia rejonowe spotkania: w Korczynie, w miejscu urodzenia Świętego i w Leżajsku, miejscu ofiarowania Najświętszej Maryi Pannie, a wieczorem Msza św. odpustowa przy relikwiach w archikatedrze.
2 lutego w Krośnie o godz. 10.00, u Świętych Piotra i Jana z Dukli, z udziałem wszystkich zakonników i zakonnic - modlitwy i refleksje poświęcone świętości w życiu konsekrowanym.
19 marca zatrzymamy się nad rolą nabożeństwa do św. Józefa w uświęceniu przez pracę (spotkanie u księży Salezjanów w Przemyślu).
W kwietniu, w Niedzielę Palmową, w Łańcucie przeżywać będziemy Dzień Młodych, pod hasłem: O nową wyobraźnię miłosierdzia.
W maju w pierwszą rocznicę Kanonizacji zgromadzimy się w Korczynie, a tematem refleksji będzie Maryjna droga świętości św. Józefa Sebastiana.
Czerwiec to miesiąc czci Serca Jezusowego w życiu Świętego Biskupa i naszym (19.06.2004 - Dzień kapłański w Kalwarii Pacławskiej).
Lipiec poświęcony będzie Najświętszej Eucharystii (Polańczyk).
Sierpień - miesiąc trzeźwości i żniwnej pracy rolniczej (dożynki w Jaśliskach w ostatnią niedzielę sierpnia).
Wrzesień - refleksje na temat troski świętego Biskupa o naukę i wykształcenie kapłanów i wiernych (15.09.2004 - Haczów).
Październik przeżywać będziemy pod hasłem: Różaniec orężem zbawienia (zakończenie Kongresu Różańcowego w Sanktuarium Matki Bożej w Hyżnem).
Listopad - Rodzina szkołą umiłowania Ojczyzny, jako obowiązku chrześcijanina (13 listopada 2004 - Przeworsk Fara)
Drodzy Bracia i Siostry, oto w zarysie przedstawiłem program duszpasterski na najbliższy rok. Wszystkie zewnętrzne okazje powinny nam pomóc naśladować Jezusa przez poznanie współczesnych trosk Kościoła. Przeżywał je i rozwiązywał w swoim czasie bp Pelczar. Zauważył to i docenił Ojciec Święty. Warto poznać metodę pracy i drogę do świętości tego niezwykłego Biskupa. Po św. Stanisławie to przecież pierwszy kanonizowany biskup polski.
Wielu ludzi zdaje sobie sprawę z trudności życiowych i chce je przezwyciężać, może nawet pragnie żyć dobrze i pięknie, ale jest jedna różnica między nami a św. bp. Józefem Sebastianem, że on nie tylko pragnął być pobożny i dobry, ale rzeczywiście nim był. Nie tylko współczuł emigrantom, bezrobotnym czy analfabetom, ale im osobiście pomagał i organizował pomoc, miał wyobraźnię miłosierdzia, szukał i znajdował pomocnice i pomocników, pomnażał serca i dłonie, aby dotrzeć do najdalej stojących, do zawstydzonych i upokorzonych (...).
Przyjmijcie na koniec serdeczne życzenia, które kieruję do wszystkich kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych: niech należycie, w pokorze i z wiarą przeżywana Tajemnica Narodzin Boga, który stał się Człowiekiem pomoże każdemu zbliżyć się i zjednoczyć z Jezusem Zbawicielem i odkryć, że jest blisko, pośrodku nas, że On i nas czyni dziećmi Bożymi.

Modlę się za was i na życie z wiary błogosławię

Wasz Arcybiskup