Powieść Škvorecký’ego, jednego z najważniejszych (obok Kundery i Hrabala) czeskich pisarzy drugiej połowy XX wieku, opowiada o kilku dniach w 1945 r. – przed kapitulacją Niemiec i po niej – w czeskim miasteczku. Autor kreśli przygnębiający obraz społeczeństwa. Starsze pokolenie to oportuniści, którzy dostosowują się do zmieniających się okoliczności kosztem zasad i przekonań, młodsze natomiast jest beznadziejnie puste i bezideowe, liczą się jazz, miłość i dziewczyny.