Najpierw przyjrzyjmy się samemu pojęciu „dziedzictwo”. Rozumiemy przez nie wszystko to, co zostało odziedziczone po przodkach, a następnie przekazane kolejnym pokoleniom. O dziedzictwie przychodzi nam rozmawiać nie tylko w kontekście przejmowania majątku np. po śmierci rodziców, ale mówimy też o materialnym i niematerialnym dziedzictwie kulturowym, o dziedzictwie tradycji, zwyczajów, wartości, języka, wiedzy i nauki. Chcąc zrozumieć termin „dziedzictwo”, nie możemy pominąć również dziedzictwa religijnego i duchowego. Zgłębiając zaś istotę chrześcijaństwa, dochodzimy do terminu „dziedzictwo dziecka Bożego”. Samo słowo „dziedzictwo” kryje w sobie dynamikę cieszenia się z posiadania czegoś, co nie jest wynikiem całkowitego osobistego starania się o konkretne dobra. Dziedziczenie jest owocem pracy, oddania i zaangażowania tych, którzy mieli zdolność bycia dalekowzrocznymi. Owo spojrzenie w przyszłość pozwala widzieć kolejne pokolenia, które będą kontynuować budowanie świata na dziedzictwie.