W chwili próby najbliższy z uczniów Jezusa powiedział: „Nie znam Go” (Non novi illum). Któż z nas nie odnalazł się w sytuacji św. Piotra wypowiadającego te znamienne słowa na forum publicznym czy na rozmaitych forach internetowych? Żyjemy w czasach, w których wiara staje się nawet nie tyle niepopularna, ile wręcz wstydliwa. Zderzenie dwóch rzeczywistości: współczesnego kontekstu egzystencjalnego oraz osobistego dramatu, który przeżywał św. Piotr w chwili pojmania Jezusa, skłoniło ks. Wilka do rozważań nad męką i śmiercią Jezusa, których punktem wyjścia są przytoczone słowa: „Nie znam Go”.
Autor, znany m.in. z cenionej serii Biblia Impulsy, stara się przygotować czytelnika do głębszego i pełniejszego przeżycia Wielkanocy. Ukazuje trudne teologiczne tematy w sposób obrazowy, odnosząc je do znanych nam z codzienności figur. Ksiądz Wilk po mistrzowsku operuje językiem dostępnym dla zwykłego zjadacza chleba, nie sili się na skomplikowane wywody, wprost zmierza do sedna: odkrywa ostatnie wydarzenia z ziemskiego życia Jezusa w kontekście wyzwań i dylematów współczesnego człowieka. Zauważa: „Gdy odrzucimy Jezusa, co jednak możemy dać sobie w zamian? Człowiek z natury nie chce być pusty duchowo, co realistycznie ujął św. Augustyn: «Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że jeśli od Ciebie [Boże] odejdzie, to coś lepszego znajdzie». Nie musimy szukać. Spotkaliśmy już Jezusa, ale wciąż warto Go poznawać, i to zarówno duchowo, jak i intelektualnie. Poznawać prosto, pokornie, ze świadomością własnych słabości i grzechów, które niestety deformują ten twórczy proces. Krzyż Jezusa jest drogowskazem na drodze zwanej życiem”. W tę podróż zaprasza ks. Wilk, a pomocą będzie jego książka „Non novi illum”. Krótko o męce i śmierci Jezusa Chrystusa.
Św. Andrzej Bobola jest jednym z najbardziej znanych polskich świętych. Jednak o jego wspaniałej działalności apostolskiej, zdumiewającym świadectwie życia zakonnego, umiłowaniu Kościoła i ludzkich dusz, trosce o duchowe dobro Kościoła i jego jedność mówi się wciąż za mało. Najnowsza książka autorstwa Czesława Ryszki pt. „Andrzej Bobola Orędownik Polski. Życie, męczeństwo, świętość” (wyd. Biały Kruk) to opowieść o niezwykłej historii wielkiego Polaka i bohatera Kościoła – św. Andrzeja Boboli, którego życie i dziedzictwo stanowią nie tylko inspirujący przykład odwagi i wiary, ale także nieocenioną wartość dla naszej Ojczyzny.
Andrzej Bobola herbu Leliwa, ksiądz, zakonnik, dziś patron Polski, żył w latach 1591-1657, w niebywale burzliwym czasie wielkich zagrożeń dla Ojczyzny i Kościoła katolickiego. Zginął w sposób szczególnie okrutny z rąk Kozaków, którzy chcieli mu nawet darować życie pod warunkiem wyrzeczenia się przezeń wiary katolickiej. Mimo wyjątkowo bestialskich tortur – odmówił. Umierał w strasznych męczarniach. Ginęło wtedy wielu katolików na wschodzie Rzeczypospolitej Obojga Narodów; grzebano ich pospiesznie, szybko zapominając o miejscach pochówku. Tak samo było z o. Andrzejem Bobolą, który jednak w 1702 r. ukazał się jako zakonnik w Pińsku i poprosił o odnalezienie jego trumny. 19 kwietnia tegoż roku trumna rzeczywiście została wydobyta na światło dzienne. Po jej otwarciu okazało się, że zwłoki Męczennika w ogóle nie mają oznak rozkładu! Obok samego objawienia był to widomy znak od Niebios, że Męczennik jest ich wybrańcem. Przybyły z zaświatów o. Andrzej Bobola obiecał wówczas mieszkańcom Pińska, że wybawi ich z rąk szwedzkich żołdaków, którzy pustoszyli kraj podczas wojny północnej. Dotrzymał słowa; Pińsk cudem ocalał.
Katarzyna Benincasa urodziła się 25 marca 1347 r. w Sienie (Włochy). Zmarła 29 kwietnia 1380 r. w Rzymie
Święta Katarzyna ze Sieny, doktor Kościoła i patronka Europy, w 1363 r. wstąpiła do Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarek dominikańskich) w Sienie i prowadziła tam surowe życie.
W świecie, w którym słowo „poświęcenie” brzmi jak archaizm, a „heroizm” kojarzy się z naiwnym romantyzmem z lekcji historii, męczeństwo może wydawać się czymś wręcz niezrozumiałym. Czymś z innego porządku – może nawet obcym i niepokojącym. Żyjemy przecież w czasach, w których indywidualizm jest cnotą, a sukces mierzy się liczbą zer na koncie, lajków pod zdjęciem i umiejętnością „dbania o siebie”. Na tym tle ofiara z własnego życia – a więc męczeństwo – wydaje się gestem radykalnym, może wręcz szalonym. A jednak… nie daje spokoju.
Arcybiskup Tadeusz Wojda, podczas obchodów Dnia Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego, mówił, że „duszpasterze męczennicy są zaczynem cywilizacji miłości”. W świecie, który coraz bardziej pogrąża się w chaosie aksjologicznym, to zdanie brzmi jak manifest. Jakby ktoś rzucał kamień w szklany ekran nowoczesności i przypominał, że są jeszcze wartości, dla których warto żyć – a czasem nawet umrzeć. Tylko kto dziś w ogóle tak myśli?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.