Rzym wciąż trwa, a swoim pięknem widocznym i ukrytym zachwyca. Spośród sławnych miast antycznego świata, takich jak Niniwa, Jerycho, Babilonia, Aleksandria, Kartagina, Antiochia, tylko Rzym zachował nieprzerwaną ciągłość istnienia. Adam Mickiewicz w liście do swojej córki Maryni z 1851 r. napisał: „Rzym jest dotąd największą rzeczą na ziemi”. Zgadzam się z wieszczem. Dlaczego warto wybrać się do Wiecznego Miasta?

Rzym jest kolebką cywilizacji, z której wyrośliśmy, dlatego poznać to miasto to jakby poznać samego siebie. Rzym był i nadal jest miastem chrześcijańskim z licznymi pamiątkami pierwotnego Kościoła. Wędrować do Rzymu to poniekąd pielgrzymować do Ziemi Świętej. W tym mieście przebywali, ewangelizowali i zginęli apostołowie Piotr i Paweł. Dlatego przyjeżdżam tu dla atmosfery miasta, od którego rozpoczęła się cywilizacja zachodnioeuropejska; dla sztuki, która urzeka mnie swym pięknem; dla wolności, którą tutaj w pełni odczuwam; dla specyficznej religijności, w której ludzie odnajdują to, co w ich wierze jest ważne; dla zaznania wspólnoty między ludźmi na ulicy, w restauracjach i kościołach; dla świadectwa, które emanuje z każdego kamienia, każdej budowli, ulicy; ale też dla luzu i dolce far niente; dla kuchni, która smakuje jak nigdzie indziej na świecie; dla słońca i smaku wody dostępnej w każdym zaułku; dla czasu, który płynie swoim własnym niefrasobliwym rytmem; dla smaku espresso wypijanego kilka razy dziennie na stojąco w ulicznym barze; wreszcie dla samego siebie, aby skonstruować swój własny świat przeżyć, emocji, przemyśleń, tak istotny dla ludzkiego przetrwania.